Μας έβγαζε την ποιότητα από μέσα μας και ωσάν να είμασταν της Λυρικής και του Ηρωδείου, νιώθαμε μια απέχθεια, ένα μούδιασμα, ένα κάτι περίεργο από το κιτς θέαμα του "πανηγυριού".
Κι έρχεται φέτος το "πανηγυράκι" με τις πιο νορμάλ εκπροσωπήσεις, χωρις ακρότητες (μόνο που τραγουδίστριες ήταν ξυπόλυτες) χωρίς κιτς, χωρίς φτερά κ πούπουλα κια υπερβολές και μοιάζει με έναν ξενέρωτο μουσικό διαγωνισμό.
Πιο βαρετός διαγωνισμός... πεθαίνεις. Sorry, αλλά εγώ την Γιουροβίζιον (ως τεράστια φαν) αλλιώς την έμαθα κι εννοείται αλλιώς τη λάτρεψα. Με τούτη τη σοβαροφάνεια που έπιασε τους φετινούς διαγωνιζόμενους, βαρέθηκα οικτρά. Μια... σκανδιναβική κατάθλιψη ο τελικός.
Αν και σε επίπεδο οργανωσης ήταν κορυφαίος. Αλλά τι να το κάνεις; Έφερε και η κλήρωση όλες τις μπαλάντες και τα αδιάφορα τραγούδια στην πρώτη δεκάδα κι άρχισαν οι ντάγκλες από τις 22.30!!!
Μιλάμε έδωσα σκληρή μάχη να κρατηθώ ξύπνια και σαν την τρελή ψέλλιζα "Αγάθωνας, Αγάθωνας". Να έχω βρε αγαπημένε μου έναν καλό λόγο να μην κοιμηθώ.
Σοβαρά τώρα, ο Αγάθωνας ήταν μετά την Δανία η καλύτερη εμφάνιση του τελικού. Δε λέω, συμπαθητικό το τραγούδι του Κοντόπουλου (κι εννοείται πολύ οικείο στα αυτιά μας), αλλά αν πήγαινε Έλληνας με αυτό, άντε να μπαίναμε στη δεκάδα.
Αλλά ας είναι καλά οι γείτονες του Αζερμπαϊτζαν που το τίμησαν κι εκτίμησαν δεόντως και το ανέβασαν στη δεύτερη θέση. Αλλά όχι κακή κουβεντα για το πρώην ανατολικό μπλοκ δεν θα πω. Πήραμε αρκετές ψήφους από εκεί. Όπως και από την Σκαδιναβία.
Εδώ, η Ρωσία μάς έδωσε δεκάρι. Άμα πάρει του χρόνου ο ΠΑΟΚ του Ιβάν Σαββιδη το πρωτάθλημα, στο τσεπάκι το έχουμε το δωδεκάρι.
Απορώ, όμως, με την Γεωργία. Και Τάμτα έχουμε και Καχιασβίλι χρυσό Ολυμπιονίκη, δεν μπορούσαν να μας δώσουν κανα βαθμό; Συγγενείς δεν έχουν εκεί;
Και τι να πεις για τα "αδέλφια" μας τους Σέρβους (βρε ούτε ένα βαθμό; Αίσχος) και τους λοιπούς Βαλκάνιους που δε μας έδωσαν έστω ένα 12αρι. Γιατί μας έδωσε βαθμό η Γαλλία ή Ισπανία;
Βρε μήπως να φύγουμε από το Νότο και να πάμε προς Βορρά;
Αγαθωνας και Κοζα Mostra φοβεροί. Και το ομολογώ, δεν το περίμενα. Από τις καλύτερες εμφανίσεις μας στον διαγωνισμό. Μετά την Έλενα Παπαρίζου η καλύτερη εκπροσώπηση.
Καπουτζίδης και Κοζάκου πολύ ωραίο δίδυμο, χωρίς φλυαρίες. Αν και με τις πληκτικές εμφανίσεις, καλό θα ήταν να μιλούσαν λίγο παραπάνω, για να μη μας παίρνει η νύστα.
Λοιπόν, ωραίος και καλός και σοβαρός ο φετινός τελικός, αλλά pls φίλοι Ευρωπαίοι να μην ακούτε τι λένε οι οχτροί, φέρτε το κιτς πίσω. Για τη Γιουροβίιζον που αγαπήσαμε.
