ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ-ΡΩΜΑΝΟ ΛΙΖΑΡΔΟ


Από το θεατρικό σανίδι στα κινηματογραφικά πλατό κινείται τον τελευταίο καιρό ο Γιώργος Καραμίχος και δεν κρύβει τον ενθουσιασμό του για την πορεία που έχει πάρει η καριέρα του.

Φέτος τον είδαμε σε μία από τις πιο πολυσυζητημένες ελληνικές ταινίες του χειμώνα, το «Μόλις χώρισα», στο θεατρικό έργο «Μέθοδος Γκρόνχολμ», που έχει ανέβει στο υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης, ενώ για την επόμενη χρονιά ετοιμάζεται να ανοίξει τα φτερά του και να ερμηνεύσει ένα ρόλο στην ελληνοκαναδική παραγωγή του Τζέρεμι Φοντεσουά «Fugitive pieces». Μαζί του, βέβαια, θα βρίσκονται και δύο ταλαντούχες Ελληνίδες ηθοποιοί, η Δανάη Σκιάδη, την οποία είδαμε πέρυσι στο πλευρό του Σάκη Ρουβά στο «Αlter ego» και παλιότερα στο «Ηardcore», και η Θέμις Μπαζάκα. Πετύχαμε τον Γιώργο Καραμίχο σε ένα από τα διαλείμματά του και μας μίλησε για τον έρωτα, το χωρισμό και την απιστία!

Στον έρωτα όλα επιτρέπονται, αλλά στο χωρισμό;

«Τίποτε. Ό,τι και αν κάνεις στο χωρισμό είναι λάθος. Μόνο έπειτα από καιρό μπορείς να εκτιμήσεις τις απώλειες και τα λάφυρα».

Σε φρικάρει η ιδέα του χωρισμού;

«Όχι περισσότερο από την ιδέα μιας σχέσης».

Η ηρωίδα στην ταινία είναι λιγότερο συναισθηματικά δεμένη με το σύντροφό της που την παρατάει. Αυτό την οδηγεί στο να γίνει έρμαιο της επιθυμίας της να ανήκει σε κάποιον. Πόσο δύσκολο είναι στους ανθρώπους σήμερα να ακολουθήσουν τους ρυθμούς του «Πιο καλή η μοναξιά» από το «Οι χωρισμένοι δεν γιορτάζουνε ποτέ»;

«Είμαστε έτσι κι αλλιώς μόνοι. Ελάχιστοι είναι αυτοί που καταφέρνουν να βυθιστούν σε μια σχέση χωρίς να μαραθούν από το συμβιβασμό. Αλλά προκειμένου να είσαι σε μια σχέση από φόβο, καλύτερα, κατά τη γνώμη μου, να φοβάσαι χωρίς να ταλαιπωρείς και το σύντροφό σου».

Κατά τη γνώμη σου πού οφείλεται το σταθερά αυξανόμενο ποσοστό των διαζυγίων;

«Στην επιπολαιότητα του γάμου. Όσο σχηματικός έχει καταλήξει ο γάμος σήμερα, άλλο τόσο και τα διαζύγια».

Θα χώριζες ευκολότερα αν υπήρχε κάποιο άλλο άτομο στη ζωή σου ή θα χώριζες για να βρεις την επόμενη;

«Τα έχω δοκιμάσει και τα δύο και άκρη δεν έβγαλα. Όταν τρως την κατραπακιά και θέλεις να χωρίσεις, θα βρεις το άλλοθι και την παγίδα».

Στην εποχή της απληστίας μπορείς να παραμείνεις πιστός;

«Η πίστη δεν έχει να κάνει με την προσφορά και τη ζήτηση. Ούτε με τη διαθεσιμότητα του άλλου. Γι αυτό και δεν υπάγεται σε εποχές. Η διαφορά σήμερα βρίσκεται στο περιεχόμενο των ενοχών. Και οι ενοχές όταν υπάρχουν, μακριά από μας! είναι σαν τη μόδα. Ε, σήμερα έχει πέραση το στρινγκ!».

Τι θα μπορούσε να οδηγήσει τη δική σου σχέση στη φθορά;

«Η έλλειψη πνευματικότητας. Αν η εξέλιξη του πάθους δεν επηρεάσει σε εύλογο χρονικό διάστημα και το πάνω κεφάλι, κλάφ τα, Χαράλαμπε».

Αν, όπως λέει ένα παλιό τραγούδι, «ο έρωτας μιλάει ελληνικά», τι γλώσσα μιλάει ο χωρισμός;

«Αναμφισβήτητα τουρκικά (βλ. έγινα Τούρκος!)».

Υπάρχει κάποια ταινία που για σένα υμνεί τον έρωτα; Αν ναι, ποια; Κάποια αντίστοιχη που υμνεί το χωρισμό;

«Και τα δύο τα υμνεί το Σημασία έχει ν αγαπάς».

Στην Ελλάδα, σε αντίθεση με την Αμερική ή τις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης, αποφεύγουμε να εξομολογηθούμε τον πόνο μας σε έναν ψυχολόγο. Αντίθετα, «ξερνάμε» όλη την οδύνη μας στους φίλους μας. Είναι αυτό ένα γνώρισμα που μας κάνει περισσότερο υγιείς από τους υπόλοιπους;

«Υγιείς δεν ξέρω, αλλά περισσότερο ανθρώπους σίγουρα».

Συμμετείχες σε ταινίες με θέμα το γάμο («Γαμήλιο πάρτι»), το χωρισμό («Μόλις χώρισα») και τη μαγειρική («Είναι ο θεός μάγειρας»), θέματα που πρωταγωνιστούν στον ελληνικό κινηματογράφο εδώ και δεκαετίες. Ποιο στοιχείο τούς χαρίζει αυτή τη διαχρονικότητα;

«Οι μυστικές τους συνταγές».

Η γαλλική μόδα φτάνει περίπου μία εικοσαετία αργότερα στη χώρα μας. Έτσι, έχουμε αρκετές θεατρικές μεταφορές. Μόδα είναι και θα περάσει ή κάτι περισσότερο;

«Σύμπτωση, νομίζω. Και πολύ τρέξιμο για τους δημιουργούς απ ό,τι ξέρω».

Γιατί φέτος άφησες την τηλεόραση και ασχολήθηκες περισσότερο με τον κινηματογράφο; Βιοποριστικά μπορείς να ζήσεις καλά κάνοντας μόνο ταινίες;

«Φυσικά και δεν μπορείς να ζήσεις από το σινεμά στην Ελλάδα, αλλά οι μεγάλοι έρωτες ήταν ανέκαθεν κατά αυτού που λέμε εν τω πολλώ το ευ. Προς το παρόν το σινεμά είναι έρωτας για μένα. Μου τα τρώει όλα, σωθικά, δόσεις, όνειρα. Μέχρι νεωτέρας».

Θέατρο;

«Αν έρθετε στη Μέθοδο Γκρόνχολμ, στο υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης, θα καταλάβετε γιατί οι ηθοποιοί δεν ζούμε χωρίς αυτό».