Από την κατερινα σταυριδου

«Η Εκκλησία είναι η πρώτη που θα πετάξει το βιβλίο μου στην πυρά», ισχυρίζεται ο Νίκος Μουρατίδης για το καινούργιο του μυθιστόρημα με τον τίτλο «Η βραχονησίδα». Το ΛΟΙΠΟΝ επικοινώνησε μαζί του και του ζητήσαμε να μας λύσει όλες τις απορίες.

Δύο οικογένειες αφήνουν τους έντονους ρυθμούς της πόλης και αποφασίζουν να ζήσουν σε μια βραχονησίδα. Κανείς δεν πίστευε ότι θα κάνουν αυτή την υπέρβαση, όπως επίσης κανείς δεν περίμενε ότι η πράξη τους αυτή θα προξενούσε τόση μεγάλη αναστάτωση που θα ξεσήκωνε όλα τα ΜΜΕ της Ελλάδας. Κι αυτό γιατί η ιστορία τους κρύβει πολλές αλήθειες και πάνω απ’ όλα τονίζει το πόσο απάνθρωπη έχει γίνει πια η ζωή μας.

Γιατί πιστεύετε ότι η εκκλησία θα είναι η πρώτη που θα πετάξει το βιβλίο σας στην πυρά;

«Γιατί στο νησί οι ήρωες ξαναβρίσκουν τους εαυτούς τους, βρίσκουν ώρα να διαβάσουν και να συζητήσουν διάφορα θέματα. Ανάμεσα σε αυτά είναι και κάποια θέματα που η Εκκλησία μας δεν θέλει να τα κουβεντιάζουμε. "Πίστευε και μη ερεύνα", μας λένε. Μέχρι πότε όμως;».

Φαντάζομαι ότι ανάλογες αντιδράσεις περιμένετε και για το δεύτερο βιβλίο σας, το «Εγώ ήμουν αντράκι».

«Τα διηγήματά μου θα προκαλέσουν, αλλά για διαφορετικούς λόγους. Είναι δέκα "σκληρές", σύγχρονες ιστορίες, γραμμένες με γλώσσα ωμή και πολύ αληθινή. Οι σκηνές σεξ είναι εκείνες που μπορούν να κατηγορηθούν σαν πορνογράφημα, αλλά είμαι έτοιμος για όλα».

Πώς προέκυψε η ιστορία της «Βραχονησίδας»;

«Από μια ανάγκη φυγής...».

Ποιο είναι το μήνυμα που περνάει το βιβλίο;

«Θέλω να πω πολλά, αλλά κυρίως να επισημάνω πόσο απάνθρωπη έχει γίνει η ζωή μας. Έπρεπε λοιπόν να βρω έναν ακραίο τρόπο. Να εφεύρω δύο οικογένειες που θα παρατήσουν τα πάντα και θα πάνε να ζήσουν σ’ ένα τοσοδούλικο νησάκι σαν βραχονησίδα».

Κάνετε πάντα αυτό που θέλετε, χωρίς να σας νοιάζουν οι αντιδράσεις των άλλων;

«Βέβαια. Ειδικά την περίοδο που απομονώνομαι και γράφω δεν με νοιάζει τίποτα. Απελευθερώνομαι...».