Από την ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΑΥΡΙΔΟΥ

Μπορεί στην «Πολυκατοικία» να φημίζονται η Βασιλική για την αφέλειά της και η Μαίρη για το βιτριολικό της χιούμορ, στην πραγματικότητα όμως η Αντιγόνη Γλυκοφρύδη και η Βίλμα Τσακίρη είναι εντελώς διαφορετικές. Όπως αποκαλύπτουν στο ΛΟΙΠΟΝ, θα άνοιγαν ευχαρίστως το σπίτι τους, όχι μόνο στους ενοίκους, αλλά και στους περαστικούς από την οδό Αλαμάνας για να περάσουν μαζί το χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν. Οι δύο γλυκές κυρίες της πιο διάσημης πολυκατοικίας της μικρής μας οθόνης μοιράζονται μαζί μας χριστουγεννιάτικες αναμνήσεις και μας δίνουν ευχές για τη νέα χρονιά.

Αντιγόνη Γλυκοφρύδη

Ποια Χριστούγεννα θυμάστε πιο έντονα;

«Τα πρώτα Χριστούγεννα με το γιο μου και 8 χρόνια αργότερα τα πρώτα με την κόρη μου. Τώρα περιμένω με πολύ μεγάλη χαρά τα φετινά, που θα είναι τα πρώτα που θα περάσω με την εγγονή μου!».

Σίγουρα είναι δύσκολα τα Χριστούγεννα στο θέατρο. Αυτό όμως δεν κάνει και λειτούργημα το επάγγελμά σας;

«Νομίζω ότι ο στόχος θα πρέπει να είναι αυτός. Για τους ανθρώπους που πραγματικά είναι μόνοι το θέατρο τους δημιουργεί κάτι σαν οικογένεια».

Μικρή λέγατε τα κάλαντα;

«Βέβαια. Έμενα Μασσαλίας και Σόλωνος, τότε ήταν γειτονιά, και βγαίναμε όλα τα παιδιά στους δρόμους για να πούμε τα κάλαντα. Και ήταν εποχές τότε που τα χρήματα που μαζεύαμε τα θέλαμε, τα είχαμε ανάγκη».

Στον Άγιο Βασίλη πιστεύατε;

«Ναι και αυτό προσπάθησα να το περάσω και στα παιδιά μου. Θυμάμαι έστηνα ολόκληρο σόου, τα ξυπνούσα κι έκανα ότι ο Άγιος Βασίλης κατεβαίνει στα σκοτεινά και φέρνει τα δώρα. Νομίζω ότι είναι ωραίο παραμύθι, που πρέπει να υπάρχει».

Τηρείτε τα έθιμα και τις παραδόσεις των Χριστουγέννων;

«Ναι. Θυμάμαι τη μητέρα μου που την παραμονή της Πρωτοχρονιάς έβαζε δίπλα στην πόρτα ένα καλάθι, το οποίο περιείχε: αλεύρι, σταφίδες, ξηρούς καρπούς, μέλι, ψωμί και στάρι, ώστε η χρονιά να βρει το σπίτι γεμάτο από όλα αυτά που είναι απαραίτητα για τη ζωή. Το καλάθι αυτό το κάνω πάντα κι εγώ».

Τα παιδιά σας τηρούν το συγκεκριμένο έθιμο;

«Ναι, όπως και το σπάσιμο του ροδιού. Επίσης, κρεμάμε στο φως ένα ου και όταν αλλάξει ο χρόνος, το πετάμε έξω από το παράθυρο και ανοίγουμε τις βρύσες να τρέξει νερό, για να υπάρχει αφθονία στο σπίτι».

Τι δεν ξεχνάτε ποτέ τα Χριστούγεννα;

«Εκτός από τους αγαπημένους μου ανθρώπους και τα παιδιά, το μυαλό μου πάντα είναι και στους γέροντες. Θεωρώ ότι αυτές τις μέρες πρέπει να κοιτάμε και λίγο τους μεγάλους ανθρώπους. Και πάντοτε τα Χριστούγεννα εμείς βάζουμε ένα επιπλέον πιάτο στο τραπέζι και καλούμε στο σπίτι όποιο γνωστό μας ξέρουμε ότι είναι μόνος του».

Τι μας προτείνετε για το χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν;

«Να υπάρχει αγάπη. Και γαλοπούλα να μην έχεις... τι έγινε; Τι θα αλλάξει; Η αγάπη είναι το πιο σημαντικό».

Τι εύχεστε στους αναγνώστες μας για τις άγιες αυτές μέρες;

«Εύχομαι σε όλους υγεία, πάνω απ’ όλα. Αν υπάρχει αυτή, όλα τα υπόλοιπα μπορεί να τα βολέψει ο άνθρωπος».

Φαντάζομαι ότι αρκετές φορές θα χρειάστηκε να περάσετε τις άγιες μέρες των Χριστουγέννων μακριά από την οικογένειά σας...

«Πάρα πολλές φορές. Θυμάμαι μια χρονιά που παίζαμε τη "Χαρτοπαίκτρα" είπαμε με τους συναδέλφους να τελειώσουμε πιο γρήγορα το έργο "11:30 αντί για 11:45" για να προλάβουμε να κάνουμε Πρωτοχρονιά στα σπίτια μας. Ήρθε λοιπόν η Κατερίνα Ανδρεάδη και μας είπε: "Επειδή είναι παραμονή Πρωτοχρονιάς, να το τραβήξουμε λίγο, γιατί οι άνθρωποι που θα έρθουν σήμερα στο θέατρο είναι μόνοι τους και σίγουρα θέλουν να περάσουν την αλλαγή του χρόνου μαζί με άλλους ανθρώπους"».

Αν περνούσατε φέτος τα Χριστούγεννα στην «Πολυκατοικία», ποιους από τους ήρωες θα καλούσατε στο ρεβεγιόν;

«Είναι οι μέρες τέτοιες που θα τους καλούσα όλους. Και όχι μόνο τους ενοίκους αλλά και τους περαστικούς».

Βίλμα Τσακίρη 

Γυρνώντας το χρόνο πίσω, ποια είναι τα Χριστούγεννα που σας έρχονται στο μυαλό;

«Με νοσταλγία τα Χριστούγεννα των παιδικών μου χρόνων στις Σέρρες, που βγαίναμε με τα τρία αδέρφια μου στη γειτονιά και λέγαμε τα κάλαντα. Παρόλο που ήταν φτωχικά, υπήρχε πολλή αγάπη. Και βέβαια όταν ήταν τα παιδιά μου μικρά, που το να στολίζεις το δέντρο είχε αξία και σημασία».

Ποιο ήταν το πιο ωραίο δώρο που σας έφερε ο Αϊ-Βασίλης;

«Ο πατέρας μου, ο οποίος είχε πολύ μεγάλη φαντασία, ντυνόταν Άγιος Βασίλης κι ερχόταν εκεί στα προσφυγικά, όχι με ιδιαίτερα δώρα, αλλά για να μας δώσει χαρά. Το πιο ωραίο δώρο, πάντως, ήταν η ?Τιτίκα? του Βίκτωρος Ουγκό».

Το πιο περίεργο δώρο που σας ζήτησαν ποτέ τα παιδιά σας;

«Τα παιδιά μου, τα ευλογημένα, δεν μου ζήτησαν ποτέ δώρο και όταν τους πήγαινα, έλεγαν: "Μα δεν ήταν ανάγκη". Πολύ καλά παιδιά».

Από τον Άγιο Βασίλη;

«Δεν πολυζητούσαν ούτε από τον Άγιο Βασίλη, για να μη με φέρουν σε δύσκολη θέση. Γι’ αυτό είπα πριν "τα ευλογημένα μου παιδιά"».

Όσο περνάνε τα χρόνια, τα έθιμα και οι παραδόσεις ξεθωριάζουν;

«Ξεθωριάζουν μεν, αλλά βλέπω ότι και πάρα πολλά νέα παιδιά προσπαθούν να τηρούν κάποια έθιμα. Τόσο η κόρη μου όσο και ο γιος μου με τα παιδιά τους τα τηρούν. Στολίζουν το δέντρο, δημιουργούν γιορτινή ατμόσφαιρα, μιλάνε στα παιδιά για τον Άγιο Βασίλη. Να ξέρετε, πάντως, ότι πίσω απ’ όλα τα νέα παιδιά και για ό,τι καλό ή κακό κάνουν πρέπει να ψάχνουμε πάντα να βρούμε τη μαμά».

Κι εσείς συνεχίζετε να τηρείτε τα έθιμα;

«Βέβαια, αυτή τη στιγμή, αν έρθετε σπίτι μου, παρόλο που πια μένω μόνη μου, θα δείτε τη βεράντα μου γεμάτη Άγιους Βασίληδες και στολισμένη με φωτάκια. Και το καμαρίνι μου στο θέατρο είναι στολισμένο».

Τι είναι αυτό που δεν ξεχνάτε ποτέ τα Χριστούγεννα;

«Πρώτα απ’ όλα ότι γιορτάζω γιατί με λένε Βηθλεέμ και με τραγουδάει όλη η Ελλάδα "Εν Βηθλεέμ τη πόλη". Μου αρέσει πολύ αυτό, με λένε Βηθλεέμ και έχω την Πρωτοχρονιά γενέθλια. Δεν ξεχνάω επίσης ποτέ τη μαμά μου, που την ευλογεί ο Θεός να ζει και έχει τρία δισέγγονα. Όπως δεν ξεχνάω να πάω στην εκκλησία και να ανάψω ένα κεράκι στην Παναγία, τη μάνα».

Πώς θα τα περάσετε φέτος;

«Στο Θέατρο "Κιβωτός" συντροφιά με αγαπημένες κυρίες, που είμαστε μαζί στην παράσταση "Κορίτσια ημερολογίου". Θα φέρουμε η καθεμία μας κάτι  εγώ τουλάχιστον πάντα στρώνω στα παρασκήνια τραπέζι με φαγητό, ποτά και γλυκά και περνάμε πολύ ωραία. Τις ώρες που δεν θα είμαι στο θέατρο θα είμαι με το γιο μου και την οικογένειά του. Η κόρη μου είναι στις Σέρρες και δεν θα μπορούμε να είμαστε μαζί τις γιορτές».

Τι εύχεστε στους αναγνώστες μας;

«Να έχουμε υγεία, που είναι το κυριότερο, και να είμαστε λιγότερο καταναλωτικοί για το καλό όλων μας!».

Δύσκολα τα Χριστούγεννα στο θέατρο;

«Από τότε που δουλεύω σχεδόν κάθε χρόνο περνάω τις γιορτές στο θέατρο. Όταν ήταν τα παιδιά μικρά, ήταν λίγο δύσκολο. Τώρα που είμαι μόνη μου, ευτυχώς που υπάρχει κι αυτό».

Αν περνούσατε τα Χριστούγεννα στην «Πολυκατοικία», ποιους ήρωες θα καλούσατε στο ρεβεγιόν;

«Όλους τους ενοίκους και όλους όσοι θα περνούσαν από την οδό Αλαμάνας!».