Aπό την Κατερίνα Σταυρίδου

Τρεις δεκαετίες πριν ήταν ένας από τους πιο διάσημους μαθητές της ταινίας «Ρόδα, τσάντα και κοπάνα». Τώρα επιστρέφει και πάλι στα θρανία, αυτή τη φορά όμως ως καθηγητής. Ο Νίκος Σταγόπουλος μιλάει για την καινούργια ταινία του Όμηρου Ευστρατιάδη, για την αγάπη του για την ταχύτητα, για τον πόλεμο που δέχτηκε όταν είχε σχέση με τη Μαίρη Χρονοπούλου, ενώ εξηγεί γιατί δεν θέλησε ποτέ να κάνει τη δική του οικογένεια.

Σας είδαμε φέτος στην καθημερινή σειρά του MEGA «H ζωή της άλλης». Θα σας δούμε και στο νέο κύκλο επεισοδίων;

«Το ελπίζω. Ήταν πολύ ωραία εμπειρία. Με τον Δημήτρη τον Αρβανίτη γνωριζόμαστε από παλιά και η συνεργασία ανάμεσά μας είναι πάντα άψογη».

Πρόσφατα ξεκινήσατε γυρίσματα για την ταινία «Ρόδα, τσάντα και κοπάνα». Πώς νιώσατε που βρεθήκατε με τους παλιούς σας συνεργάτες;

«Σαν να γυρίζουμε το χρόνο πίσω. Oυσιαστικά έχουν περάσει 30 χρόνια! Είναι πολύ συγκινητικό που ξαναβρεθήκαμε με τον Όμηρο Ευστρατιάδη και με όλους τους συνεργάτες».

Τι θα δούμε στην ταινία;

«Την εξέλιξη των ηρώων. Υποτίθεται ότι έχουν φύγει από τη ζωή όλοι οι καθηγητές και ο ιδιοκτήτης του λυκείου Χαβαλέ και οι κληρονόμοι του το πουλάνε. Ενδιαφέρον εκδηλώνει ένας Ελληνοαμερικάνος, τον οποίο υποδύεται ο Κώστας Βουτσάς. Στη διαθήκη όμως υπάρχει ένας όρος: Οι παλιοί μαθητές να γίνουν καθηγητές. Εγώ αναλαμβάνω το μάθημα των Θρησκευτικών».

Είναι αλήθεια ότι είστε λάτρης της ταχύτητας;

«Ναι, οι αγώνες αυτοκινήτων ήταν και είναι το πάθος μου. Έτρεχα από το 1985 μέχρι και το 2005».

Στην προσωπική σας ζωή σάς αρέσει να τρέχουν τα πράγματα;

«Έχω περάσει όλα τα φυσιολογικά στάδια. Υπήρξαν περίοδοι που βιαζόμουν. Όσο μεγαλώνεις όμως ωριμάζεις, κατασταλάζεις και καταλαβαίνεις ότι χρειάζεται υπομονή κι επιμονή».

Σας στεναχωρούσε όλο αυτό;

«Περίμενα ότι κάπου θα σταματήσει, αλλά δυστυχώς? Οπότε είπα κι εγώ: ?Έτσι είστε; Από εδώ και πέρα δεν σας ξαναλέω τίποτα?. Γιατί εγώ έλεγα την αλήθεια, αλλά κάποιοι δεν ήθελαν να τη δουν. Νομίζω πάντως πως με τα χρόνια δικαιώνομαι».

Δηλαδή;

«Με τη στάση και τη συμπεριφορά μου».

Και με το γεγονός ότι είστε πάντα δίπλα της; Απ’ ό,τι μαθαίνουμε, νοιάζεστε πάντα γι’ αυτήν...

«Από μένα δεν θα το ακούσετε ποτέ αυτό. Δεν είναι σωστό να βγαίνουμε και να μιλάμε για τόσο λεπτά θέματα. Αυτό που ήθελα να πω εγώ είναι ότι εκ των υστέρων αποδείχθηκε ότι δεν είχα κάποιο προσωπικό όφελος από αυτή τη σχέση, δεν την εκμεταλλεύτηκα».

Αν δεν κάνω λάθος, οικονομικά ήσασταν πολύ καλά και πριν από αυτή τη σχέση...

«Ναι, ο πατέρας μου ήταν κατασκευαστής και μεγάλωσα σε ένα άνετο περιβάλλον. Δεν εννοούσα αυτό. Στην αρχή είχαν πέσει όλοι πάνω μου να με φάνε, πιστεύοντας ότι το κάνω για την προβολή. Τελικά τους απέδειξα ότι την προβολή τη γράφω στα παλιά μου τα παπούτσια».

Τι μπορεί να βρει ένας άντρας σε μια μεγαλύτερή του γυναίκα;

«Το γεγονός ότι απέναντί του έχει μια γυναίκα. Δεν έχει να κάνει τόσο με την ηλικία, όσο με τη νοοτροπία, το φέρσιμο, τη συμπεριφορά της. Συνήθως μια γυναίκα μετά τα 35-40 τα έχει βρει με τον εαυτό της».

Θεωρείτε ότι τα τελευταία χρόνια ήταν άτυχη η Μαίρη Χρονοπούλου;

«Ομολογώ ότι της έχουν συμβεί πολλές ατυχίες».

Σε μια συνέντευξή σας είπατε ότι νιώθετε σαν να μην έχετε χωρίσει ποτέ...

«Την αισθάνομαι σαν συγγενή μου πλέον, είναι ένας δικός μου άνθρωπος».

Είστε από τους άντρες που θέλουν ακόμη κι όταν τελειώνει μια σχέση να διατηρούν φιλική επαφή με την πρώην σύντροφό τους;

«Για να έχω μοιραστεί τη ζωή μου με κάποια γυναίκα, σημαίνει ότι είναι ένα κομμάτι από μένα, οπότε ναι, θέλω να έχω πάντα επαφή μαζί της».

Τι σας αρέσει να κάνετε όταν έχετε ελεύθερο χρόνο;

«Λίγο πολύ έχω περάσει απ’ όλα τα στάδια, και τα πολύ έντονα και τα πολύ κλειστά».

Τώρα σε ποιο στάδιο βρίσκεστε;

«Αυτή την εποχή είμαι λίγο στις κλειστές μου».

Λόγω και κάποιων προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο αδελφός σας;

«Και γι’ αυτό. Αλλά και με όλη αυτή την κατάσταση που υπάρχει, με την οικονομική κρίση, δεν μπορείς να είσαι ανέμελος και ξέγνοιαστος».

Σκεφτήκατε ποτέ να κάνετε τη δική σας οικογένεια;

«Ομολογώ πως όχι».

Γιατί; Δεν νιώσατε την ανάγκη;

«Εγώ έχασα τον πατέρα μου σε μικρή ηλικία. Με το ριψοκίνδυνο χόμπι που είχα επιλέξει (αγώνες αυτοκινήτων) δεν μπορούσα να φανταστώ ότι μπορεί να μου συμβεί κάτι κακό και ξαφνικά ένα παιδί που θα μείνει πίσω να νιώσει ό,τι κι εγώ τότε. Επίσης, ήμουν ελεύθερο πνεύμα».

Ούτε τώρα το σκέφτεστε;

«Κάποιοι άνθρωποι είναι γεννημένοι για γονείς, κάποιοι άλλοι όχι. Θα τα υπεραγαπούσα βέβαια τα παιδιά μου, αλλά θα τα κακομάθαινα κιόλας, κάτι που θεωρώ κακό. Ένας καλός γονιός πρέπει να είναι και αυστηρός».

Παρ’ όλο που δεν θελήσατε να δημιουργήσετε οικογένεια, ήσασταν υπέρ των μόνιμων σχέσεων...

«Ναι, όλες οι σχέσεις μου ήταν πολύχρονες. Τη σχέση σου, όμως, μπορείς να την πάρεις μαζί σου ακόμη και στους αγώνες. Φαντάζεσαι να έχεις μωρά και μπιμπερό»;

Είστε και τώρα σε μια μόνιμη σχέση;

«Είμαι πολύ καλά στην προσωπική μου ζωή».

Και τι δεν θα θέλατε να ξαναζήσετε;

«Θα ήθελα να ξαναγεννηθώ στην Ελλάδα 20 χρόνια μετά, που πλέον θα έχουμε μάθει από τα λάθη μας».

Είστε λίγο απογοητευμένος από την εποχή που ζούμε;

«Δεν σώζεται το πράγμα! Και το πιο τραγικό είναι πως είναι παγκόσμιο φαινόμενο αυτό».

Πιστεύετε στην τύχη;

«Εγώ κάνω αυτό που πρέπει να κάνω και ό,τι είναι να γίνει θα γίνει. Βέβαια, αν περνάς το φανάρι με κόκκινο, έχεις περισσότερες πιθανότητες να τρακάρεις, κι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με την οδήγηση».

Το γεγονός ότι η προσωπική σας ζωή έγινε στόχος κάποια στιγμή σάς ενόχλησε;

«Απλώς την τελευταία δεκαετία έχω σταματήσει να δίνω τροφή για την προσωπική μου ζωή. Το έκανα για μια δεκαετία, όχι όμως επίτηδες. Η σχέση που είχα τότε είχε μια ιδιαιτερότητα, λόγω της διαφοράς ηλικίας. Θεωρήσαμε λοιπόν, ακριβώς επειδή για την κοινωνία ήταν λίγο ακραίο αυτό, ότι έπρεπε να το αντιμετωπίσουμε ανοιχτά και αυθόρμητα. Τελικά δεν είχαμε την αποδοχή, ειδικά εμένα με ?χτύπησαν? πολύ».

Αναφέρεστε σίγουρα στη σχέση σας με τη Μαίρη Χρονοπούλου. Ήταν τόσο μεγάλη η άρνηση που εισπράξατε;

«Εννέα στα δέκα δημοσιεύματα ήταν αρνητικά».

Παρ’ όλο που όταν τη γνωρίσατε δεν ήσασταν ο άγνωστος ηθοποιός που περίμενε να προβληθεί μέσα από αυτή τη σχέση

«Την πρώτη δεκαετία ήμουν ο Νίκος Σταγόπουλος, την επόμενη ήμουν με τη Μαίρη και στα άλλα δέκα χρόνια που ακολούθησαν δεν ήμουν με τη Μαίρη!» (Γέλια.)

Πώς βλέπετε την οικονομική κρίση;

«Κοίταξε, την εποχή του Χρηματιστηρίου έπαιξα κι εγώ, αλλά ήμουν από τους κερδισμένους. Ξέρετε γιατί; Διπλασίασα μία φορά τα χρήματά μου, το έκανα δεύτερη, τρίτη και κάποια στιγμή σταμάτησα. Όλους τους είχε πιάσει τότε μια απληστία και στο τέλος έχασαν τα λεφτά τους.

Μετά άρχισαν όλοι να παίρνουν δάνεια και να χρεώνουν τις πιστωτικές κάρτες».

Αν γυρνούσατε το χρόνο πίσω, τι θα ξανακάνατε οπωσδήποτε;

«Θα ξαναέτρεχα σε αγώνες αυτοκινήτου. Εγώ έχω γεννηθεί με το τιμόνι στο χέρι».