«Εσβησε» ένας σπουδαίος αρχιτέκτονας και αγωνιστής

26.05.2014
Σεμνός, άξιος, ταλαντούχος, άνθρωπος με πολλά ενδιαφέροντα και πάμπολλες ιδέες, ρηξικέλευθος και καινοτόμος, ο Κώστας Φινές, ένας σπουδαίος αρχιτέκτονας και αγωνιστής της Αριστεράς, έφυγε από τη ζωή την περασμένη Παρασκευή.

Η κηδεία του θα γίνει τη Δευτέρα στις 3.30 μ.μ. στο Β' Νεκροταφείο της Αθήνας. Ο Κώστας Φινές γεννήθηκε το 1933 και υπήρξε από τους σημαντικούς σύγχρονους αρχιτέκτονες. Aνθρωπος βαθιά αριστερός και δημοκρατικός, επιστήμονας και πραγματικός Δάσκαλος, ήταν αγαπητός και έχαιρε μεγάλης εκτίμησης. Υπήρξε εκφραστής του ελληνικού μοντερνισμού, κυρίως σε επίπεδο δημοσίων κτιρίων. Στα έργα του είναι εμφανής η θεώρηση της αρχιτεκτονικής από μια κοινωνική σκοπιά, η οποία θέτει τον χρήστη στο επίκεντρο της συνθετικής διαδικασίας. Τα κτίρια που σχεδίαζε, κυρίως μαζί με τον Κ. Παπαϊωάννου, ήταν λιτά και στόχευαν στη βελτίωση της ανθρώπινης ζωής.

Τα έργα του
Από τα σημαντικότερα έργα του ήταν το συγκρότημα Νομικής - Θεολογικής - Διοίκησης του ΑΠΘ, το σχολικό συγκρότημα της Γκράβας, ο Κεραμεικός (όσον αφορά στην ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων της Αθήνας) και οι φοιτητικές εστίες του ΕΜΠ.

Φοίτησε στο τμήμα Αρχιτεκτονικής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, όπου μυήθηκε στις αρχές του οικουμενικού μοντερνισμού του Λε Κορμπιζιέ, ενώ ταυτόχρονα έρχεται σε επαφή με τη λαϊκή αρχιτεκτονική σκιαγραφώντας τον Ελληνα με τις αρετές και τα ελαττώματά του, όπως ο ίδιος χαρακτηριστικά αναφέρει. Ετσι, διαμορφώνει άποψη για την αρχιτεκτονική ως εφαρμοσμένη κοινωνική τέχνη η οποία υπηρετεί τον χρήστη.

Εργάστηκε με τον Κ. Παπαϊωάννου και το 1960 κερδίζουν μαζί το πρώτο τους βραβείο σε αρχιτεκτονικό διαγωνισμό. Το 1962 γίνεται μέλος του αρχιτεκτονικού συλλόγου (Σ.Α.Δ.Α.Σ.) και από τότε αριθμεί τουλάχιστον 30 διακρίσεις σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς. Σε έναν τέτοιο διαγωνισμό το 2002 επικρίνει, πλέον ως μέλος του συμβουλίου, το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Στάθηκε απέναντι στην αρχιτεκτονική της προβολής και του εντυπωσιασμού αναζητώντας τη λιτότητα και δήλωνε φίλος της συλλογικής εργασίας, η οποία βασισμένη σε κοινωνικές δομές αποστρέφεται κάθε εμπορευματοποίηση.