Η Sylvie Guillem δεν είναι απλά μία από τις καλύτερες χορεύτριες εν ζωή αυτή τη στιγμή αλλά και πολύ ιδιαίτερη περίπτωση καλλιτέχνιδας με μεγάλη ευαισθησία και σπάνια σεμνότητα που τη συναντάς μόνο στους πραγματικά «μεγάλους» της τέχνης.
Επιστρέφει στην Αθήνα σε συνεργασία με το Tokyo Ballet με τις παραστάσεις «Μαργαρίτα και Αρμάνδος» η οποία θα παιχτεί πρώτη φορά στη χώρα μας και την έχουν χορέψει ελάχιστες μπαλαρίνες, το «Etudes» και την «Ωραία Κοιμωμένη» για παιδιά αλλά και με το «Sacred Monsters» μαζί με τον υπέροχο Akram Khan.
Στη συνέντευξη Τύπου που έδωσαν οι δυο τους στο Μέγαρο Μουσικής έκαναν μια μικρή παρουσίαση για το πρόκειται να συμβεί στη σκηνή από τις 19 έως τις 20 Δεκεμβρίου, η Guillem εξέφρασε τον θαυμασμό της για το μπαλέτο του Τόκιο τονίζοντας πως τους ρκτιμά πολύ γιατί κρατούν μία απόσταση από τον κλασσικό χορό χωρίς να φτάνουν σε υπερβολές οι οποίες δεν τις αρέσουν καθόλου και κάθε φορά οι χορογραφίες τους είναι χάρμα οφθαλμών.
«Σε σύγκριση με πριν δύο χρόνια που τους είχα δει , παρατηρώ πως έχει αλλάξει ηλικιακά κι έχει ακόμα νεότερους ανθρώπους οι οποίοι έχουν πολύ διάθεση για δουλειά, στο σύνολο αποδίδουν τρομερά κι εξάλλου αυτό είναι χαρακτηριστικό των Ιαπώνων. . Είναι λοιπόν εξαιρετικό να τους βλέπει κανείς στη χορογραφία γεγονός που προκαλεί ευτυχία και ικανοποίησης» τόνισε.
Όσο για τις παραστάσεις οι οποίες απευθύνονται στους ενήλικες, θα είναι δραματικές με πολύ έντονα συναισθήματα και θα πλησιάζουν την τραγωδία κάτι που την εξιτάρει πολύ. « Ομολογώ ότι λατρεύω να πεθαίνω επί σκηνής και να θυσιάζομαι για τον έρωτα! Ο κόσμος αυτό αποζητά. Δεν είναι σύνηθες για κάποιον να τον ερωτεύονται, να τον προδίδουν και να πεθαίνει με αίσθημα τιμής.» δήλωσε χαρακτηριστικά. Θαυμάζει τις χορογραφίες του Frederick Ashton τις οποίες χαρακτηρίζει χορευτικά διαμάντια και στις οποία μουσική παίζει κυρίαρχο ρόλο όσον αφορά την αφήγηση και την απόδοση των συναισθημάτων και πρόκειται για βραδιές έντονων συναισθημάτων, ονείρων και αντιθέσεων αλλά και με πολλά δάκρυα.
Περνώντας στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων, η σπουδαία χορεύτρια μίλησε για αυτό που της κάνει τη ζωή εύκολη και δύσκολη ταυτόχρονα αλλά και όσα χαρακτηριστικά της που την έχουν βοηθήσει στην πορεία της όπως το είναι γυναίκα, συνεσταλμένη κι ευαίσθητη αλλά το ότι είναι ξεροκέφαλη και λειτουργεί με το ένστικτο είναι ανασταλτικοί παράγοντες.
«Η αναγνωσιμότητα είναι κάτι στο οποίο δε θέλω να βασιστώ. Είναι γεγονός ότι μου κάνει κι εύκολη και δύσκολη τη ζωή και ότι έχω μία φήμη η οποία συχνά προηγείται οπότε όταν φτάνω κάπου τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Ταυτόχρονα όμως εγώ επιβάλλεται να παλέψω σκληρά γι’ αυτό που είμαι ή για να συνεχίσω να είμαι αυτό που είμαι. Καλούμαι να παλέψω όχι με τον κόσμο για να διατηρήσω τη φήμη μου αλλά με τον ίδιο μου τον εαυτό. Δε μπορώ να βασιστώ στις ευκολίες αλλά κάθε φορά κι εγώ η ίδια οφείλω να διερωτηθώ για ποιον ακριβώς λόγο κάνω ό,τι κάνω.» υποστήριξε.
Ο Khan ο οποίος συχνά στις θεματικές των χορογραφιών του ασχολείται με την έννοια του χρόνου, θεωρεί πως είναι ένα θεμελιώδες θέμα και τα πάντα εξαρτώνται από εκείνον. Σημείωσε πως καταβάλουμε συνέχεια προσπάθεια να συμβιβαστούμε με την ιδέα του θανάτου ο οποίος συνδέεται με το χρόνο και την ίδια τη ζωή. Όσο για την επικοινωνία με το κοινό της κάθε χώρας που επισκέπτονται με το Sacred Monsters και το ξεχωριστό στοιχείο που τους συνδέει με εκείνο της Ελλάδας, βρίσκει ομοιότητες με τους Ινδούς θεατές και αναφέρθηκε επίσης και στον Δημήτρη Παπαιώννου.
«Το ελληνικό κοινό μου θυμίζει το κοινό της Ινδίας κι αυτό και τους δυο πολιτισμούς χαρακτηρίζει μια κοινή αίσθηση και γνώση της μυθολογίας , του αρχαίου στοιχείου και του ιερού. Αυτό φάνηκε και στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων καθώς είμαι και μεγάλος φαν του Δημήτρη, θεωρώ ότι απέδωσε με ιδιαίτερη απλότητα το παρελθόν και τους μύθους της χώρας. Είναι πολύ δύσκολο να πετύχεις την απλότητα.» ανέφερε ο Akraam. H Guillem με τη σειρά της συμπλήρωσε πως υπάρχουν διαφορές από χώρα σε χώρα αλλά κάθε φορά προσαρμόζονται και ένα κομμάτι της διαλογικής σχέση με το κοινό είναι ο παράγοντας του χρόνου. Απλοί, προσγειωμένοι και παντα χαμογελαστοί αποχώρησαν από την αίθουσα δίνοντας ραντεβού στη σκηνή.
Κική Παπαδοπούλου
