Αγαπημένε μου Σωτήρη,


Ο Σταμάτης Γονίδης για λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς ένα σχολιασμό κατά των γκέι τραβά. Είναι αλήθεια πως είχαμε χρόνια να ακούσουμε για το «θέμα» του λαϊκού τραγουδιστή με τους γκέι, ο οποίος κάποτε όχι μόνο είχε εκφραστεί εναντίον τους, αλλά τούς είχε διώξει και από το μαγαζί που τραγουδούσε. Ωστόσο, πρώτα σου βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι και του Γονίδη μάλλον είναι χούι! Δεν εξηγείται διαφορετικά.

Έτσι, σε συνέντευξη που έδωσε στο ΛΟΙΠΟΝ, αφού πρώτα ξεκαθάρισε ότι δεν είναι ρατσιστής στη συνέχεια μίλησε για μία αδύνατη ομάδα με κάποιες ιδιαιτερότητες, η οποία έχει γίνει μία γροθιά για να μπορέσει να επιβιώσει. Εξήγησε, δε, πως τον ίδιο τον προκαλούσε ότι το μειονέκτημα τους, προσπαθούσαν να το κάνουν πλεονέκτημα. Μάλιστα. Τι άλλο είπε; Ότι οι γκέι έχουν φθάσει στο σημείο να έχουν πρόεδρο κι έτσι που πάει η ιστορία στο τέλος κι «εμείς» - δηλαδή οι στρέιτ - θα χρειαζόμαστε πρόεδρο.

Ψηφίζω για president Σταμάτη, δαγκωτό. Τόσο «αγώνα» κάνει, να μην πάει χαμένος. Αν και δεν τον κόβω για... καρεκλοκένταυρο! Την άποψη του θέλει να πει και παραδέχεται ότι στο παρελθόν είχε γίνει γραφικός. Με το μπαρδόν κύριε Γονίδη μου - που είσαι και ο αγαπημένος μου - όταν λες «προσπάθησα να τραβήξω το καζανάκι» και αναφέρεσαι στους γκέι, ο άλλος που σε ακούει, δεν θα σε πει γραφικό; Γιατί, χιουμοράκι δεν θα σε πει με τίποτε. Εγώ, τουλάχιστον δεν έπεσα στα πατώματα από τα γέλια.