Αμερικανοί επιστήμονες διατείνονται πως έχουν εφεύρει μια κάψουλα που χτίζει μυϊκό ιστό, αυξάνει τη σωματική αντοχή και καίει το περιττό λίπος. Και όλα αυτά την ώρα που επιδίδεσαι στο αγαπημένο σου σπορ... τα ψώνια.
Είσαι και εσύ φανατική της αεροβικής άσκησης. Η ετήσια συνδρομή σου σε γνωστή αλυσίδα γυμναστηρίων είναι αδιαπραγμάτευτη συνήθεια, ενώ η γυμναστική αποτελεί τρόπο ζωής. Ποτέ και για κανένα λόγο δεν θυσιάζεις την καθημερινή επίσκεψή στο διάδρομο. Ωστόσο, τα νέα ιατρικά δεδομένα έρχονται θα σε προβληματίσουν. Πλέον, μπορείς να απαλλαγείς από τα αποπνικτικά εφέ της επίπονης άσκησης: τον ιδρώτα και κυρίως την κόπωση.
Μάννα εξ Αμερικής
Αμερικανοί επιστήμονες, με επικεφαλής το δρα Ρόναλντ Έβανς, μοριακό φυσιολόγο στο Ινστιτούτο Σαλκ για Βιολογικές Μελέτες στην Καλιφόρνια, έπειτα από πειράματα που έκαναν σε ποντίκια, ανακάλυψαν το χάπι AICAR, τo οποίo φαίνεται πως αυξάνει τη μυϊκή μάζα, ενισχύει τη σωματική αντοχή και καταπολεμά το περιττό λίπος. Στα ποντίκια μιμείται με χημικό τρόπο την επίδραση της σωματικής άσκησης. Γι' αυτό και οι ειδικοί ευελπιστούν ότι θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα και στους ανθρώπους.
Συγκεκριμένα, το AICAR (Aminoimidazol-Carboxamid-Ribonukleosid) χορηγήθηκε για τέσσερις εβδομάδες σε πειραματόζωα που είχαν υποχρεωθεί σε ακινησία. Μετά τη λήψη του, διαπιστώθηκε ότι έκαψαν περισσότερες θερμίδες απ ό,τι πριν και μείωσαν το ποσοστό λίπους τους.
«Κουρδίζοντας» τους μυς...
Ο Καλιφορνέζος Ρόναλντ Έβανς είναι ένας ιδιαίτερα φανατικός επιστήμονας, ο οποίος εδώ και χρόνια έχει αφιερώσει τις έρευνές του στην επίδραση των ορμονών στους μυς. Το 2004, ο ίδιος και η ομάδα του ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν το γονίδιο PPAR-delta, που έχει την ιδιότητα να ελέγχει τη δραστηριότητα πολλών άλλων γονιδίων. Η προσαρμογή του θεωρητικά θα μπορούσε να έχει ευρεία εφαρμογή στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το σώμα. Ήταν θέμα χρόνου μέχρι να εντοπίσουν τη δραστηριότητα του γονιδίου σε συνδυασμό με τη λήψη φαρμάκων. Ανακάλυψαν πως κάποια από τα ήδη γνωστά παρασκευάσματα επηρέαζαν σημαντικά τον τρόπο με τον οποίο το σώμα «κουρδίζει» τους μυς.
Το AICAR, που ήδη κυκλοφορεί, παρασκευάζεται από την εταιρεία Schering-Plough Corp, ενώ τα 44 mg πωλούνται προς $ 100! Εύκολα καταλαβαίνει κανείς πως, αν τελικά αυτό το χάπι εγκριθεί από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA), η αγορά του θα είναι ασύμφορη, αφού κάθε μήνα οι ασθενείς θα είναι υποχρεωμένοι να δίνουν χιλιάδες δολάρια (κάθε δόση υπολογίζεται στα 315 mg περίπου). Μέχρι στιγμής οι ειδικοί γνώριζαν το AICAR ως ιδανική πρόληψη πιθανών επιπλοκών σε όσους καρδιοπαθείς είχαν υποβληθεί σε εγχείριση στεφανιαίας παρακάμψεως (by-pass).
Ο χημικός Πολ Λάικαϊντ ξεκίνησε να ερευνά την επίδραση του AICAR στον άνθρωπο από το 1980, όταν ανακάλυψε ότι βοηθά στην ομαλή ροή του αίματος προς την καρδιά κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης. Σύμφωνα με τους ερευνητές, το χάπι αλλάζει τη φυσική σύνθεση του μυ επιταχύνοντας την καύση του λίπους. Ωστόσο ο Έβανς δεν μπορεί να εξηγήσει πώς ακριβώς το AICAR μιμείται χημικά την επίδραση της σωματικής άσκησης και σπεύδει να τονίσει πως «πρόκειται για ένα μικρό θαύμα, το οποίο θα μπορούσε κάποια στιγμή να βοηθήσει στην καταπολέμηση της παχυσαρκίας, αλλά και στο πρόβλημα όλων όσοι δεν μπορούν να γυμνάζονται εξαιτίας κάποιας πάθησης. Ακόμα βέβαια δεν γνωρίζουμε αν θα έχει τα ίδια αποτελέσματα και στον άνθρωπο, αλλά ούτε και το πόσο ασφαλές είναι».
Εύκολη λύση ή νέο επίτευγμα;
Η Μάγκυ Α. Μιχαηλίδου, καθηγήτρια φυσικής αγωγής-κλινική εργοφυσιολόγος, διευθύντρια του Εξειδικευμένου Κέντρου Άσκησης Ergofit, υπεύθυνη Προγράμματος Αποκατάστασης του νοσοκομείου Υγεία, εξηγεί στο ELLE: «Σε μια εποχή κατά την οποία οι χρόνιες παθήσεις αυξάνονται δραματικά λόγω του καθιστικού τρόπου ζωής και της έλλειψης σωστής νοοτροπίας φυσικής διαβίωσης, οι εύκολες και γρήγορες λύσεις δεν είναι ό,τι καλύτερο. Για να μην προκληθεί για μια ακόμα φορά σύγχυση στο ευρύ κοινό και αποπροσανατολισμός του από την επιτακτική ανάγκη για φυσικές δραστηριότητες, θα πρέπει να διευκρινίσουμε κάποια πράγματα.
Το AICAR βρίσκεται στα σπάργανα της ερευνητικής διαδικασίας. Αυτό σημαίνει ότι θα περάσουν πολλά χρόνια πριν πιστοποιηθούν τα αποτελέσματά του και ακόμα περισσότερα για να αποδειχτεί η ασφαλής χρήση του από τον άνθρωπο, αλλά και να διερευνηθούν οι πιθανές παρενέργειές του. Ας μην ξεχνάμε ότι το συγκεκριμένο χάπι αποτελεί γονιδιακή θεραπεία, αφού πρόκειται για μια επαναστατική και ισχυρότατη παρέμβαση στον ανθρώπινο οργανισμό, γι αυτό και ερευνάται με ιδιαίτερη προσοχή και για άλλες παθήσεις.
Το AICAR(στα ποντίκια) φαίνεται πως:
- μειώνει τα ποσοστά λίπους
- αυξάνει τη μυϊκή δύναμη
- βελτιώνει τη φυσική κατάσταση
Είναι αστείος ο ισχυρισμός ότι θα μπορούσε να αντικαταστήσει τη γυμναστική, τη στιγμή που τα οφέλη της σωστής άσκησης και φυσικής διαβίωσης είναι δεκάδες, πολύπλευρα και ευεργετικά σε πολλούς τομείς της υγείας.
Η συστηματική και εξατομικευμένη άσκηση, εκτός από τη βελτίωση της σωματικής σύστασης (ποσοστό λίπους/μυϊκής μάζας) και της καρδιοαναπνευστικής αντοχής, συμβάλλει στη μείωση της υπέρτασης και της χοληστερίνης, στη ρύθμιση του σακχαρώδους διαβήτη, στην καλή αιμάτωση και λειτουργία του μυοκαρδίου, στην αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης, του αυχενικού, της οσφυαλγίας κ.ά. Επιπλέον είναι γνωστό ότι βοηθάει και στην καταπολέμηση της κατάθλιψης. Η φυσιολογική κίνηση του ανθρώπου αποτελεί νόμο της φύσης και οφείλουμε να τη σεβόμαστε και να την προστατεύουμε.
Χάπι για όλους;
Μην βιαστείς να υποθέσεις πως τα ευρήματα της ερευνητικής ομάδας του Έβανς θα αποδειχτούν σωτήρια για άτομα τα οποία δεν είναι διατεθειμένα να ανταλλάξουν τη βολή τους με μία ώρα εντατικού τρεξίματος στο διάδρομο... Τα οφέλη του AICAR, εφόσον αυτό εγκριθεί, θα γευτούν οι παχύσαρκοι, οι πάσχοντες από καρδιακά νοσήματα, καθώς και όσοι δεν μπορούν για κάποιο παθολογικό αίτιο να κάνουν γυμναστική. Για παράδειγμα, τα άτομα που είναι υποχρεωμένα να μείνουν καθηλωμένα στο κρεβάτι εξαιτίας μιας μακροχρόνιας νοσηλείας. Το AICAR γεννά ελπίδες σε εκατομμύρια υπέρβαρους ανθρώπους, ενώ υποψήφιοι χρήστες θεωρούνται και οι διαβητικοί. «Όταν ένα άτομο δεν μπορεί να γυμνάζεται εξαιτίας κάποιας πάθησης, τότε οι θεραπείες, η φαρμακευτική αγωγή και η επιστήμη μπαίνουν σε εφαρμογή. Σε τέτοιες περιπτώσεις ένα εγκεκριμένο φάρμακο -πιθανόν και το συγκεκριμένο χάπι-, αν εξελιχτεί για ανθρώπινη χρήση, ίσως να βοηθούσε», επισημαίνει η Μάγκυ Α. Μιχαηλίδου, καθηγήτρια φυσικής αγωγής-κλινική εργοφυσιολόγος.
Της Μαρίας Παπαθανασίου
