Είναι και η επικαιρότητα που τη σηκώνει τη σάτιρα. Έλεγαν και οι "Αρβύλα" ότι πετάει η ομάδα, ήρθαν οι προσδοκίες μας και μεγάλωσαν. Αλλά μετά το τέλος της πρώτης εκπομπής μείναμε με τις... προσδοκίες! Την ομάδα δεν την είδα να "πετάει" αλλά κομμάτι να... βαριέται. Και φευ, για πρεμιέρα, τα πράγματα ήταν πολύ χλιαρά. Και μπαγιάτικα. Λίγο ακόμη και θα μύριζαν... μούχλα τα θέματα που έπαιξαν.

Δε λέω, ολόκληρο καλοκαίρι έλειπαν, μεσολάβησαν οι εκλογές, η νέα κυβέρνηση και άλλα πολλά, αλλά Οκτώβρη μήνα είναι πια... last year, άρα τα βίντεο τους έμοιζαν ντιπ παλιακά. Ακόμη και το αστείο με την πιτσαρία του Αντώνη Σαμαρά στη νιότη του. Έχουμε φρέσκο πράγμα που θα μπορούσαν να καταπιαστούν και να γελάσουμε. Γιατί στην πρεμιέρα τους, είναι αλήθεια ότι βαρεθήκα. Ακόμη και τα περίφημα cd των "Αρβυλα" με τα κόμματα, βαρετά μού ακούγονταν.

Δε λέω, μπορεί να φταιει η Τσαγκαροδευτέρα και να βαριόμουν η τηλεθέατρια. Μπορεί, όμως, να βαριόντουσαν και οι ίδιοι. Και την αίσθηση για το δεύτερο φαίνεται ότι την είχε πολύς κόσμος που τους παρακολούθησε. Βέβαια, σε τηλεθέαση "σαρωσαν" αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Ο τηλεθεατης θέλει να δει και κάτι καινούργιο, μια αλλαγή βρε αδελφέ. Να μην είναι η νέα σεζόν σα να μην τελείωσε η περσινή. Διαφορετικά, ας ξεκινήσουν από τωρα τις διήμερες προβολές και όχι από Γενάρη....