Από τον Δημήτρη Μαυρίδη
Δεν εμφανίζεται συχνά και ακόμη πιο σπάνια παραχωρεί συνεντεύξεις. Ο Τάκης Ζαχαράτος μπορεί να καταφέρνει εδώ και χρόνια να «ντύνεται» 1.000+1 πρόσωπα, παραμένει όμως ο ευγενικός, πάντα οικείος «δικός μας Τάκης» και κερδίζει αμέσως αυτούς που τον γνωρίζουν για πρώτη φορά με τον αυθορμητισμό και την αγνότητα ενός μικρού παιδιού που τον χαρακτηρίζουν.
Ηθοποιός, μίμος, showman, τραγουδιστής Τι είναι πιο κοντά στον Τάκη;
«Η ταυτότητα γράφει Τάκης Ζαχαράτος. Όλα αυτά είμαι εγώ. Το να επιλέξω κάτι απ όλα αυτά είναι σαν να μετάνιωνα για όλα τα υπόλοιπα».
Τι ετοιμάζεις αυτή την περίοδο; Πού θα σε δούμε;
«Εδώ και τέσσερις μήνες με πολύ κόπο και πρόβες ετοιμάσαμε μια παράσταση με τίτλο Sugar Angel σε κείμενα Γιάννη Ξανθούλη. Ανεβαίνουμε στη Θεσσαλονίκη, στο Fix, όπου και θα εμφανιζόμαστε από τις 12 Οκτωβρίου. Είναι η ωραιότερη παράσταση που έχω κάνει ποτέ. Θα υπάρχει πολιτική σάτιρα, πολλά σκετς και χορογραφίες, πολλά τραγούδια και δύο αφιερώματα: το ένα στη Ρένα Βλαχοπούλου και το άλλο στην Αλίκη Βουγιουκλάκη».
Πολιτική σάτιρα ακούμε, να υποθέσουμε ότι δεν θα διστάσεις να μεταμορφωθείς σε Ευάγγελο Βενιζέλο;
«Να είστε σίγουροι. Εξάλλου, τον σατιρίζω από πέρυσι, πριν ακόμη ξεκινήσουν τα φετινά παρατράγουδα».
Ποιες καινούργιες μιμήσεις θα δούμε φέτος;
«Θα δείτε πολλά νέα πρόσωπα».
Δηλαδή και την Έφη Θώδη;
«Νομίζω ότι η Έφη Θώδη έχει εξαντλήσει η ίδια τη σάτιρα γύρω από τον εαυτό της. Το κάνει καλύτερα νομίζω από οποιονδήποτε άλλο».
Στις μέρες μας γίνεται πολύς ντόρος για το κατά πόσο ο Λάκης Λαζόπουλος ξεπερνάει τα όρια με τη σάτιρα που κάνει για γνωστά ονόματα Ποια είναι η γνώμη σου;
«Σε μια εποχή που δεν έχει όρια θεωρώ ότι αντιπροσωπευτικό δείγμα είναι και ο κ. Λαζόπουλος. Όταν όλα είναι σαν ξέφραγο αμπέλι, θα πρέπει και η σάτιρα να μπαίνει βαθιά και να χτυπάει κόκαλο, μπας και καταλάβουν μερικοί άνθρωποι πόσο έχουν ξεφύγει από τα όρια της πραγματικότητας.
Τον Λάκη τον θεωρώ πολύ αξιοπρεπή. Η σάτιρα εμπνέεται άμεσα από συγκεκριμένα άτομα. Όταν ένα άτομο είναι σούργελο από μόνο του, ο Λαζόπουλος τον πειράζει; Όταν το σούργελο νομίζει ότι είναι κάτι που στην πραγματικότητα δεν είναι, ενοχλείται. Η σάτιρα δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένας καθρέφτης της πραγματικότητας».
Στο παρελθόν έχεις δεχθεί κι εσύ επιθέσεις, που έφτασαν μέχρι και εξώδικα για τον ίδιο λόγο, όπως από την Άντζελα Δημητρίου
«Σε αυτές τις περιπτώσεις με εκνευρίζει περισσότερο το να βγαίνει κάποιος να κάνει βλακείες κι έπειτα να σατιρίζεται από μένα, τον Λάκη ή κάποιον άλλο και να ενοχλείται. Είναι απαράδεκτο. Όταν προκαλεί εκείνος με αυτά που λέει και κάνει, τότε δεν εκτίθεται;»
Σήμερα μιλάς με την Άντζελα Δημητρίου;
«Ουδέν σχόλιο».
Η Αλίκη και η διεθνής καριέρα των άλλων
Μήπως στην εποχή μας έχουμε μπερδέψει και τους πραγματικούς σταρ με δήθεν μαϊντανούς;
«Ναι, συμβαίνει. Για μένα σταρ είναι η Ζωή Λάσκαρη, η Βάνα Μπάρμπα, η Νόνικα Γαληνέα και από το χώρο του τραγουδιού θεωρώ την Άννα Βίσση σταρ. Γεννιέσαι σταρ, δεν γίνεσαι. Δεν μπορείς να αποκαλείσαι σταρ όταν κάθε βράδυ είσαι στα μπουζούκια, στις εκπομπές και στα κοσμικά πάρτι. Σταρ σημαίνει να προστατεύεις και κάποιες στιγμές το ταλέντο σου».
Τι έχεις να θυμηθείς από συναντήσεις σου με παλιότερους σταρ;
«Σταρ όπως η Μελίνα Μερκούρη,η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η Μαλβίνα Κάραλη και κάποιοι λίγοι ακόμα σε ισοπέδωναν όταν ερχόσουν σε πολύ μικρή απόσταση από εκείνους Είχα κάνει μια πριβέ παράσταση μονάχα για την Αλίκη, της άρεσε πάρα πολύ και μου έδειξε ότι το διασκέδαζε. Εκτιμούσε πολύ τους ανθρώπους που πίστευε ότι έχουν ταλέντο και τους το έδειχνε Την ένιωσα σαν μητέρα περισσότερο, που με προστάτευε και έδινε ώθηση στο ταλέντο μου».
Είσαι από τους λίγους που έχουν ζήσει και σπουδάσει στο εξωτερικό. Ποια είναι η γνώμη σου για όλους εκείνους τους συναδέλφους σου που επαίρονται για διεθνή καριέρα;
«Διεθνή καριέρα δεν κάνεις με ένα ολιγοήμερο ταξίδι στη Νέα Υόρκη.
Το ακούω από μερικούς και φαντάζομαι πως έχει να κάνει με τη στενότητα του εγκεφάλου τους. Είχα την τύχη να παρακολουθήσω κάποιες σημαντικές παραστάσεις στο Μπρόντγουεϊ και έμεινα άφωνος με την τελειότητα των ερμηνειών των ηθοποιών και των παραστάσεων Αυτό με έκανε να κοιτάξω τις δικές μου ατέλειες και να εξακολουθώ να παλεύω με τον εαυτό μου».
Η Έλλη κι εγώ!
Γιατί σε βλέπουμε να απέχεις πλήρως από την τηλεόραση εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα;
«Η τηλεόραση μπορεί να σε καταστρέψει αν βγαίνεις αλόγιστα και χωρίς να έχεις κάτι να πεις. Εγώ θέλω να βγαίνω μόνο όταν έχω κάτι να δείξω από τη δουλειά μου».
Το show σου «Ζω ένα δράμα» σου έχει αφήσει γλυκιά ή πικρή γεύση, λόγω του ότι τελείωσε πολύ ξαφνικά;
«Μου έχει αφήσει μόνο γλυκές αναμνήσεις. Από κοινού με το κανάλι αποφασίσαμε ότι δεν θέλουμε άλλο να συνεχίσει. Κι αυτό γιατί εγώ έβλεπα τον Τάκη να μην υποστηρίζει όπως θα ήθελε τη συγκεκριμένη εκπομπή».
Τι σου αρέσει να βλέπεις στην TV και ποιο από τα πρόσωπά της θα σου έδινε μεγαλύτερη τροφή να το σατιρίσεις φέτος;
«Λατρεύω την Έλλη Στάη και την παρακολουθώ σε ό,τι και αν κάνει. Έχω κόλλημα μαζί της. Θέλω πολύ να τη μιμηθώ, γιατί θεωρώ ότι είναι σταρ. Στο πώς ντύνεται, στο πώς φτιάχνει τα μαλλιά της, στο πώς κινείται, όλα δείχνουν απίστευτη star quality. Και φέτος αποτελεί η Έλλη την έκπληξη της νέας μου παράστασης».
Θα υπάρχει και ο κ. Γουλανδρής
(Γελάει δυνατά!) «Πιστέψτε με ότι θα βρεθεί κάποιος να τον ενσαρκώσει».
Έχω μάθει να ζω με τη μοναξιά μου
Ένα από τα ταλέντα σου είναι ομολογουμένως να κάνεις με μεγάλη ευκολία τους άλλους να γελάνε. Τι συμβαίνει, όμως, όταν ο Τάκης δεν είναι καθόλου καλά και δεν θέλει και δεν μπορεί να βγει στη σκηνή λόγω άσχημης ψυχολογικής κατάστασης;
«Μου συνέβη πριν από λίγο καιρό, όταν έζησα τον τραγικό χαμό της μητέρας μου. Έπρεπε όμως να βγω και να δουλέψω. Ήταν μεγάλο μάθημα και σχολείο, γιατί δεν υπήρχε άλλη οδός από το να βγω και να κάνω τους άλλους να γελάσουν.
Δεν είχα την πολυτέλεια να καθίσω. Με έκανε, όμως, πιο δυνατό σαν άνθρωπο όλο αυτό».
Ποια είναι η πιο συγκινητική στιγμή που έχεις περάσει πάνω στη σκηνή;
«Όταν τραγούδησα για πρώτη φορά το τραγούδι που αναφέρεται στη μητέρα μου».
Υπάρχουν στιγμές που νιώθεις μοναξιά και τι κάνεις για να την καταπολεμήσεις;
«Έχω μάθει να ζω με τη μοναξιά. Την έχω συνηθίσει, την έχω φάει με το κουτάλι, κυρίως λόγω του ότι από μικρός ζούσα μόνος. Στην Αθήνα ήρθα ως φοιτητής από την Πάτρα και έμεινα τελείως μόνος Και φροντίζω να κάνω πολλά πράγματα για να γεμίζω αυτές τις στιγμές, έτσι ώστε να μην τις καταλαβαίνω».
Έχεις νιώσει την ανάγκη να γίνεις πατέρας ή να μεγαλώσεις ένα παιδί;
«Ναι, και αυτό μου βγαίνει πάρα πολύ τελευταία και το εκδηλώνω σε παιδιά φίλων μου. Μου αρέσουν πολύ τα παιδιά και θα ήθελα να γίνω μπαμπάς. Και αν δεν μπορέσω να αποκτήσω ένα παιδί μέσα από ένα γάμο ή μια σχέση, θα ήθελα να υιοθετήσω».
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος της ζωής σου;
«Το μεγαλύτερο φόβο της ζωής μου τον πέρασα και είχε να κάνει με τη μητέρα μου. Να μην τη χάσω. Αυτό συνέβη και ένιωσα να χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου. Με έχει στοιχειώσει ο χαμός αυτός και θα συνεχίζει να με πληγώνει. Οπότε έπειτα από αυτό δεν φοβάμαι τίποτα».
