Από τον ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ

Ό,τι κι αν προσπαθήσει κανείς να πει για τον Γιώργο Καπουτζίδη φαντάζει λίγο. Όλοι τον ξέρουμε, όλοι έχουμε λατρέψει τις δουλειές του και αγωνιούμε πότε θα έρθει η στιγμή που ο δαιμόνιος ηθοποιός και σεναριογράφος θα παρουσιάσει την επόμενη τηλεοπτική δημιουργία του. Ο Γιώργος είναι από τους ανθρώπους εκείνους που έχουν το χάρισμα να τους λατρεύεις από το πρώτο κιόλας λεπτό. Εκτός από ταλαντούχος, είναι ευγενής, γλυκός, οικείος, ειλικρινής και καθόλου, μα καθόλου... δήθεν! Με αφορμή το «The Twenty» κάναμε μαζί του μια μεγάλη κουβέντα "για τι άλλο;" για την πολυαγαπημένη του τηλεόραση!

Το ότι μια επετειακή, γενέθλια εκπομπή όπως το «The Twenty» θα σημείωνε τελικά τόσο μεγάλη επιτυχία το περίμενες;

«Ναι, το περίμενα και το πίστευα. Γιατί πάνω απ’ όλα είχα τυφλή εμπιστοσύνη στο σκηνοθέτη μου, τον Γιάννη Γαλανούλη. Από την πρώτη στιγμή μου έλεγε: Θα κάνουμε κάποιες ενθέσεις και κάποια μοντάζ στην εκπομπή, το αποτέλεσμα των οποίων δεν μπορείς καν να φανταστείς κι εγώ αυτό δεν το αμφισβήτησα. Όντως το αποτέλεσμα των ενθέσεων και του μοντάζ είναι απίστευτο. Δεν έχω εντυπωσιαστεί μόνο εγώ αλλά και όλος ο κόσμος».

Πιστεύω πως έχεις εντυπωσιαστεί τόσο, γιατί δεν μπορούσες να έχεις εικόνα πριν το δεις στον αέρα. Ουσιαστικά παίζεις μόνος σου...

«Ακριβώς. Παίζω μόνος μου, τα λέω μόνος μου, κινούμαι μόνος μου, τα πάντα μόνος μου τα κάνω. (Γέλια.) Απέναντί μου έχω μόνο μία βουλίτσα, ένα σημάδι στο πουθενά και με όπλο τη φαντασία μου προσπαθώ να δημιουργήσω ένα αποτέλεσμα. Οπότε, πώς να ήξερα προκαταβολικά πώς θα μας προέκυπτε όλο αυτό, αν δεν είχα εμπιστοσύνη στο σκηνοθέτη μου;».

Δυσκολεύτηκες στην αρχή;

«Δυσκολεύτηκα φοβερά. Τι να πω; Ίσως αν ήμουν παρουσιαστής και είχα μάθει να λειτουργώ και να μιλάω μόνος μου απέναντι σε μια κάμερα, να ήταν πιο εύκολο για μένα».

Πότε σου πρότεινε το Mega να αναλάβεις την παρουσίαση του «The Twenty»;

«Στα τέλη Ιουλίου. Και χάρηκα πάρα πολύ».

Όλο αυτό το ταξίδι στα 20 χρόνια Mega είναι λιγάκι... νοσταλγικό για σένα;

«Είναι απίστευτα νοσταλγικό. Και νομίζω πως δεν είναι μόνο για μένα, αλλά είναι νοσταλγικό και γλυκό και για τον κόσμο. Αυτός είναι κι ένας από τους λόγους που το "The Twenty" αγκαλιάστηκε τόσο ζεστά από τους τηλεθεατές».

Νομίζω, πάντως, πως αυτή η γλύκα του τότε δεν υπάρχει πια στην τηλεόραση του τώρα.

«Έχεις δίκιο. Έχουν αλλάξει πάρα πολύ τα πράγματα. Γιατί τότε οι άνθρωποι είχαν μεράκι, κέφι και όρεξη για δουλειά. Βέβαια, όσον αφορά τους ηθοποιούς, και τώρα με μεράκι προσπαθούν να στήσουν νέες δουλειές και νέες επιτυχίες, αλλά όλοι οι υπόλοιποι πασχίζουν μόνο για το αν η σειρά θα κάνει 15,2% στο ένα τέταρτο ή 13,4% στο άλλο. Δεν τους ενδιαφέρει τίποτε άλλο».

Οι τηλεθεάσεις έχουν γίνει πια ολόκληρη ενότητα σε τηλεοπτικές εκπομπές...

«Δεν το καταλαβαίνω όλο αυτό που γίνεται. Είναι πέρα κάθε λογικής! Να βγαίνει η κάθε εκπομπή και να παρουσιάζει τις τηλεθεάσεις και μάλιστα ανά τέταρτο σε τέτοιο σημείο έχουμε φτάσει όλων των υπόλοιπων προγραμμάτων; Ποιον ενδιαφέρει αυτή η κατάσταση; Γιατί νομίζω πως τον κόσμο δεν τον αφορά».

Πιστεύεις πως αυτή η... AGBμανία είναι φαινόμενο των τελευταίων ετών;

«Ναι, τα τελευταία 2-3 χρόνια έχουμε φτάσει σε αυτή την παράνοια. Τότε που ήταν στον αέρα το "Παρά πέντε" προσωπικά δεν την είχα αισθανθεί αυτή την κατάσταση. Πηγαίναμε καλά; Το χαιρόμασταν και πανηγυρίζαμε μεταξύ μας. Δεν υπήρχε αυτή η υπερ-ανάλυση της πορείας μας στα κανάλια από το πρωί μέχρι το βράδυ. Αφού ώρες ώρες σκέφτομαι πως αν είχα αυτή την εποχή μια σειρά στον αέρα και κάθε εβδομάδα έβλεπα να γίνεται όλο αυτό, πιθανόν και να αγχωνόμουν" θανατηφόρα». (Γέλια.)

Δηλαδή;

«Γιατί οι "Σαββατογεννημένες" αρχικά ήταν χαμηλά και ανησυχούσα τρελά. Τότε μάλιστα άκουσα και για πρώτη φορά από το κανάλι μου το "μην ανησυχείς, γιατί έτσι κι αλλιώς τα πας πολύ καλά στα νεανικά κοινά". Έτσι, άρχισα να μην ασχολούμαι με το χαρτάκι της AGB, αλλά με το πώς θα προσφέρω και μόνο ένα πολύ καλό επεισόδιο στον κόσμο. Σιγά σιγά, λοιπόν, μετά τα Χριστούγεννα η σειρά απογειώθηκε. Και τότε συνειδητοποίησα ποια ακριβώς είναι η δουλειά μου. Η δουλειά μου λοιπόν δεν είναι να ασχολούμαι με τα νούμερα, αλλά μόνο με το πώς θα κάνω τον κόσμο να περάσει όσο το δυνατόν καλύτερα».

Η τηλεόραση στις μέρες μας πάσχει από έλλειψη έμπνευσης;

«Η τηλεόραση ασχολείται πια μόνο με τον εαυτό της και όχι με τον τηλεθεατή. Από αυτό πάσχει η τηλεόραση. Πιστεύω, όμως, πως σ’ αυτήν εξακολουθούν να υπάρχουν άνθρωποι με όραμα. Και όταν υπάρχει όραμα, πάντα υπάρχει η ελπίδα για να γίνουν ωραία πράγματα».

Τι σε απογοητεύει περισσότερο στην τηλεόραση;

«Με χαλάει απίστευτα η αγένεια και η συκοφαντία. Μου τη βαράει στον εγκέφαλο να βλέπω έτσι αβίαστα διάφορους να κανιβαλίζουν ανθρώπους και να αποκαθηλώνουν καριέρες. Χωρίς να τους ενδιαφέρει τίποτα, χωρίς να τους νοιάζει αν εκείνη την ώρα παρακολουθούν τηλεόραση η μάνα ή ο πατέρας αυτού του ανθρώπου, μόνο και μόνο για να σπρώξουν τηλεοπτικό χρόνο ή για να κάνουν κι αυτοί το... κομμάτι τους. Αυτό ξεπερνάει κάθε λογική».

Κι επειδή έχει γίνει πολύς λόγος για το αν έχεις ξεκινήσει να γράφεις την επόμενη τηλεοπτική σειρά σου ή όχι, τελικά τι γίνεται; Του χρόνου θα κάνεις τηλεόραση;

«Ειλικρινά δεν ξέρω τι να σου απαντήσω. Έχω πολλά πράγματα κατά νου, έχω πολλά πράγματα στο συρτάρι. Όμως, δεν εχω αποφασίσει ακόμα για το αν του χρόνου θα ξανακάνω τηλεόραση. Αυτό είναι κάτι που θα με απασχολήσει αφού τελειώσει από τον Ιανουάριο το "The Twenty" και αφού αρχίσει να πλησιάζει το καλοκαιράκι. Θα δούμε τι θα γίνει».

Γιατί είπες το «ναι» στη συγκεκριμένη πρόταση, ενώ είχες αποφασίσει και φέτος να κρατήσεις αποστάσεις ασφαλείας;

«Γιατί το βρήκα απίστευτα τιμητικό να προτείνει το Mega σ’ εμένα να είμαι ο οδηγός σε αυτό το μαγικό 20ετές ταξίδι του. Από την άλλη, πώς να πω όχι; Όλοι ξέρετε την αγάπη μου για την τηλεόραση. Τη λατρεύω, έχω μεγαλώσει μαζί της. Το λέω και δεν έχω καθόλου, μα καθόλου ενοχές. Οπότε, αυτή η βουτιά σε όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν και στα πιο αγαπημένα τηλεοπτικά προγράμματα ήταν το τέλειο για μένα. Όλο αυτό με γυρίζει σε άλλες εποχές».

Η τηλεόραση έχει γίνει πια «ντέρμπι» τηλεθέασης;

«Εννοείται. Τότε όλοι ενδιαφέρονταν να σκορπίσουν χαρά στον κόσμο. Τώρα είναι λες και συμμετέχουμε όλοι μας σε αγώνες ιπποδρομίας. Και ξέρεις γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί οι πιο πολλοί βαριούνται να δουλέψουν. Τους νοιάζει μόνο το αποτέλεσμα και το ραβασάκι της AGB. Τίποτε άλλο».

Όλα αυτά τα χρόνια που κάνεις τηλεόραση κόλλησες ποτέ με τα ποσοστά τηλεθέασης;

«Όχι, δεν κόλλησα ποτέ με τις τηλεθεάσεις, γιατί είχα την τύχη να περάσω μια πολύτιμη εμπειρία με τις "Σαββατογεννημένες"».