Αγαπημένε μου Σωτήρη,


Ελληνική μελό ταινία του '60 "Χωρίζουνε δυο φίλες" θύμιζε το βράδυ της Δευτέρας το Bar. Η Ρεβέκκα συγκεντρώνοντας το 66% - έναντι 34% της Μαργαρίτας - ήταν αυτή που αποχώρησε ... με αποτέλεσμα το σούπερ αυτοκολλητάκι της, Γιώτα να μην αντέξει και να ξεσπάσει. Στο άκουσμα δια στόματος Μίλτου: "Αυτή που αποχωρεί από το παιγνίδι είναι η Ρεβέκκα", η Γιώτα έμπηξε κάτι κλάματα που όμοια δεν είχε ρίξει ούτε η Κατερίνα Χέλμη στα "Κόκκινα Φανάρια", όταν την εγκατέλειψε καταμεσής του δρόμου ο αγαπημένος της.

Στο θέαμα της σκηνής αυτής οι περισσότεροι, μαζί και η αποχωρήσασα, έπεσαν πάνω της κι άρχισαν να την παρηγορούν. "Σώπα καλή μου και μην κλαις" της έλεγαν εκείνοι κι αυτή τόσο τα έμπηζε. Ειδικά στο σημείο που η Ρεβέκκα έχρισε την Κρίστα ως τη νέα της διάδοχο, προκειμένου το δίδυμο τους να μην διαλυθεί, η Γιώτα παραλίγο να σωριαστεί από το κλάμα. Γενικά, στην όλη αποχώρηση υπήρχε μία συγκίνηση που συνεχίστηκε και μετά στο Σπίτι, όταν η Γιώτα διάβασε το γράμμα της φίλης της. Προηγουμένως, πάντως, είχαν ευθυμήσει για τα καλά, πότε με το Πρωταπριλιάτικο ψέμα το δικό τους και πότε με αυτό της παραγωγής.

Τα παιδιά βρέθηκαν σε μεγάλες στιγμές φαντασίας και σκέφτηκαν να τιμήσουν τη μέρα με έναν υποτιθέμενο καβγά. Οι σκηνές που ακολούθησαν ήταν τόσο πειστικές, που μερικοί εξ' αυτών - κυρίως η Σοφία - διεκδικούν τουλάχιστον τον "Χρυσό Φοίνικα", αφού τα άτιμα κατάφεραν να μας...κοψοχολιάσουν. Η παραγωγή από την άλλη, τους έφερε έναν απίθανο τύπο ετών 50, τον Αντώνη Μόρτο, παρουσιάζοντας τον ως έναν ακόμη νέο παίκτη του παιγνιδιού. Επειδή, τα παιδιά δεν σπινάρουν στο γιαούρτι, ούτε μασάνε ταραμά, κατάλαβαν από την πρώτη στιγμή περί τίνος πρόκειται. Ωστόσο, πρωταπριλιάτικο ψέμα δεν ήταν η σπέσιαλ εμφάνιση του Μπάμπη, όπου Μπάμπης είναι το σουξεδάκι της Μαργαρίτας. Ο εν λόγω νέος, με την κοτσίδα και το σκουλαρίκι στο αυτί - εντελώς περιγραφικά τα αναφέρω - μίλησε για τον θαυμασμό του προς την κόρη του σπιτιού, συστήθηκε με το σόι της (μαμά, μπαμπά, γιαγιά, παππού, ανίψια) και αποκάλυψε πως θα την περιμένει μέχρι να βγει. Έκπληξη, όμως, είχαν και για τη Ρεβέκκα, την οποία ήρθε και βρήκε μία πρώην συνάδελφος της στο ξενοδοχείο που δούλευαν μαζί κάποτε στην Γαλλία. Η επιλογή δε ήταν τυχαία - θα μπορούσαν δηλαδή να φέρουν μία καμαριέρα, τον σεφ ή το παιδί που κουβαλάει τις βαλίτσες - και να μιλήσουν για την κοπέλα. Με τη συγκεκριμένη, όμως, τις συνδέει βαθιά φιλία και παρόλο που είχαν περάσει πέντε χρόνια κι έβαψε το μαλλί, τη θυμήθηκε. Για φαντάσου να ερχόταν κάποιος που να μην τον θυμόταν και για πέντε λεπτά να γίνονταν οι συστάσεις: " je suis le garson pou kouvalage tis valitses sta domatia". ’ντε τώρα να βρεις ποιο είναι αυτό το αγόρι. Χρονοβόρο εντελώς.