Αγαπημένε μου Σωτήρη,


"Τρεις και ο κούκος" απέμειναν από την πάλαι ποτέ ένδοξη...αυτοκρατορία της ομάδας "Ο Πάνος και τα τσιράκια του". Μετά τον μεγάλο αρχηγό την προηγούμενη Κυριακή, ήρθε η σειρά της Ζωής να πάρει το δρόμο της επιστροφής στην πραγματικότητα, αφήνοντας Μελίνα και Γιώργο στο...έλεος του Big. Η νεαρά κοπέλα ως φάνηκε δε διέθετε την φιλοσοφική εκείνη φλέβα που συγκινεί τον κόσμο και κάνει τον Αλέξανδρο να μην το κουνάει ρούπι από το σπίτι, παρόλες τις...προσευχές και τα τάματα των συμπαικτών του για το αντίθετο. Το ποσοστό 75% που συγκέντρωσε, έναντι 25% που είχε ο "μεγάλος φιλόσοφος", δεν ξέρω αν σημαίνει ότι το επίλεκτο μέλος της "συμμορίας" από δημοτικότητα ήταν ντιπ για ντιπ, ή αν - για την άτιμη τύχη των υπολοίπων - ο Αλέξανδρος έχει το φιλοσοφημένο φανατικό κοινό του.

Πάντως, όταν η Ζωή είχε πια αποχωρήσει, οι περισσότεροι παίκτες άρχισαν να στήνουν κάτι πηγαδάκια ίσαμε κάτι γεωτρήσεις, όπου μοναδικό τους θέμα ήταν ο Αλέξανδρος. Περισσότερο φανατισμένοι ήταν ο Νίκος, η Μελίνα, ο Γιώργος και ο Παναγιώτης, που το βράδυ της Κυριακής έδειξαν λαμπρά δείγματα...νεκροθάφτη. Στα της Ζωής τώρα, η Θεσσαλονικιά σαν άκουσε τα αποτελέσματα έβαλε τα κλάματα, διότι μπορεί να τη διακρίνει το φρόνημα της...μετριοφροσύνης, όμως κάπου μέσα της πίστευε ότι θα έτρωγε...λάχανο τον Λευκαδίτη. Τελικά, έπεσε έξω και βγήκε έξω, αφήνοντας πίσω να εκκρεμεί μία υπόθεση...η σχέση της με τον Γιώργο. Οι δυο τους μπορεί να μην ήσαν όπως ο Ναπολέων με την Τζοζεφίνα, ο Καίσαρας με την Κλεοπάτρα, η Μελίνα με τον Πάνο, όμως μεταξύ τους υπήρχαν αισθήματα. Αυτά -προς μεγάλη απογοήτευση- δεν πρόκειται να αναπτυχθούν ενώπιον καμερών, διότι τον καιρό που η Ζωή ήταν μέσα, το έπαιζε...η αρχόντισσα και ο αλήτης.

Τώρα, ο "αλήτης" της απέμεινε μόνος, βρίσκοντας παρηγοριά στην επίσης μόνη κι έρημη σαν την καλαμιά στον κάμπο, Μελίνα. Οι δυο τους έρχονται ολοένα και πιο κοντά, ενθυμούμενοι τις λαμπρές εκείνες εποχές που η ομάδα μεσουρανούσε και ήταν ο...φόβος και ο τρόμος του Σπιτιού. Έξω, την Ζωή υποδέχτηκε - ποιος άλλος; - ο Πάνος. Με ένα αρκούδι ανά χείρας και μια ανθοδέσμη, πήγε να την προϋπαντήσει, ενώ εκείνη σαν τον είδε έμπηξε τα κλάματα καθότι δεν είναι και λίγο κοτζάμ αρχηγάρα να έρθει να παραλάβει με δώρα εσένα .. ένα απλό μέλος της ομάδας του! Το "Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες" είναι μία άγνωστη στα αυτάκια της Ζωής φράση που σε καμία περίπτωση δεν την απασχολεί, μια κι έχει τυφλή εμπιστοσύνη στον...αρχηγό. Όταν, όμως, θα της μιλήσει για τη "φιλία" του με τον καλό της "κόκο" Γιώργο, τι θα κάνει;