Αγαπημένε μου Σωτήρη,

Μετά από ένα μεγάλο διάστημα απουσίας ο Νότης Σφακιανάκης επέστρεψε στην αθηναϊκή νύχτα και το σύνδρομο στέρησης που πάθαμε, φεύγει πάει στα χαμένα. Η επιστροφή του πάλαι ποτέ "άρχοντα της νύχτας" έγινε την περασμένη Πέμπτη και κάθε βράδυ στα "Αστέρια" όπου άδει, γίνεται λαϊκό προσκύνημα. Οι φαν του σπεύδουν να τον καμαρώσουν - οι αδυναμίες και οι συνήθειες δεν κόβονται εύκολα - ενώ στην πρεμιέρα ο Νότης έζησε στιγμές απίστευτου μεγαλείου.

Με το που εμφανίσθηκε στην πίστα σηκώθηκαν όλοι όρθιοι κι άρχισαν να τον χειροκροτούν, φωνάζοντας ρυθμικά το όνομά του. Ο Νότης ήτο μέσα στη συγκίνηση και ήταν διαφορετικός, τόσο διαφορετικός. Για να καταλάβεις τι εννοώ, ένα σου λέω: τραγουδούσε ο Νότης και πάνω στην πίστα γινόταν της μουρλής το πανηγύρι. Να τα σπρωξίδια, να τα αγκαλιάσματα στον αοιδό, να τα φιλιά, να η νέα μόδα με τις φωτογραφίες από το κινητό, χαμός στο ίσωμα και ο Σφακιανάκης εκεί αγέρωχος να τραγουδάει. Που οι εποχές που δεν χόρευε ούτε μύγα στη σκηνή όταν ερμήνευε ο Νότης;

Η αλλαγή του καλλιτέχνη είναι εμφανής. Στο μεταξύ, ο Σφακιανάκης επέστρεψε με καινούργιο δίσκο, όπου σε αυτό υπάρχει ένα τραγούδι - φωτογραφία του αοιδού. "Τον αετό τον πυροβολούν στο αέρα, αλλά δεν το σκοτώνουν, ενώ πετροβολούν τα δέντρα με καρπούς" λέει το άσμα (παρεμπιπτόντως είναι βαριά κι ασήκωτη ζεμπεκιά) και ήδη τραγουδιέται από τους αναρίθμητους φαν του, οι οποίοι τόσα χρόνια το έλεγαν αλλά κανείς δεν τους πίστευε!

Ζάρκου Δήμητρα