Και μπορεί η μία από τις τρεις κόρες του (η μεγαλύτερη από τον γάμο του με τη Θεανώ Παπασπύρου), η Θεοδώρα να ζει στην άλλη άκρη της γης, στη μακρινή Σιγκαπούρη και να μην επισκέπτεται συχνά την Ελλάδα, αλλά κι εκεί βρήκε τον τρόπο να τον τιμήσει.
«Φέτος δεν του κάναμε μνημόσυνο, του κάναμε γιορτή! Με την στήριξη της #SteinwayProductionStudios και της @agoraproductssg , πραγματοποιήθηκε στην Σιγκαπούρη η εκδήλωση “Greek Movie Night, Remembering Kostas Voutsas”.
Προβλήθηκε η ταινία «Κάτι να Καίει» της Φίνος Φιλμ σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανιδη.
Ευχαριστούμε πολύ τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Κωνσταντίνο, τον πρόξενο της Σιγκαπουρης στην Ελλάδα, την Ελληνική Πρεσβεία στην Σιγκαπούρη που μας τίμησαν με την παρουσία τους. Ευχαριστούμε πολύ όλους τους ξένους που ήρθαν να γνωρίσουν το έργο του (ευχαριστούμε τη Φίνος Φιλμ για τους υπότιτλους) και τους Έλληνες της Σιγκαπουρης που τον εμπιστεύθηκαν για άλλη μια φορά να τους ψυχαγωγήσει και να τους κάνει να γελάσουν.
… ποιος το φανταζόταν ότι Σιγκαπουριανοι το 2025 θα γελούσαν με ταινία του Βουτσα !
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στη @finosfilm_official για την παραχώρηση της ταινίας και στον #Διονυσο - τον εισπρακτικό φορέα των ηθοποιών που συνίδρυσε ο μπαμπάς.
Να είμαστε καλά να τον θυμόμαστε και να ακολουθούμε το παράδειγμα του… η ζωή είναι ωραία και όλα τα προβλήματα έχουν λύσεις.
Σας ευχαριστώ πολύ για τα μηνύματα αγάπης!» έγραψε εκείνη δημοσιεύοντας ένα βίντεο με προσωπικές τους στιγμές από το δικό της αρχείο αλλά και φωτογραφίες από την εκδήλωση για εκείνον.
Πίσω στην Αθήνα η μεγαλύτερη κόρη του από τον γάμο του με την Έρρικα Μπρόγιερ, η Σάντρα με μια τρυφερή ανάρτηση παραδέχεται ότι ακόμα δεν το έχει συνειδητοποιήσει…
«Ο μπαμπάς μου…. Σαν σήμερα….26 Φεβρουαρίου 2020-26 Φεβρουαρίου 2025…Πέρασαν 5 ολόκληρα χρόνια χωρίς τον μπαμπά μου… Πολύ δύσκολο… Κ ειλικρινά η συνειδητοποίηση δεν έχει έρθει ακόμη…. Βαθιά θλίψη, πόνος, απορία για το πώς είναι δυνατόν οι άνθρωποι να χάνονται έτσι…
Ένας άνθρωπος που ζούσε, δημιουργούσε ,αγαπούσε, αγκάλιαζε ,μίλαγε ξαφνικά να μην υπάρχει πια…. Τρομερο… Κ τόσο δύσκολο… Κάθε ημέρα θυμάσαι, σκέφτεσαι ,αναπολείς κ δεν μπορείς να βγάλεις από μέσα σου αυτήν την τεράστια ανάγκη, να ξαναδείς κ να αγκαλιάσεις τον άνθρωπο που αγαπάς τόσο πολύ… Να τον δεις, έστω για μια στιγμή…. Μπαμπά μου…»
