Από τη ΡΕΝΕ ΣΑΡΑΝΤΙΝΟΥ

Ο Στάθης Ψάλτης έγινε ο γελωτοποιός του βασιλιά, με βασιλιά όλους εμάς Γιατί μας χαρίζει χρόνια το γέλιο, όπως κάνει και φέτος στο Θέατρο «Αθήναιον», πρωταγωνιστώντας στην επιθεώρηση «Πού πας, ρε Γιωργάκη, με τέτοιον καιρό;». Στη ζωή του όμως ο πρωταγωνιστικός ρόλος ανήκει αποκλειστικά στη σύζυγό του, τη Χριστίνα. Και το ατύχημα που της συνέβη πριν από λίγο καιρό τον έκανε να χάσει τη γη κάτω από τα πόδια του!

Ο Στάθης Ψάλτης έγινε ο γελωτοποιός του βασιλιά, με βασιλιά όλους εμάς. Γιατί μας χαρίζει χρόνια το γέλιο, όπως κάνει και φέτος στο Θέατρο «Αθήναιον», πρωταγωνιστώντας στην επιθεώρηση «Πού πας, ρε Γιωργάκη, με τέτοιον καιρό;». Στη ζωή του όμως ο πρωταγωνιστικός ρόλος ανήκει αποκλειστικά στη σύζυγό του, τη Χριστίνα. Και το ατύχημα που της συνέβη πριν από λίγο καιρό τον έκανε να χάσει τη γη κάτω από τα πόδια του!

Ο κόσμος κατεβαίνει σε πορείες, διαδηλώσεις. Έχετε κατέβει κι εσείς ή μάχεστε από τη σκηνή του θεάτρου;

Σ.Ψ.: «Έχω κατέβει κι εγώ. Άλλο η σκηνή, άλλο η ζωή. Στη σκηνή μεταφέρω ό,τι συμβαίνει στη ζωή μας με έναν ξεχωριστό λόγο, με βάση, θέση και άποψη».

Σας έχει παραπονεθεί όλα αυτά τα χρόνια κάποιος πολιτικός παράγοντας;

Σ.Ψ.: «Δεν θα απαντήσω. Δεν θέλω να πω τίποτα γι’ αυτό».

Υπάρχουν «κυκλώματα»;

Σ.Ψ.: «Όσον αφορά την πολιτική σάτιρα, δεν έχουμε ενοχληθεί ποτέ από κανέναν. Στον καλλιτεχνικό χώρο υπάρχουν ?κυκλώματα?, ?παρεΐτσες?. Πάντα υπήρχαν. Παλιότερα ήταν διακριτικά, τώρα έγιναν αδιάκριτα και φαίνονται. Οι παρεΐστικες θιασαρχικές δουλειές και οι τηλεοπτικές σειρές».

Συμμετείχατε ποτέ σε αυτές τις «παρέες»;

Σ.Ψ.: «Όχι, ποτέ. Ήμουν ανεξάρτητος πάντα».

Πώς είναι δυνατόν ένας ηθοποιός, όπως εσείς, να γεμίζει τα θέατρα τόσα χρόνια χωρίς να εμφανίζεται στην τηλεόραση;

Σ.Ψ.: «Βγήκα από το θέατρο. Από εκεί έχω τα θεμέλιά μου, το 1974, τις βάσεις μου. Στην τηλεόραση ο κόσμος απλώς σε βλέπει, στο θέατρο σε αγαπάει για να έρθει να σε δει. Από το 1964, που ήρθε η τηλεόραση στην Ελλάδα, έχουν περάσει πάρα πολλοί πρωταγωνιστές, ουδείς έμεινε. Απλώς συντηρούνται. Δεν θα βγουν σταρ όπως η Βουγιουκλάκη, ο Αυλωνίτης, ο Σταυρίδης? Δεν υπάρχουν τέτοιοι ηθοποιοί σήμερα».

Έχετε χαρίσει πολύ γέλιο στους Έλληνες. Νιώθετε περήφανος γι’ αυτό; Καμαρώνετε;

Σ.Ψ.: «Νιώθω απέραντη χαρά που καταφέρνω να γελοιοποιώ τον εαυτό μου, να τον κάνω σκίτσο και να φτάνει στον κόσμο σατιρικός και να τον διασκεδάζει. Δεν μπορείς να είσαι πέρα από τα πολιτικά και τα κοινωνικά δρώμενα. Πρέπει να παίρνω αυτή τη θέση, έτσι περνάω τα μηνύματα στον κόσμο. Αλίμονο αν δεν μπεις στη διαδικασία διαμαρτυρίας ή της απόγνωσης του κόσμου.

Με τη σύζυγό σας είστε 24 ώρες το εικοσιτετράωρο μαζί. Στη ζωή, τη δουλειά?

Σ.Ψ.: «Εμείς νομίζουμε ότι είμαστε ένα δευτερόλεπτο. Είναι τόσο όμορφο το συναίσθημα της αγάπης και του έρωτα».

Χ.Ψ.: «Θέλουμε κι άλλες ώρες. Δεν μας φτάνουν 24 ώρες. Αυτό είναι ευτυχία».

Το ότι είναι συνεχώς μαζί σας η Χριστίνα σκεφτήκατε ότι τη «δεσμεύει» επαγγελματικά; Δεν πρέπει να κάνει κάτι δικό της;

Χ.Ψ.: «Δικό μου είναι κι αυτό. Επειδή είμαστε μαζί στο καμαρίνι και πίνουμε καφέ; Μόνη μου είμαι πάνω στη σκηνή. Αν δεν έχεις τα κότσια, δεν μπορείς. Αν δεν σε αποδεχθεί ο κόσμος, σε ρουφάει η σκηνή. Και σε άλλη παράσταση να ήμουν ή αν θα είμαι, θα βρίσκω το χρόνο να είμαστε μαζί και μετά θα πηγαίνουμε στη δουλειά».

Ποια είναι η σχέση με την κόρη σας;

Σ.Ψ.: «Πάρα πολύ καλή, σπουδαία και μεγάλη! Ασχολείται με τα κομπιούτερ και όχι με το επάγγελμα του πατέρα της. Έβλεπε τι τραβάω (Γέλια.)».

Χ.Ψ.: «Είναι ένα παιδί-διαμάντι. Είμαι φίλη της και την αντιμετωπίζω με πολλή αγάπη. Όχι μόνο επειδή είναι μέρος του Στάθη, αλλά γιατί έχει την ίδια ψυχή με το Σταθάκι μου...».

Το δικό σας μωρό πότε θα έρθει;

Σ.Ψ.: «Πρώτα ο Θεός κι ύστερα το μωρό».

Χ.Ψ.: «Το προσπαθήσαμε, ναι, δεν το κρύβω, γιατί δεν υπάρχει λόγος. Το θέλαμε πάρα πολύ και οι δύο. Το θέλουμε και θα το θέλουμε. Αν, ο μη γένοιτο, δεν συμβεί, ο Στάθης με γεμίζει τόσο πολύ, που είναι σαν να το έχω. Δεν μου λείπει από τη ζωή μου τίποτα. Είναι απίστευτο».

Σ.Ψ.: «Να φανταστείς, έρχεται και μου αλλάζει πάνες! (Γέλια.)».

Χ.Ψ.: «Αν θέλω ένα μωρό είναι γιατί είναι κομμάτι του Στάθη, όχι για να γίνω μάνα. Θέλω ένα Σταθάκι ακόμα. Είτε αγόρι είτε κορίτσι, το όνομά του θα πάρει. Και να μη συμβεί, έχω τον Στάθη. Έχω το μωρό, το παιδί, τον εραστή, τον αγαπημένο, τον πρίγκιπα? Είμαι ευτυχισμένη».

Είστε τυχεροί που έχετε ο ένας τον άλλο.

Σ.Ψ.: «Θα έπρεπε να ήμουν τυχερός τουλάχιστον μία 15ετία πιο πριν. Αν την είχα γνωρίσει τότε, θα ήταν εντελώς διαφορετική η ζωή μου. Αλλιώς είναι να γνωρίζεις τον άνθρωπο της ζωής σου στα 45, διαφορετικά στα 30».

Χ.Ψ.: «Άργησα να φτάσω στη ζωή του. Ήμουν στο σχολείο, δεν γινόταν (Γέλια.)».

Σ.Ψ.: «Από το θρανίο την πήρα? 15 χρόνων».

Έπειτα από τόσα χρόνια στο χώρο έχετε αποκτήσει το δικό σας κοινό;

Σ.Ψ.: «Όχι με την έννοια ότι έχω την κυριαρχία εγώ σε κάποιους ανθρώπους. Δε είμαι στη φάση να πω ότι έχω το κοινό μου. Άλλες φορές ο κόσμος έρχεται, άλλες όχι».

Θα σας δούμε στην τηλεόραση;

Σ.Ψ.: «Δεν ξέρω αν θέλει η τηλεόραση να με δει. Εδώ και 33 χρόνια δεν με έχουν καλέσει ποτέ. Άποψη αυτών που διοικούν, που φτιάχνουν τα σενάρια, που πρωταγωνιστούν, που σκηνοθετούν. Δέχομαι συνέχεια την ίδια ερώτηση και δεν ξέρω πια τι να απαντήσω».

Εσείς δεν απευθυνθήκατε πουθενά;

Σ.Ψ.: «Ξέρουν καλά ποιος είμαι, αλλά δεν ξέρω τι είναι αυτό που εμποδίζει να μην είμαι στην τηλεόραση».

Χ.Ψ.: «Ο Στάθης είναι πολύ ταπεινός. Ο κόσμος υποκλίνεται μπροστά του, κυριολεκτώ. Το αντιμετωπίζω καθημερινά. Του λένε: ?Στάθαρε, θέλουμε να σε δούμε, δεν βλέπουμε τηλεόραση, κάνε κάτι?. Τι να κάνει;».

Σ.Ψ.: «Αυτό που μου έχει απομείνει πια είναι να πάω στο υπουργείο να πάρω μια πρόχειρη άδεια, να φτιάξω ένα σταθμό και να παίζω μόνος μου. Αλλιώς δεν γίνεται. Δεν θα με δείτε ποτέ, δυστυχώς».

Πρόσφατα αντιμετωπίσατε ένα ατύχημα.

Χ.Ψ.: «Ήταν... θανατηφόρο. Μίλησα με τους ψυχολόγους, έχω επιλεκτική μνήμη. Μου είπαν ότι ο εγκέφαλός μου έχει διαγράψει τρεις ημέρες, την ημέρα του ατυχήματος, την προηγούμενη και την επόμενη από αυτό. Δεν ξέρω. Δεν θέλω να μάθω, δεν ρωτάω.

Το έπαιζε συνέχεια στην τηλεόραση κι εγώ την είχα κλειστή.

Δεν ήθελα να δω τίποτα. Είναι κάτι που μου δημιουργεί κάτι αρνητικό. Εγώ είμαι ένας χαρούμενος άνθρωπος.

Τελείωσε, πέρασε και είμαι ευτυχισμένη. Είχα τον Θεό, που με είχε αγκαλίτσα, αν και ο Χάρος ήταν δίπλα μου. Ο Θεός νικάει πάντα. Αλλά χωρίς τον Στάθη δεν θα ζούσα».

Πέρασε όλη η ζωή μπροστά από τα μάτια σας;

Σ.Ψ.: «Ήταν η πιο τραγική στιγμή της ζωής μου. Αν έχω εχθρούς, εύχομαι να μην το πάθουν ποτέ. Έχω όλες τις εικόνες».

Χ.Ψ.: «Έτυχε να είναι κάποιος εκεί την ώρα του ατυχήματος και αντί να βοηθήσει, πήρε το κινητό του και άρχισε να τραβάει βίντεο. Το έβγαλε στο Internet».

«Ρόδα, τσάντα και κοπάνα» συνέχεια?

Σ.Ψ.: «Έχει μια ωραία ιδέα ο Όμηρος Ευστρατιάδης. ?Ρόδα είναι και γυρίζει?, αλληγορική έννοια. Έρχεται πάλι ο ελληνικός κινηματογράφος και τον αναλαμβάνει εξολοκλήρου. Υπήρχε η χρυσή δεκαετία του εμπορικού ελληνικού κινηματογράφου που φτιάξαμε εμείς. Το κείμενο είναι του αδερφού του, η σκηνοθεσία δική του, τα λεφτά δικά του».

Χ.Ψ.: «Πάλι μαζί μας ήθελαν με τον Στάθη. Να αρνηθώ;».

Έχετε συμφωνήσει για τη συνεργασία;

Σ.Ψ.: «Ναι».

Χ.Ψ.: «Εγώ θα κάνω μια σκανταλιάρα, ζουζουνιάρα μαθήτρια. Έχει περίεργο σενάριο, ωραίο. Ο Στάθης θα κάνει το λυκειάρχη. Τελειώνει όμορφα και ερωτικά».