Αν τελικά πήρες την απόφαση να αποκτήσεις το πρώτο σου παιδί στα 40 +, αλλά και ανεξάρτητα από την ηλικία σου, αν οι προσπάθειες για να μείνεις έγκυος δεν ευδοκιμούν, τότε πρέπει αρχικά να εξετάσεις την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το αναπαραγωγικό σου σύστημα. Δηλαδή ο κόλπος, ο τράχηλος της μήτρας και η μήτρα, οι σάλπιγγες και οι ωοθήκες.
O γυναικολόγος λοιπόν θα συστήσει:
- Υπερηχογράφημα μήτρας και ωοθηκών
Με αυτό ο γιατρός παίρνει μια πρώτη εικόνα για την κατάσταση της μήτρας και των ωοθηκών (αν υπάρχουν πολυκυστικές ωοθήκες, κύστες, ινομυώματα, συγγενείς ανωμαλίες της μήτρας κ.ά.) και ελέγχει την ωορρηξία.
- Ορμονικές εξετάσεις
Στόχος είναι να διερευνηθεί η ορμονική ισορροπία του κύκλου, η βιολογική ηλικία των ωοθηκών (μπορεί π.χ. μία γυναίκα να είναι 30 ετών, αλλά η βιολογική ηλικία των ωοθηκών της να είναι γυναίκας 35 ετών), καθώς και να αποκλειστούν τυχόν ορμονικές διαταραχές που δημιουργούν προβλήματα στην ωορρηξία (π.χ. πρόβλημα στην υπόφυση, στη λειτουργία των ωοθηκών κ.ά.).
4 ακόμη εξετάσεις
Ανάλογα με τα αποτελέσματα, ίσως χρειαστούν και αυτές οι εξετάσεις:
Yστεροσαλπιγγογραφία: Ουσιαστικά είναι μια ακτινογραφία της μήτρας και των σαλπίγγων (γίνεται με τη βοήθεια ενός κολποδιαστολέα και μιας ειδικής συσκευής που προσαρμόζεται στον τράχηλο και μέσω αυτής εισάγεται στη μήτρα ένα σκιαγραφικό υγρό για να ληφθεί η ακτινογραφία). Με την υστεροσαλπιγγογραφία διερευνάται η υπογονιμότητα και κυρίως αν οι σάλπιγγες είναι διαβατές, αν παρουσιάζουν κάποια βλάβη, πόσο μεγάλη είναι αυτή και πώς θα μπορούσε να διορθωθεί.
Yστεροσκόπηση: Η εξέταση αυτή, που γίνεται όταν υπάρχουν σχετικές ενδείξεις (π.χ. από την υστεροσαλπιγγογραφία), διενεργείται με τοπική, ολική νάρκωση ή χωρίς καθόλου αναισθησία (ανάλογα με το αν υπάρχουν ενδείξεις ότι μπορεί να εξελιχθεί σε χειρουργική επέμβαση, ώστε να διορθωθεί το πρόβλημα που υπάρχει και ευθύνεται για την υπογονιμότητα, π.χ. συμφύσεις) με ένα ειδικό μικρό τηλεσκόπιο μέσω του κόλπου και του τραχήλου. O σκοπός αυτής της εξέτασης είναι η λεπτομερέστερη διερεύνηση της κατάστασης της μήτρας και πιθανώς η διόρθωση του προβλήματος (ώστε η γυναίκα να μην υποβληθεί και σε άλλο χειρουργείο).
Λαπαροσκόπηση: Πρόκειται για μια εξέταση που απαιτεί μεν γενική αναισθησία, αλλά είναι κατά τα άλλα απλή και ασφαλής. Με τη λαπαροσκόπηση θα μπορέσει ο γιατρός να έχει μια ξεκάθαρη εικόνα για την κατάσταση και πιθανώς επιτόπου –αν κάτι τέτοιο είναι εφικτό– να διορθώσει το πρόβλημα. Θα μπορέσει δηλαδή πιθανώς ακόμα και να βρει το αίτιο της υπογονιμότητας, που μπορεί να είναι π.χ. ενδομητρίωση, που δεν μπορεί να διαγνωστεί με άλλο τρόπο.
Τεστ μετά την επαφή: Η εξέταση γίνεται 9 έως 24 ώρες μετά τη σεξουαλική επαφή (αφού έχουν προηγηθεί 2 ημέρες αποχής) και είναι σκόπιμο να γίνεται την ημέρα της ωορρηξίας. Γενικά πρόκειται για μια απλή διαδικασία, κατά την οποία ο γιατρός παίρνει βλέννα από τον τράχηλο και υγρό από τον κόλπο της γυναίκας. Γενικά θεωρείται πως αν κατά τη διάρκεια της εξέτασης της τραχηλικής βλέννας δεν βρεθούν σπερματοζωάρια, αυτό σημαίνει πως υπάρχει κάποιο πρόβλημα είτε στο σπέρμα είτε στη βλέννα.
Πρώτη δημοσίευση: Περιοδικό Αρμονία, τεύχος 166
Update: Νοέμβριος 2015.
