Αγαπημένε μου Σωτήρη,


Κρατάει χρόνια η κόντρα του Μιχάλη Χατζηγιάννη με τον Πάνο Κατσιμίχα, η οποία (αν δεν κάνουμε λάθος) ξεκίνησε από μία επιστολή του δεύτερου στο ένθετο της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας, πριν λίγα χρόνια. Στην επιστολή αυτή, ο Κατσιμίχας μιλούσε με σκληρά λόγια για τον Χατζηγιάννη, τον οποίο μεταξύ άλλων (πάρα πολλών για την ακρίβεια) τον κατηγορούσε για καβάλημα καλαμιού («πρόσεξε μη φυσήξει και το καλάμι από οριζόντια γυρίσει κάθετα» έγραφε σε κάποιο σημείο) για αχαριστία, για έπαρση, για παιδικά τραγουδάκια κι άλλα χαριτωμένα, που άμα είσαι Χατζηγιάννης είτε ψάχνεις τρύπα να κρυφτείς είτε απαντάς το ίδιο σκληρά είτε αδιαφορείς.

Ο νεαρός τραγουδιστής έπραξε το τελευταίο. Τόσο καιρό απέφευγε να μιλήσει για το θέμα, αλλά ήρθε καιρός να το κάνει. Και μάλλον να φουντώσει ξανά η κόντρα, διότι ο Χατζηγιάννης χαρακτήρισε τις δηλώσεις του Κατσιμίχα: «γελοιότητα, απόρροια μίσους και φθόνου». Είπε ακόμη ότι δεν τον ενδιαφέρει που αποκαλούν τα τραγούδια του «παιδικά» και τον ίδιο «παιδική χαρά», αφού εκείνοι που το λένε βρίσκονται σε μόνιμη κατάθλιψη.

Όσο για τον Κατσιμίχα προσωπικά είπε ότι η επίθεση που του έκανε ήταν προσωπική και όχι καλλιτεχνική κι ότι οι δυο τους ουδέποτε έχουν μιλήσει. Πριν και μετά την επίμαχη δήλωση. Α, είπε ακόμη ότι «μερικοί παλιοί είναι απλώς κακοί, κομπλεξικοί και φθονεροί απέναντι στο νέο».