Εμπειρία: Τι με έμαθαν οι... Εγώκεροι της ζωής μου

11.01.2016
Aκούγεται παράξενο, στα όρια του σουρεαλιστικού. Είδες ποτέ, θα πεις, κανέναν Αιγόκερω στο σαλόνι σου; Συναναστράφηκες ποτέ κανένα αγριοκάτσικο με τα κέρατα τα σκιουφιχτά (που λέει και Καζαντζάκης που είχε την Αφροδίτη του στον Αιγόκερω);

Άνθρωποι κινούνται γύρω σου, που τυχαίνει να έχουν γενέθλια κάπου ανάμεσα στις 21 Δεκεμβρίου και τις 19 Ιανουαρίου (οι φανεροί) ή να έχουν κανα δυο τρία καραμπινάτα αστέρια τους στο ζώδιο αυτό (βλέπε Σελήνη, Αφροδίτη, Άρη ή Ερμή στον Αιγόκερω); Πως να βγάλεις και συμπέρασμα και να ζυγίσεις τους Αιγόκερους στη ζωή σου;

Ξεκαθαρίζω λοιπόν. Ο Αιγόκερως είναι κι αυτός μια δύναμη της φύσης. Μια ποιότητα που όλοι μας ξεχωρίζουμε αλλά μόνο με ένα θεατρικό έργο, μια ταινία, ένα αφήγημα, ένα έργο τέχνης τελοσπάντων θα μπορούσαμε να περιγράψουμε. Είναι ένα φίλτρο να δεις τη ζωή. Ένας τρόπος να υπάρχεις. Κάποιοι από μας έχουν συγκεκριμένα αστέρια τοποθετημένα στο ζώδιο αυτό, δηλαδή βιώνουν τη ζωή μέσα από αυτά τα «γυαλιά», αλλά όλοι έχουμε μια περιοχή της ύπαρξης, τη «χώρα» του Αιγόκερου. Ασυνείδητη ή ανεξερεύνητη, υποτονισμένη ίσως αλλά υπαρκτή. Και αναγκαία για την ολοκληρωμένη έκφρασή μας.

Ιδού λοιπόν τι έμαθα συναντώντας ανθρώπους και ιδέες με έξτρα δόση Αιγοκερικότητας.

Η δουλειά είναι σαν το σεξ – για να την απολαύσεις πρέπει να ολοκληρώσεις. Ως άνθρωπος έχω έξτρα δόση Αέρα στη φτιαξιά μου. Παναπεί ενδιαφέρον για τα πάντα, élan για το «νέο μωρό», έμπνευση, πάθος, αφοσίωση... και μόλις το πράμα παραγίνει μαγγανοπήγαδο... next!

Η δυνατότητα να αντέξει κανείς όχι μόνο τη «διαβολοβδομάδα» (όσο κι αν αυτή διαρκεί) αλλά και όλη την διελκυστίνδα από αβάσταχτα βαρετές, επουσιώδεις, άχαρες, σχεδόν ανόητες λεπτομέρειες για μεγάλο διάστημα χρόνου, η διάθεση και η επιμονή να κλείσει όλες τις τρύπες, να φτάσει μέχρι το τέλος ενός πρότζεκτ, είναι Αιγοκερική υπόθεση. Το μίγμα της επιτυχίας είναι η επιμονή, η στα όρια της λοβοτομής προσήλωση στο έργο, η απάλειψη οποιασδήποτε περιφερειακής όρασης (σαν τα άλογα κούρσας που τους φοράνε παρωπίδες για να βλέπουν μόνο μπροστά), η διάθεση για άνοδο ακόμη και με ματωμένα πόδια. Οι καθαρά Αιγοκερική αρετή της επώδυνης ανάβασης δηλαδή.

Σημειωτέον, σε κάποιες περιπτώσεις είναι διατεθειμένοι να φιλήσουν και κάτι δύσοσμες ποδιές...

Το πολύ δεν είναι ποτέ αρκετό. Όχι, μη μπερδεύεσαι. Δεν μιλάμε για Λέοντες που γουστάρουν εφέ. Ο Αιγοκερικός άνθρωπος επιθυμεί εξουσία. Eminence grise, η δύναμη πίσω από το θρόνο (ο οποίος κρυφομισεί και σκάβει το λάκο του βασιλιά, ενώ ταυτόχρονα είναι σε θέση να χαμογελά οργανώνοντας την εκθρόνιση).

Στην αστρολογική γλώσσα είναι το ζώδιο της πολιτικής. Οι Αιγόκεροι θέλουν πολύ απλά να κάνουν κουμάντο. Πολύ συχνά αυτό δεν αφήνουν να φανεί, δεν το παραδέχονται ούτε στον εαυτό τους. Ο προβολέας δεν τους ταιριάζει. Ταπεινοί, σεμνοί, ελάχιστα φαντεζί, κινούν τα νήματα άηχα. Και ξαφνικά βρίσκεσαι να κοιτάς το ταβάνι και να αναρωτιέσαι πως και παίρνει πρωτοβουλίες το χαλί...

Ο λαός όταν μιλούσε για σιγανά ποτάμια, Αιγόκερω είχε κατά νου.

Ο αισθησιασμός είναι βαρύ και ασήκωτο πράμα. Γι' αυτό και οι περισσότεροι άνθρωποι με έξτρα δόση Αιγοκερισμού προσπαθούν να τον αποπέμψουν ή να τον ευνουχίσουν εύσχημα, ώστε να πάψει να τους τρομάζει. Μην πάει ο νους σας στον αισθησιασμό διαφημίσεων της βιομηχανίας της ομορφιάς, αλλά Ζιζέλ Μπούντχεν. Εκπληκτικό παράδειγμα είναι ο αναρχικός των αισθήσεων, ο μέγας ανατρεπτικός της ροκ μυθολογίας, ο Ντέιβιντ Μπάουι, που έφυγε από τη ζωή τρεις μόλις μέρες μετά τα γενέθλιά του στις 8 Ιανουαρίου 1947. Ο υπερ-Αιγόκερως Μπάουι (Ήλιος σε σύνοδο με τον Άρη και τον Ερμή) απέδωσε με ακούραστο μένος χιλιάδες τραγούδια, συναυλίες, ταινίες και δεν συμμαζεύεται, με έναν απύθμενο, εκρηκτικό μαύρο αισθησιασμό. Ο «χαμαιλέων», όπως τον αποκαλούσαν, για τα χίλια πρόσωπα που έχει υποδυθεί, είχε βέβαια μια σύνοδο Σελήνης, Κρόνου, Πλούτωνα στον Λέοντα, που έδινε ζωντάνια, έκφραση, πάθος, glam και βεβαίως απήχηση στα πλήθη (Πλούτωνας) στις αβάσταχτες ροκ αποχρώσεις του συγκινησιακού του τοπίου.

Για να καταλάβει κανείς τη συνωμοσία των αισθήσεων τις οποίες εκφράζει ο Αιγόκερως πρέπει να δει τις ταινίες του επίσης υπερ-Αιγόκερου Φελίνι (Ήλιος στην τελευταία μοίρα του Αιγόκερου σε σύνοδο με τη Σελήνη και τον Ερμή), το μαγικό σύμπαν από εικόνες ενός ρευστού κόσμου, μια φαντασμαγορία όπου το υπέροχο συναντιέται με το ανόσιο, το αθώο με το λαγνικό, η πραγματικότητα με το μύθο, ένας στρόβιλος από εικόνες και αισθήσεις που σε αφήνει ξέπνοο, όπου η φαντασία και η αυτοπεποίθηση είναι οι μόνοι πλοηγοί.
Αντίστοιχο γήϊνο, ερεβώδη αισθησιασμό θα ανακαλύψεις στις αφηγήσεις του Καρόλου Ντίκενς (σύνοδο Ήλιου-Σελήνης και Ερμή στον Αιγόκερω), τις εκπληκτικές εικόνες του, γεμάτες από εξαντλητικές ανηλεώς ρεαλιστικές περιγραφές, συχνά ανόσιες για τον κοινό αίσθημα, όπως η ασύγκριτη εξιστόρηση με τη χριστουγεννιάτικη πουτίγκα που μύριζε σαν... φρεσκοπλυμένη μπουγάδα!
Αλλά και τον Έλβις Πρίσλευ να πάρεις (Ήλιος, Αφροδίτη, Ερμής σε σύνοδο στον Αιγόκερω) θέλει κότσια για να ακολουθήσεις με την ψυχή σου την κολασμένη του μανία στο χορό, τον μελαγχολικό, γεμάτο ηδυπάθεια ρομαντισμό της μουσικής του.

Ο ανήφορος είναι ο δρόμος του Αιγόκερω. Δεν τους φαίνεται, γιατί έχουν χιούμορ, αλλά είναι τύποι βαθιά καταθλιπτικοί. Με μεγάλες εσωτερικές εντάσεις και εναλλαγές διάθεσης.

Έχουν συμβόλαιο με τον κίνδυνο, τη μαυρίλα, φλερτάρουν το θάνατο, είτε αυτός είναι σωματικός είτε συχνότερα ψυχικός. Έχεις ποτέ δει αγριοκάτσικο; Χοροπηδάει πάνω από γκρεμούς, κάνει απότομα τινάγματα σε ύψος ιλιγγιώδες, κινείται πάνω από την άβυσσο με τεράστια χάρη και σβελτάδα, γνωρίζοντας πως κάποτε θα γίνει το λάθος...

Κάτι τους κατατρώει. Συχνά αυτοκτονούν δια βίου, αργά, σταθερά, απαρέγκλιτα. Αυτή η «αυτοκτονία» δεν είναι πάντα ορατή στο γυμνό μάτι. Την αντιλαμβάνονται συνήθως οι πολύ δικοί τους άνθρωποι. Κατά κανόνα αφορά μια πλευρά του εαυτού τους. Φτιάχνονται με ό,τι τους δυσκολεύει, τους φυλακίζει, τους τρώει τα σωθικά.
Ύπατο παράδειγμα η Amy Winehouse με τη Σελήνη στην 1η μοίρα του Αιγόκερω, μια κακή θέση της Σελήνης, και μαύρη συναισθηματική προίκα για την κατά τα άλλα ταλαντούχα Amy. Η ίδια της η μάνα περιέγραψε αυτή την μανία της για αυτοκαταστροφή: «Ήταν άγγελος και διάβολος μαζί. Το 2008 διαγνώστηκε με μια δερματική πάθηση αλλά αρνήθηκε να κάνει θεραπεία. Αντ’ αυτού ξέσπασε στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά περισσότερο και έφτασε στο σημείο να σβήνει τσιγάρα στα μάγουλα της. Στο τέλος όχι μόνο της έπεφταν τα δόντια, αλλά είχαν κολλήσει τα κόκαλα στο δέρμα της».

Και μόνο ο τίτλος «Η Ρόδινη Σταύρωση» του Χένρι Μίλερ (Ήλιος στον Αιγόκερω) που έγραψε και τον κλασικό πλέον «Τροπικό του Αιγόκερω», μια τριλογία στην οποία περιγράφει τη σχέση με τη γυναίκα του Τζουν, αρκεί για να σκιαγραφήσει τη μαύρη στα όρια της αυτοκαταστροφής άποψη για τη Σχέση, με την οποίο αυτό το ζώδιο είναι ερωτευμένο. Άλλωστε αστρολογικά, ο Αιγόκερως ως ζώδιο εξουσίας συσχετίζεται με το σαδισμό, την ανάγκη δηλαδή για ψυχοσωματική εξουσία και καταδυνάστευση του άλλου. Συχνά οι Αιγόκεροι μπλέκουν από μικροί σε παλιοϊστορίες (από βεβιασμένους γάμους μέχρι οτιδήποτε μπορεί να σε δεσμεύσει) και ζουν τη ζωή τους φυλακισμένοι στη δυσκολία τους.

Συναισθηματικό μπλοκάρισμα. Δεν έχουν την αποκλειστικότητα βεβαίως αλλά εδώ συμβαίνει το εξής. Ο Αέρας σκέφτεται το συναίσθημά του. Η Φωτιά το εκφράζει με πάθη. Το Νερό φέρει με άνεση το συναίσθημα, πράγμα «ωκεάνιο» εξ ορισμού. Η Γη όμως; Το συναίσθημα πλαντάζει στο τρίτο και ωριμότερο ζώδιο της γης. Η συνάντηση της Ύλης με το συναίσθημα είναι συγκρουσιακή, παράγει προσωπικότητες που «βράζουν», που νιώθουν με ένταση το υλικό των αισθήσεων αλλά δυσκολεύονται να το ξεδιαλύνουν, να το εξιχνιάσουν, να το αποδεχτούν. Και βεβαίως να το εκφράσουν. Εξ ου και η παροιμιώδης ντροπαλοσύνη του Αιγόκερου. Οι λίγες κουβέντες. Το «οι άντρες δεν μιλούν πολύ».
Για να οπτικοποιήσω κάπως το πράγμα, αναφέρω τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ. «Κλασικό αρσενικό» ο Bogie, γεννήθηκε σε εξαιρετικά ευκατάστατη οικογένεια της Νέας Υόρκης, με ένα βάναυσο και συναισθηματικά βίαιο πατέρα και μια μητέρα που δεν μπορούσε καλά καλά να αρθρώσει οποιαδήποτε αντίσταση, πόσο μάλλον συναίσθημα. Η cool, αρσενική φιγούρα του εξακολουθεί να συγκινεί ως πρότυπο αντρισμού, όμως η φιλοσοφία του για τον έρωτα μάλλον συνοψίζεται στον τίτλο της ταινίας, όπου γνώρισε και τον έρωτα της ζωής του, την Λορήν Μπακόλ: «Να έχεις και να μην έχεις».
Οι γυναίκες Αιγόκεροι τείνουν να εκφράσουν αυτή τη σκιώδη πλευρά τους ασκώντας συναισθηματική εξουσία. Η Μισέλ Ομπάμα και η Κέιτ πρώην Μίντλετον είναι Αιγόκεροι...

Status is the name of the game. Πίσω από όλα υπάρχει η ανάγκη τους για αναγνώριση. Να είναι σωστοί. Και δεν θα δεχτούν με τίποτα να τους το χαλάσεις. Είναι ανιαρή μέχρι γέλιου η προσήλωση των Αιγόκερων στις πιο ανούσιες κοινοτυπίες, στις πιο τρανταχτά κλισέ λεπτομέρειες, στα πρέπει του συγκεκριμένου κοινωνικού κύκλου, της «κλίκας». Αρκεί το πράγμα να είναι το κοινωνικώς αποδεκτό. Αρκεί να δώσει τη σωστή φωτογραφία στο facebook. Δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για πρωτοτυπία. Δεν διψούν για την αλήθεια της στιγμής. Έχουν ανάγκη από την ασφάλεια της αποδοχής, δεν ρισκάρουν τη γελοιοποίηση, πιθανή ή και καθαρά προϊόν φόβων τους. Θέλουν να είναι και να φαίνονται. Γουστάρουν comme il faut, ακόμη κι αν αυτό πνίγει την ουσία της στιγμής. Αν δεν το αντέχει το φτιάξιμό σου, δεν ξέρεις τι να κάνεις: να γελάσεις ή να ουρλιάξεις; Μάλλον το πρώτο. Το δεύτερο δεν συμφέρει γιατί ο Αιγόκερως είναι...

Γεννημένος αφεντικό. Μπορεί να είναι χρηματιστής στη Σιγκαπούρη ή να φορτώνει καρπούζια στην Αμαλιάδα, δεν έχει σημασία. Το σίγουρο είναι ότι το καρπούζι θα προσγειωθεί στην αγκαλιά σου όταν Εκείνος το επιλέξει. Είναι αρχηγός από φύση και προσανατολισμένος στο Εγώ του. Όχι με τον τρόπο του Κριού που θέλει να είναι ο ήρωας ή του Λέοντα που βλέπει τη ζωή σαν ένα μεγάλο πάρτυ με εκείνον οικοδεσπότη αλά Great Gatsby. Ο Αιγόκερως θέλει να μοιράζει τα χαρτιά, να κοντρολάρει τα πράματα, να κάνει κουμάντο, πώς το λένε;

Χρησιμοθηρικός. Δεν κάνει τίποτα «χαλαρά». Τυχαία. Άδολα. Έχει πάντα το σκοπό του. Έχει τον τρόπο να σε φέρνει να πιστεύεις πως θες αυτό που χρειάζεται. Είναι προς τιμήν του που πεινάει, όχι προς τιμήν σου που μαγείρεψες... Και όλα τα κοστολογεί -κρυφά και λάθρα- για να ζυγίσει αν συμφέρουν το σκοπό του. Όχι στόχο. Αυτό είναι δουλειά ενός Τοξότη, ενός Κριού, ενός Καρκίνου καλά καλά. Ο Αιγόκερως έχει το σκοπό του. Επιδιωκόμενο όφελος, παναπεί. Αυτό έχει τα καλά του γιατί είναι doers και κάνουν τον κόσμο ένα πιο εύκολο μέρος να ζει κανείς. Ο ιδεαλισμός όμως δεν είναι το μετερίζι του. Οι άλλοι ας κάνουν ότι γουστάρουν. Του χρησιμεύουν κυρίως ως ανταγωνιστές. Και ως μέτρο της επιτυχίας του. Κατά τα άλλα η ζωή είναι δύσκολη, ας αφήσουμε τα παραμύθια περί αλληλεγγύης και φιλότητος και τα τσάμπα αγαπάτε αλλήλους.

Υπόδειγμα αντοχής. Τέτοιο πείσμα, αδερφέ, τύφλα να 'χουν οι Ταύροι. Ένας Αιγόκερως μπορεί να εργάζεται ακούραστα, αδιαλείπτως, μηχανάκι κανονικό. Σκυλί στη δουλειά. Θυσιάζει εύκολα τις απολαύσεις του, την ξεκούρασή του, τον έρωτα, τα πάντα όλα, με σκοπό να τελειώσει τη δουλειά που έχει αναθέσει στον εαυτό του. Τώρα αυτό για καλό το λέω;

Από τη Βίκυ Νταλακώστα