Τις τελευταίες ώρες έχουν γεμίσει τα social media με αναρτήσεις γεμάτες θλίψη αλλά και οργή για τις συνθήκες που οδήγησαν στο τραγικό δυστύχημα μεταξύ των δύο τρένων τη Δευτέρα το βράδυ.
Εκπρόσωποι της εγχώριας σόουμπιζ αλλά και ο υπόλοιπος κόσμος εκφράστηκε και διαδικτυακά εκφράζοντας σκέψεις, συναισθήματα και ένα τεράστιο "Γιατί;" που απαντήσεις δεν έχει ή κι αν έχει προκαλούν - δυστυχώς - τρέλα!
Τα ερωτηματικά πολλά και οι απαντήσεις τους, σίγουρα, δεν θα γυρίσουν πίσω τον χρόνο, ου΄τε και θα φέρουν πίσω τους ανθρώπους που χάθηκαν. Χρειάζονται όμως.
Πα΄ντως, πραγματικά, είναι να απορεί κανείς.
Πώς είναι δυνατόν, εν έτει 2023 που είμαστε ένα βήμα πριν από τον διακτινισμό, να έχουμε επιφορτίσει έναν μόνο άνθρωπο με μία τεράστια ευθύνη χωρίς το παραμικρό backup plan (ηλεκτρονικο΄ ή μη). Όποιος κι αν είναι αυτός ο άνθρωπος.
Γιατί, ας μη γελιόμαστε. Δεν έχει να κάνει με την ηλικία, ούτε με την εμπειρία. Στην προκειμένη περίπτωση ο σταθμάρχης Λάρισας έκανε, όντως, ένα λάθος, ένα ολέθριο λάθος που οδήγησε τις δύο αμαξοστοιχίες και όσους επέβαιναν σε αυτές (και τον ίδιο του τον εαυτό, εδώ που τα λέμε) στην "κόλαση". Έτσι, όπως λειτουργούσε το σύστημα, όμως, είναι να αναρωτιέται κανείς τι θα συνέβαινε αν ο όποιος σταθμάρχης πάθαινε, εν ώρα υπηρεσίας, για παράδειγμα... συγκοπή, ή αν λιποθυμούσε, ή αν πνιγόταν. Το ίδιο αποτέλεσμα δεν θα είχε;
Αλίμονο! Η απορία, λοιπόν, φοβάμαι, ότι δεν αφορά στο πώς συνέβη το μοιραίο τη Δευτέρα το βράδυ, αλλά πώς δεν είχε συμβεί κάτι αντίστοιχο πιο νωρίς.
Την ώρα, λοιπόν, που ο αριθμο΄ς των νεκρών έχει φτάσει τους 57 και όπως φαίνεται θα ανέβει κι άλλο, τα σχόλια στα social media (όπως ενδεικτικά, τα παρακάτω) εκφράζουν το συναίσθημα του κόσμου που δε λέει να "χωνέψει" τι έχει συμβεί. Πώς θα μπορούσε άλλωστε;
