Τον άγνωστο στην Ελλάδα ομογενή ζωγράφο, με το όνομα Ομηρος, κατά κόσμον Ομηρος Χρυσόπουλος, το όνομα του οποίου ανάγεται στην αρχαιότητα και η θεματολογία του προστρέχει στη βυζαντινή τέχνη, επιχειρεί να μας γνωρίσει το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, με μια έκθεση έργων του που θα διαρκέσει έως το τέλος Αυγούστου.
Γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη το 1927, ο Ομηρος έχει μακρά καλλιτεχνική θητεία στο Παρίσι και τη Νέα Υόρκη, με ατομικές εκθέσεις και συμμετοχές σε ομαδικές καλλιτεχνικές διοργανώσεις. Η ζωγραφική του, κατά τον διευθυντή του Βυζαντινού Μουσείου, Δημήτρη Κωνστάντιο, εντάσσεται στον διεθνή καλλιτεχνικό χώρο συνδέοντας τη βυζαντινή παράδοση, από την οποία ξεκινά, με τις εικαστικές κατακτήσεις της Δύσης.
Κατά τον κ. Κωνστάντιο, επίσης, «η τεχνοτροπία του, με φιγούρες ψηλόλιγνες, αέρινες με μικρά κεφάλια και άκρα, ανακαλούν χαρακτηριστικά της τέχνης του Γκρέκο». Κυρίαρχα στοιχεία της ζωγραφικής του είναι το χρώμα και η δύναμη της αφαίρεσης, γι αυτό και η έκθεση τιτλοφορείται «Ομηρος. Βυζαντινά και αφηρημένα».
Η περίπτωσή του αποτελεί μια διαφορετικότητα μέσα στο τοπίο των σύγχρονων εικαστικών αναφορών στη βυζαντινή τέχνη, όπου «με πρόσχημα τη δογματική καθαρότητα και την πίστη, τάχα, στην παράδοση, γέμισε η Ελλάδα αντίγραφα του Πανσέληνου και του Θεοφάνη, άψυχα και καταθλιπτικά», σύμφωνα με τον διευθυντή του Βυζαντινού Μουσείου.
Έως 31 Αυγούστου.
