Εχεις δει αυτή την κοπέλα που ακκίζεται τα μεσημέρια της Κυριακής στην ΕΡΤ; Δεν συγκρατώ το όνομά της... Βίκυ Φλέσσα; Φέρνω στη μνήμη τα λόγια ενός διανοούμενου του θεάτρου, που διακρίνεται για το καλό του γούστο και την αδυναμία, ακόμη και στα 80, για το γυναικείο φύλο. Έτσι, είδα πρώτη φορά τη δεσποινίδα Φλέσσα στην TV, αρχές της δεκαετίας, στην εκπομπή της «Οπωσδήποτε την Κυριακή».
Ναι, ακκιζόταν... (ακκίζομαι= προσποιούμαι την ντροπαλή, προσποιούμαι ότι δεν θέλω, κάνω νάζια - Λεξικό Δ. Δημητράκου).
«Πρόκειται για νούμερο. Μια πρασινοφρουρού του εκσυγχρονισμού», έσπευσε να την «καρφώσει» τηλεοπτικός «περσόνος» τον οποίο ρώτησα...
Δεν συμφώνησα ούτε με τον ενθουσιασμό του ανθρώπου της Τέχνης ούτε με την αφοριστική προσέγγιση του ανθρώπου του σιναφιού. Απλώς έγινα ένας διακριτικός παρατηρητής της τηλεοπτικής παρουσίας της.
Η Βίκυ Φλέσσα δεν έκρυβε την προτίμησή της στο τότε κυβερνών κόμμα. Οι επιλογές των προσωπικοτήτων τους οποίους καλούσε για συνεντεύξεις εφ όλης της ύλης είχαν συγκεκριμένη ρότα.
Όμως, αυτό δεν σήμαινε ότι η παρουσιάστρια δεν έκανε πολύ καλά τη δουλειά της. Απλώς μαζί με την κουβέντα δεν ξεχνούσε και να ακκίζεται.
Οκτώ χρόνια αργότερα στα πετυχημένα σατιρικά βίντεο της εκπομπής του «ΟΛΑ» ο Θέμος Αναστασιάδης φιλοξενεί συχνά πλάνα της σημερινής εκπομπής της Βίκυς Φλέσσας με τίτλο «Στα άκρα». Τα βίντεο απομονώνουν ματιές, εκφράσεις χειλιών, σιωπές, νωχελικές κινήσεις χεριών και στάσεις του σώματος, καθώς εκείνη συνεντευξιάζεται με τους (επί το πλείστον) άντρες καλεσμένους της.
Τα πλάνα του «ΟΛΑ» έχουν μουσικό χαλί το τραγούδι «Εmma-nouelle» από την ομώνυμη σοφτ πορνό σειρά ταινιών με πρωταγωνίστρια τη Σίλβια Κριστέλ...
Στην πραγματικότητα, χωρίς ίχνος εκχυδαϊσμού, η Βίκυ Φλέσσα έχει καταφέρει να συνδυάσει την πολιτική συνέντευξη με μια αίσθηση ερωτισμού. Συμβάλλουν σε αυτό το σκηνικό και η σκηνοθεσία. Πλάνα αργόσυρτα, πλάνα κοντινά που ανιχνεύουν αντιδράσεις, φώτα χαμηλά και γύρω ένα διάχυτο μπλε σκούρο, μπλε της νύχτας...
Δεν είναι φυσικό; Μία τη νύχτα βγαίνει η εκπομπή! Κάθε Παρασκευή από τη ΝΕΤ. Μιάμιση ώρα τη νύχτα επαναλαμβάνεται το Σάββατο! Γιατί, όμως, αυτή την ώρα; Δεν πάνε χαμένες οι σοφές ρήσεις του Δεσποτόπουλου, του Πάγκαλου, του Αρσένη; Σίγουρα ναι! Σκέφτομαι μήπως η Βίκυ Φλέσσα επέζησε της πολιτικής αλλαγής το 2004 χάρη στο πείσμα, στο πάθος και στην εργατικότητά της, αλλά... έγινε «εξόριστη της κεντρικής λεωφόρου». Βίκυ, καλημέρα!
