Από τον ΓΙΑΝΝΗ ΒΙΤΣΑ
Ο χρόνος δεν υπήρξε εμπόδιο στη σχέση τους. Τι κι αν τους χωρίζουν περίπου τέσσερις δεκαετίες... Ευτυχισμένοι και γεμάτοι, ο Μίμης Πλέσσας και η Λουκίλα Καρρέρ αποκαλύπτουν τα μυστικά της σχέσης τους και ομολογούν πως δεν μπορούν να φανταστούν τη ζωή τους χωριστά!Είκοσι χρόνια κοινής ζωής με τον Μίμη Πλέσσα. Τι σας έχει μείνει από αυτά τα χρόνια;
Λ.Κ.: «Οι δύο δεκαετίες που ζούμε μαζί με τον Μίμη είναι το ενενήντα οχτώ τοις εκατό της ενήλικης ζωής μου. Νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα. Ο Μίμης είναι τα πάντα για μένα. Είναι ο καλύτερός μου φίλος, ο άνθρωπός μου, ο πατέρας του παιδιού μου και ο απόλυτος συνεργάτης».
Μέτρησε ποτέ η μεγάλη διαφορά ηλικίας στη σχέση σας; Υπήρξαν στιγμές που σκεφτήκατε μήπως κάνετε λάθος πριν πάρετε την απόφαση να παντρευτείτε;
Λ.Κ.: «Τη διαφορά ηλικίας δεν την ένιωσα ποτέ και αν σήμερα γυρνούσα αυτές τις δύο δεκαετίες πίσω, θα έπαιρνα τις ίδιες αποφάσεις ζωής ακόμα και αν ο Μίμης ήταν άλλα δέκα χρόνια μεγαλύτερός μου. Δεν το είδα ποτέ ως εμπόδιο...».
Τι αγαπάτε στον Μίμη;
Λ.Κ.: «Τα πάντα. Αγαπώ τη σοφία του, την ηρεμία του, την αρμονία του και το ότι είναι μπροστά από την εποχή του, πράγμα που τον κάνει τελικά να ενώνει τις γενιές. Είναι πολύ πιο κοντά στους νεότερους από μένα. Πολλές φορές εκείνος με σπρώχνει στο να κάνω ένα βήμα εμπρός, λ.χ. στην τεχνολογία ή στο να χρησιμοποιήσω όσα μου παρέχει ο υπολογιστής μου. Ανάμεσα στους δυο μας εγώ είμαι το φρένο».
Τι ξεχωρίζετε σ’ εκείνη;
Μ.Π.: «Αγαπώ πολύ το χαρακτήρα και τα ιδανικά της Λουκίλας και εκτιμώ απεριόριστα τη γνώμη της. Από την άλλη, την καμαρώνω για τον τρόπο που μεγαλώνει την κόρη μας. Ξέρω ότι μπορώ να βασιστώ πάνω της, μόνο που καθετί το κάνει με τους δικούς της ρυθμούς, που είναι οι ρυθμοί της δικής της εποχής. Εγώ είμαι αυτός που δεν προφταίνει και βιάζεται και ενδεχομένως αυτός που μέσα από τη βιασύνη του θα τα κάνει όλα και κάποια από αυτά θα περισσέψουν».
Όλοι όσοι έχουν ζήσει από κοντά τη σχέση σας, Λουκίλα, μιλούν για την αγάπη και τη στοργή που δείχνεις στον Μίμη Πλέσσα...
Λ.Κ.: «Δεν το αρνούμαι. Ο Μίμης είναι το μεγάλο δώρο της ζωής μου. Δεν ήρθε ούτε μία στιγμή να διερωτηθώ πώς θα ήμουν αν είχα ακολουθήσει έναν άλλο δρόμο. Αντιθέτως, ευχαριστώ το Θεό που τα έφερε έτσι στη ζωή μου κυρίως για το ότι συνάντησα τον άνθρωπο Μίμη ? όχι τον Μίμη Πλέσσα.
Πώς ήταν, αλήθεια, η πρώτη σας συνάντηση;
Λ.Κ.: «Ήταν τελείως τυπική. Πήγα με τους γονείς μου και την αδελφή μου να τον δω σε ένα νυχτερινό μαγαζί όπου εμφανιζόταν με τον Γιώργο Κατσαρό. Τίποτα δεν προμήνυε ότι η σχέση μας θα εξελισσόταν έτσι. Πρέπει να σου πω ότι ήμουν λάτρης των τραγουδιών του. Τα λάτρευα πολύ περισσότερο από εκείνον και σίγουρα γνώριζα καλύτερα το έργο του. Αρχίσαμε να έχουμε μία επαφή ακριβώς για να παίρνω από το αρχείο του πράγματα που μου έλειπαν και να εμπλουτίσω το δικό του αντίστοιχα με πράγματα που του έλειπαν. Όσο περίεργο κι αν φαίνεται, μου έλεγε συνήθως για μεγάλες επιτυχίες του "Αυτό δεν είναι δικό μου, κορίτσι μου". Δεν θυμόταν πως ήταν δικό του το "Γλυκά πονούσε το μαχαίρι", το "Τόσα καλοκαίρια" και το " Έκλαψα χθες". Επίσης θεωρούσε ότι το "Όλα δικά σου, μάτια μου" δεν το ξέρει κανείς. Έπειτα από προσωπική μου επιμονή το έβαλε στο πρόγραμμά του και, όταν άκουσε σε μια συναυλία να το τραγουδάει όλο το στάδιο, μου είπε: "Τι δίκιο είχες! Νόμιζα ότι εσύ και οι φίλες σου το ξέρετε"».
Είναι κοντά στο χώρο του μπαμπά της η Ελεάνα;
Λ.Κ.: «Είναι με τον τρόπο της. Επειδή είναι στην εφηβεία, είναι φυσιολογικό επιφανειακά να αντιδρά και να αρνείται τα πάντα. Είναι υγιές νομίζω να κριτικάρει τα πάντα, και το έργο του πατέρα της, αλλά και ό,τι κάνω εγώ. Ζει μέσα από τη μουσική όμως. Γράφει θεατρικά έργα και κατεβαίνει στο κομπιούτερ του πατέρα της, όπου και γράφει μελωδίες, ζητώντας παράλληλα τη συμβολή του. Από την άλλη, την έχω πιάσει κλεισμένη στο δωμάτιό της να μιλά μπροστά στον υπολογιστή και να κάνει δική της εκπομπή γράφοντας και τα playlists με τον τρόπο που τα γράφω εγώ στον 9.84».
Πώς είναι ο Μίμης ως πατέρας;
Λ.Κ.: «Ο Μίμης είναι πολύ τρυφερός πατέρας. Το μόνο μου παράπονο είναι ότι δεν έχει πάρα πολύ χρόνο. Επειδή δεν λέει "όχι" αλλά όλο "ναι", δεν κατεβάζει ρολά... Θα ήθελα να είμαστε περισσότερο μόνοι μας, αλλά από εκεί και πέρα είναι ο απόλυτος πατέρας και σύντροφος. Δεν θα χαλάσει ποτέ χατίρι, θα κάνει τα πάντα για να είμαστε καλά. Νιώθεις τη σιγουριά του πατέρα και συντρόφου. Εγώ ποτέ δεν επιδίωξα να είμαι μια καλή σύζυγος ή να έχω έναν καλό σύζυγο. Έψαχνα πάντα έναν ουσιαστικό σύντροφο και ήθελα και εγώ να είμαι η απόλυτη σύντροφος. Έχει πολύ μεγάλη διαφορά το "σύζυγος" από το "σύντροφος".
Να φανταστώ, κύριε Πλέσσα, ότι είστε αυτό που λέμε χαζομπαμπάς...
Μ.Π.: «Είμαι τελείως χαζομπαμπάς. Προσποιούμαι τον αδιάφορο στην κόρη μου αλλά λιώνω, και το χειρότερο απ’ όλα είναι πως, αν δεν καταφέρω μέχρι το βράδυ να πάρω ένα χαμόγελό της, δεν φωτίζει το πεντάγραμμο την άλλη μέρα που γράφω».
Γράφει και εκείνη μουσική...
Μ.Π.: «Κυρίως θεατρικά και μουσικά σκετς και τις στιγμές των ερώτων μας μου επιτρέπει να έχω ένα ρόλο. Την τελευταία φορά μού επέτρεψε να κάνω το χριστουγεννιάτικο δέντρο σε ένα σκετς που είχε κάνει».
Νιώθω ότι την απολαμβάνετε...
Μ.Π.: «Απόλυτα. Είναι τέτοιος ο ευφάνταστος κόσμος ενός παιδιού, και μάλιστα ενός παιδιού που μεγαλώνει με τις σημερινές ταχύτητες... Πρέπει να σας πω ότι είναι η απόλυτη βοηθός μου όταν θέλω να επιθεωρήσω τον κυβερνοχώρο και νευριάζει όταν κάποια στιγμή δεν έχω τη δική της ταχύτητα στα κουμπιά».
Υπάρχουν πράγματα που φοβάστε για την Ελεάνα;
Μ.Π.: «Το μόνο πράγμα που φοβάμαι είναι ότι δεν θα έχω τη χαρά να τη δω όσο επιτυχημένη θέλω».
Λουκίλα, είκοσι δύο χρόνια κάνεις ραδιόφωνο και τα τελευταία δώδεκα στον 9.84. Φαντάζομαι ότι το ραδιόφωνο είναι το άλλο σου μισό...
Λ.Κ.:«Λατρεύω το ραδιόφωνο και δεν θα το άλλαζα ποτέ για να κάνω τηλεόραση. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα έκανα στην τηλεόραση μία εκπομπή κοντά σ’ αυτό που κάνω στο ραδιόφωνο με αρχειακό υλικό».
Εσείς αντίστοιχα, κύριε Πλέσσα, τι αγαπάτε στη Λουκίλα;
Μ.Π.: «Θα μπορούσα ύστερα από τόσα χρόνια συντροφικότητας να πω την επιμονή σ’ αυτά που πιστεύει, γιατί η σκέψη της είναι καθαρή και μακριά από δολιότητα ή υστεροβουλία. Η σχέση μου με τη Λουκίλα είναι θαυμάσια όταν ακούω τι μου λέει και όταν ακούει τι της λέω. Και ξέρεις αυτό δεν συμβαίνει σπάνια».
Σε τι σας μοιάζει η Ελεάνα και σε τι, αντίστοιχα, στη Λουκίλα;
Μ.Π.: «Στην όψη μοιάζει στη μητέρα μου. Στο χαρακτήρα στη Λουκίλα και στην αδελφή μου. Βλέπεις ότι και το dna κάνει τη δουλειά του κάποια στιγμή».
