Αγαπημένε μου Σωτήρη,


Από τότε που η κόρη της Άντζελας Δημητρίου παραδέχτηκε δημοσίως την απόπειρα αυτοκτονίας, μάνα και κόρη (περισσότερο η μάνα δηλαδή) έχουν πάρει σβάρνα εκπομπές, περιοδικά κι εφημερίδες, μιλώντας για το οικογενειακό δράμα που πέρασαν. Με μία γρήγορη σκέψη, λες ότι αξίζει ένα μπράβο στην Δημητρίου η οποία δημοσιεύει το πρόβλημα της και μιλάει ανοικτά για εκείνο. Ωστόσο, αν το σκεφτείς καλά και παρακολουθήσεις έστω και λίγο τη γνωστή αοιδό, κάπου χάνεις την μπάλα. Και αναρωτιέσαι, αν πράγματι θέλει να μιλήσει για το πρόβλημα της κόρης της ή για εκείνη.

Αν ακούσεις μόνο την Όλγα να μιλάει για το πρόβλημα της, δεν έχεις παρά να συγκινηθείς, να στενοχωρηθείς μαζί της και να συμφωνήσεις ότι τελικά ίσως δεν είναι η μεγαλύτερη ευλογία να είσαι παιδί διάσημου γονέα. Αν, όμως, δίπλα στην 25χρονη Όλγα βρίσκεται η Άντζελα, τότε (λυπάμαι που το λέω) χάνεις την ουσία του θέματος και ασχολείσαι με τα γύρω από εκείνη. Αυτό καλή ώρα συνέβη το απόγευμα της Δευτέρας στην εκπομπή της Τατιάνας Στεφανίδου, όπου ήταν καλεσμένες μάνα και κόρη για να μιλήσουν (ακόμη μία φορά) για την απόπειρα αυτοκτονίας. Και τι παρακολούθησαν τελικά οι τηλεθεατές; Με έκπληξη (δυσάρεστη) είδαν μάνα και κόρη να κατηγορεί η μία την άλλη δημοσίως, να αποκαλύπτουν οικογενειακά τους μυστικά, την κόρη να θέλει να πει αυτά που τη βασανίζουν και την μάνα να γυρίζει τη συζήτηση στα δικά της παιδικά χρόνια.

Εύγε στην Δημητρίου, που παρόλα τα δύσκολα χρόνια και το γεγονός ότι δούλευε στις κλωστές από τα 11 της δεν έμπλεξε με ναρκωτικά, αλλά έγινε μεγάλη και τρανή τραγουδίστρια. Αυτό δε σημαίνει ότι το παιδί της είναι το ίδιο με εκείνη και δεν χρειάζεται να το μαλώνεις δημοσίως. Δε σου κρύβω ότι ένιωσα σοκ παρακολουθώντας την Δημητρίου με σηκωμένο το φρύδι να λέει στην Όλγα πώς εκείνη τα κατάφερε μικρή, ενώ η ίδια έχει μπλέξει με κακές παρέες και όταν γυρνούσε σπίτι ήταν ένα άλλο παιδί. Θα μπορούσα να σταθώ και σε άλλα που ακούστηκαν, αλλά λέω να μην το ξε-κατινιάσω εντελώς. Εξάλλου, τα οικογενειακά τους δεν μας ενδιαφέρουν. Θα μείνω, όμως, στο παράπονο της Όλγας ότι δεν έβλεπε τη μάνα της ποτέ και τη σκηνή που εκείνη με σηκωμένο το φρύδι τη ρωτάει: «Δε με έβλεπες ποτέ Όλγα»; Για να απαντήσει η μικρή: «ναι, όταν κοιμόσουν» για να πάρει την απάντηση: «Ε και. Δε στα παρείχα όλα»; Κι εδώ είναι το μεγάλο λάθος όλων εκείνων των γονιών που λείπουν συνέχεια από το σπίτι και πιστεύουν ότι με τα χρήματα, τα δώρα και τα ακριβά ρούχα θα εκπληρώσουν το κενό της απουσίας του στα παιδιά. Αμ δε...