Η τσιγγανιά που έζησε η παρέα του Πρωινού και σε όλο το μεγαλείο της (πάντα κατά τον Λιάγκα) έλαβε τέλος και φανταζόμασταν ότι ο παρουσιαστής το μεσημέρι της Παρασκευής θα ένιωθε μεγάλη ανακούφιση που ολοκληρώθηκαν τα... καταναγκαστικά έργα που εκτελούσε τον τελευταίο καιρό.
Αλλά Λιάγκας είναι αυτός και στα τρία αυτά χρόνια έχουμε πια καταλάβει ότι είναι απρόβλεπτος. Έτσι, την Παρασκευή στο τελευταίο «αντίο» της εκπομπής... δάκρυσε. Ή τέλος πάντων, συγκινήθηκε. Και να το κοντινό με τον βαθιά συγκινημένο παρουσιαστή, όταν η σύζυγος Φαίη Σκορδά, επίσης φορτισμένη, μιλούσε με συγκινητικά λόγια για τις στιγμές που πέρασαν. Με λίγα λόγια, το φινάλε έκρυβε πολύ συναίσθημα.
Μόνο λύπηση δεν έκρυβε για τους έρμους τους τηλεθεατές που γι ακόμη μία φορά έπρεπε να υποστούμε την κακοφωνία της παρέας. Ωραίο παιγνίδι το καραόκε, αλλά να το κάνεις στο σπίτι με τους φίλους σου. Εμείς δηλαδή τι φταίμε να ακούμε Σάσα Σταμάτη να «σκοτώνει» Βίσση και Λιάγκα να «εκτελεί» Μαζωνάκη;
Έτσι, όπως τραγουδούσαν, μόνο η αρκούδα έλειπε για να ολοκληρωθεί και η τσιγγανιά που έλεγε μία μέρα πριν ο ίδιος.
Αυτό πάλι; Παραπονέθηκε ο παρουσιαστής ότι δύο εβδομάδες έζησαν ένα μαρτύριο κι άλλος (εργαζόμενος) να μην το ζήσει.
Κι εδώ που τα λέμε, δεν είναι μαρτύριο να τραγουδάς και να χορεύεις δίπλα στο κύμα; Δεν είναι μαρτύριο να κάνεις τα θαλάσσια σπορ σου, την ηλιοθεραπεία σου, τα μπάνια σου και να παίζεις τα τένις σου σε πολυτελή resort;
Δεν είναι μαρτύριο να κολυμπάς δίπλα στα δελφίνια; Να μπαίνεις στο κλουβί με τα λιοντάρια, να βγαίνεις από την εξοχή ή από beach bar; Δεν είναι μαρτύριο τρεις ολόκληρες ώρες η δουλειά σου να έχει περισσότερα παιγνίδια και από το... Ουράνιο Τόξο της πάλαι ποτέ ΕΡΤ;
Κρίμα, που όσοι δουλεύουν κάτω από τον ήλιο (και είναι πολλοί) δεν πρόλαβαν να καλέσουν τον Λιάγκα και την παρέα του στο χώρο τους. Γιατί θα πήγαινε αβάδιστα, αλλά σίγουρα δεν θα ήταν... αβασάνιστα.
Ίσως μόνο τότε να καταλάβαινε ότι δεν θα πρέπει να περιμένει να χάσει κάτι για να το εκτιμήσει. Ας το κάνει, όσο το έχει.
Και στην τελική, σε τόσο δύσκολες εργασιακά εποχές, κάποιοι... «καλύτερα να μασάνε, παρά να μιλάνε»!
