Τι εννοώ; Ο Ορέστης εξηγεί: «Το έκανα και πριν από δύο χρόνια και γενικότερα το έχω πράξει πολλές φορές στη ζωή μου. Είναι μια part time δουλειά που έκανα από μικρός και θεωρώ ότι ξέρω καλύτερα από τις υπόλοιπες. Δεν το κάνω με αγγαρεία, βρίσκω ευχαρίστηση. Η εξυπηρέτηση της διασκέδασης του άλλου μου δίνει χαρά. Δεν θεωρώ ότι έπεσα κοινωνικά επειδή δουλεύω σε καφέ», λέει ο ίδιος εξηγώντας πως το αποφάσισε. Σου λέει το παιδί το χαίρεται με την καρδιά του να εξυπηρετεί την διασκέδαση του άλλου. Τι να πέσεις παιδί μου, εσύ ανέβηκες στα ουράνια!

Και γιατί δεν το κάνουν και οι άλλοι συνάδελφοι του και προτιμούν να περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους στην ψάθα- και δεν εννοώ της θαλάσσης; Ο Τζιόβας μου λύνει και αυτή την απορία μέσα από το περιοδικό ΕΓΩ: "Δεν το κάνουν γιατί οι άνθρωποι έχουν ψώνιο. Νομίζουν ότι είναι κακό να πράξουν κάτι τέτοιο. Έχω κάνει πολλών και διαφόρων ειδών εργασίες στη ζωή μου. Έχω δουλέψει και σε βενζινάδικο όταν ήμουν μικρότερος. Έπλενα τα αυτοκίνητα γιατί ήθελα χαρτζιλίκι", λέει και του βγάζουμε το καπέλο! Μπράβο σε ολόκληρο Ορέστη Τζιόβα που τα λέει έξω από τα δόντια και φυσικά που το κάνει κιόλας και που από τα βενζινάδικα βρέθηκε στα κανάλια... Ξέρεις πόσοι συνάδελφοι του πεθαίνουν στην πείνα αλλά αρνούνται να πιάσουν δουλειά σε καφετέρια γιατί είναι τόσο ψηλά στα πουλιά που «αν είναι δυνατόν αυτοί να σερβίρουν καφέ!»; Και η απάντηση Σωτήρη μου έρχεται από τον Ορέστη.

"Οι πελάτες συνήθως μου λένε: "Κάπου σε έχω δει". Αυτό δείχνει πόσο πίσω είμαστε. Πόσο κόμπλεξ και πουριτανισμό έχουμε όλοι μέσα μας". Μωρέ λες;

Ε.Α.