Η «Ρομαντική» του Μπρούκνερ στο Μέγαρο

30.01.2014
Η επιβλητική αλλά και ευαίσθητη «Ρομαντική» Συμφωνία του Άντον Μπρούκνερ, το δημοφιλέστερο και κατά πολλούς το ωραιότερο από τα έργα του μεγάλου Αυστριακού συμφωνιστή, χαρίζει τον τίτλο της στην συναυλία που θα δώσει η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών την Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου, στις 20.30, υπό την μουσική διεύθυνση του Κάρολου Τρικολίδη.


Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ακόμα το, εμπνευσμένο από την κοσμοθεωρία και την πολύπλευρη προσωπικότητα του Νίκου Καζαντζάκη, έργο του Γιώργου Κουμεντάκη Amor fati και το αισθαντικό 17ο Κοντσέρτο για πιάνο του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, με σολίστ την διακεκριμένη πιανίστα και καθηγήτρια Δόμνα Ευνουχίδου.

Το προσωνύμιο «Ρομαντική» που χρησιμοποιούσε ο ίδιος ο Μπρούκνερ για την Τέταρτη Συμφωνία του απηχεί κυρίως έναν μεσαιωνικό ρομαντισμό όπως τον συνέλαβε ο Βάγκνερ στις όπερές του Λόενγκριν και Ζίγκφριντ. Το έργο γράφτηκε στην Βιέννη το 1874 προς τιμήν του Πρίγκηπα της Αυστρίας Κωνσταντίνου. Ο Μπρούκνερ αναγνωρισμένος ως συνθέτης και οργανίστας στο Παρίσι και το Λονδίνο, δεν έχαιρε ιδιαίτερης εκτίμησης στην πατρίδα του-το 1872 η Φιλαρμονική της Βιέννης είχε μάλιστα απορρίψει την Πρώτη του Συμφωνία ως «μακροσκελή» και «δυσερμήνευτη». Η ανασφάλειά του τον οδήγησε σε πολλαπλές αναθεωρήσεις των έργων του, όπως συνέβη και με την Τέταρτη Συμφωνία που γνώρισε αλλεπάλληλες επεξεργασίες απ΄τον ίδιο τον συνθέτη, αλλά και το 1880 από τον φίλο και «μαθητή» του Γκούσταβ Μάλερ. Παρόλα αυτά η πρεμιέρα της «Ρομαντικής» το 1881 στην Βιέννη, υπό τον Χάνς Ρίχτερ, σημείωσε τεράστια επιτυχία.

Βασισμένο σε κρητικές κοντυλιές, το Amor fati του Κουμεντάκη γράφτηκε μετά από ανάθεση της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης το 2007, με αφορμή την 50ετή επέτειο από τον θάνατο του Νίκου Καζαντζάκη. Ο ίδιος ο συνθέτης του το περιγράφει ως ένα αισιόδοξο έργο, «ίσως το πρώτο μου με θετική παρόρμηση για την ζωή. Προσπάθησα», διευκρινίζει ο Κουμεντάκης, «να δω το έργο του Καζαντζάκη με σύγχρονη ματιά, χωρίς την συνήθη φολκλορική διάσταση, λαθεμένη και πολύ περιοριστική για την ουσία της δημιουργίας του, καθώς και το φιλοσοφικό και ιδεολογικό του περιεχόμενο».

Κομψό, με υπέροχες μελωδίες αλλά και υψηλές δεξιοτεχνικές απαιτήσεις από τον πιανίστα, οι οποίες κορυφώνονται ειδικά στο δεύτερο μέρος (Allegretto) του, το 17ο Κοντσέρτο για πιάνο του Μότσαρτ είναι ένα από τα ελάχιστα της εργογραφίας του που εκδόθηκαν όσο ζούσε, όπως κι ένα από τα ελάχιστα που δεν γράφτηκαν για να παιχτούν από τον ίδιο, αλλά από μαθητή του. Και συγκεκριμένα από την μαθήτρια του στην Βιέννη του 1784 Μπάρμπαρα φον Πλόιερ, κόρη του Βιεννέζου αριστοκράτη στην αυλή του Ζάλτσμπουργκ, Λέοπολντ. Ο Μότσαρτ λέγεται ότι συνέθεσε το κοντσέρτο σε λίγες ώρες αφού ο φον Πλόιερ πλήρωσε και τον ίδιο για την σύνθεση και την ορχήστρα με την οποία η κόρη του ως σολίστ πρωτοπαρουσίασε το έργο την Άνοιξη της ίδιας χρονιάς.

ΙΝFO:
Παρασκευή, 07 Φεβρουαρίου, 20.30
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών- Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης
Tης συναυλίας θα προηγηθεί (στις 19:45) δωρεάν εισαγωγική ομιλία, για τους κατόχους εισιτηρίων.
Τιμές εισιτηρίων: €30(Διακ.), 20, 15, 10, 5 (φοιτητές, νέοι έως 25, άνεργοι, ΑΜΕΑ)