Αγαπημένε μου Σωτήρη,


Στη μετά Κατερίνα εποχή τα πράγματα βαίνουν ανέλπιστα καλά για τους περισσότερους συγκάτοικους. Το κεφάλι τους έχει ηρεμήσει και η ψυχή τους γαληνέψει αφού δεν έχουν την Κατερίνα να τους λέει για τα όνειρα της και το ατύχημα με το αυτοκίνητο. Οι μόνοι που πήραν βαριά την αποχώρηση της είναι η Νικόλ και ο Ντίνος. Η πρώτη απέμεινε μονάχη της, σαν την καλαμιά στον κάμπο και δεν έχει με ποιον να "θάψει" τη Δώρα. Και είναι τόσα αυτά που έχει για τη "γούνα" της Θεσσαλονικιάς, που η αφρατούλα θα σκάσει ... αν δεν τα πει κάπου.

Ο, δε, Ντίνος είναι στο μαύρο του το χάλι! Η παρουσία του στο Σπίτι θυμίζει τον στοιχειωμένο γελωτοποιό της Αυλής του βασιλιά που ερωτεύτηκε τη μικρή "βλαμμένη" κόρη του, την οποία ο πατέρας της αρραβώνιασε σε μια μακρινή χώρα. Ο ελληνοαμερικανός πήρε τα στρωσίδια από το κρεβάτι της Κατερίνας και κοιμάται με αυτά για να την έχει κοντά του. Η σκέψη του είναι συνέχεια μαζί της και το πρόσωπό του είναι μονίμως θλιμμένο. Οι υπόλοιποι κατανοούν το πρόβλημά του και προσπαθούν να του συμπαρασταθούν με κάθε τρόπο. Δεν τον βρίζουν, δεν τον μαλώνουν, ακόμη και ο Κώστας τον αφήνει να πιει χυμό.

Κατά τα άλλα, η Δώρα με το Χρήστο έρχονται ολοένα πιο κοντά. Η Θεσσαλονικιά μάλιστα είναι πιο εκδηλωτική παρά ποτέ, αφήνοντας τον Χρήστο να την μπαλαμουτιάζει ενώπιον των καμερών. Άσε, που "μωρό μου" τον ανεβάζει, "αγάπη μου" τον κατεβάζει. Να μου το θυμηθείς, πριν ο Μεγάλος Αδελφός λάβει τέλος, οι τοίχοι του σπιτιού θα "δουν" και θα "ακούσουν" τρομερά και φοβερά πράγματα. Αν είμαστε τυχεροί ίσως δούμε κι εμείς κάτι τις. Προς το παρόν, απολαμβάνουμε το ζεύγος στο υπνοδωμάτιο να αγκαλιάζονται, να χαϊδεύονται, να δίνουν φιλιά και να ανταλλάζουν φιλοφρονήσεις ωσάν τα μαθητούδια που πηγαίνουν στο διπλανό πάρκο μετά από το χορό για την πενταήμερη.