Πασχάλης: "Το παιδί δεν μου μοιάζει"!

03.12.2008
Ο γνωστός τραγουδιστής σε μια κατάθεση ψυχής στο ΛΟΙΠΟΝ ομολογεί: «Βγάζω μια κραυγή απελπισμένου ανθρώπου και ζητάω από τη δικαιοσύνη να μου δώσει ένα δεύτερο DΝΑ».

Aπό τον ΓΙΑΝΝΗ ΒΙΤΣΑ

Ο γνωστός τραγουδιστής σε μια κατάθεση ψυχής στο ΛΟΙΠΟΝ ομολογεί: «Βγάζω μια κραυγή απελπισμένου ανθρώπου και ζητάω από τη δικαιοσύνη να μου δώσει ένα δεύτερο DΝΑ». Ο μεγάλος καλλιτέχνης εξομολογείται ότι είναι θύμα μιας πλεκτάνης, αιτιολογεί γιατί θεωρεί ότι δεν είναι πατέρας του παιδιού, μιλάει για τις σχέσεις του με την Τουτουνζή και υποστηρίζει ότι είδε δύο φορές το παιδί και δεν του μοιάζει.

Για ποιο λόγο ζητήσατε από την κυρία Τουτουνζή να επαναλάβετε την εξέταση DΝΑ;

«Το ζήτησα γιατί θέλω να τελειώνουμε πια με όλη αυτή την ιστορία και τη φασαρία. Καταρχήν θέλω να ξεκαθαρίσω το εξής: Υπάρχουν δύο προτάσεις για να γίνει το τεστ DNA. Η μία είναι επίσημη και τη ζητήσαμε στις 6 Οκτωβρίου από το δικαστήριο όπου εκδικάστηκε η αγωγή που μου έκανε η Ουρανία Τουτουνζή για την αναγνώριση του παιδιού της. Στο δικαστήριο καταθέσαμε τις προτάσεις μας και ζητήσαμε την επανάληψη του DNA, γιατί στην πρώτη διεξαγωγή του δεν είχαμε ορίσει τεχνικό σύμβουλο και ως εκ τούτου δεν πήραμε δείγματα αίματος για να κάνουμε και εμείς τη δική μας πιστοποίηση για το αποτέλεσμα».

Στείλατε όμως παράλληλα ένα εξώδικο, στο οποίο ζητάτε και ένα ιδιωτικό τεστ DNA από την κυρία Τουτουνζή. Για ποιο λόγο;

«Έστειλα ένα εξώδικο στην κυρία αυτή να προσέλθει σε έναν ιδιωτικό έλεγχο πατρότητας, ώστε να μου δοθεί η ευκαιρία να πάρω αίμα κι εγώ και να πάω σε ένα εργαστήριο να διαπιστώσω αν πράγματι είμαι ή όχι ο πατέρας αυτού του παιδιού. Μάλιστα, την κάλεσα μπροστά στο πανελλήνιο και δεσμεύτηκα κυριολεκτικά ότι στην περίπτωση που θα βγει θετικό το DNA αυτό, θα αναλάβω αμέσως τις ευθύνες μου και τις υποχρεώσεις μου απέναντι στο παιδάκι. Δηλαδή θα το αναγνωρίσω, θα δώσω τη διατροφή του και ό,τι απορρέει από τις υποχρεώσεις ενός πατέρα και θα σταματήσω όλα τα ένδικα μέσα εναντίον της».

Γιατί είστε πεπεισμένος ότι δεν είστε ο πατέρας αυτού του παιδιού;

«Για πολλούς λόγους θεωρώ ότι δεν είμαι Για να επιμένω, μάλλον έχω τους λόγους μου».

Στην ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του DNA τον περασμένο Ιανουάριο αρχικά αποδεχθήκατε ότι είστε πατέρας αυτού του παιδιού. Τι μεσολάβησε και μετά από κάποιο διάστημα ζητήσατε τη δεύτερη επικύρωση;

«Πρώτα απ όλα με ξάφνιασε το αποτέλεσμα. Δεν περίμενα σε καμιά περίπτωση να βγει θετικό. Όταν συνήλθα από το σοκ, γιατί κυριολεκτικά σοκαρίστηκα, άρχισα να μετράω τα γεγονότα και διαπίστωσα ότι δεν είναι δυνατόν να είμαι εγώ πατέρας αυτού του παιδιού. Τα γεγονότα με κάνουν να συμπεριφέρομαι με αυτόν τον τρόπο».

Αν υποθέσουμε ότι τελικά αποδειχθεί και από το δεύτερο DNA αν και εφόσον γίνει ότι είστε o πατέρας του παιδιού, δεν θα είναι παράτολμη η δήλωση που κάνετε σήμερα;

«Το έχω σκεφθεί πάρα πολλές φορές αυτό. Ξέρετε, πάντοτε, σε όλη μου τη ζωή, ήμουν σοβαρός στα θέματα της οικογένειας. Από την αρχή αυτής της ιστορίας είπα ότι είμαι θύμα μιας πλεκτάνης».

Θεωρείτε δηλαδή ότι η Ουρανία Τουτουνζή έπαιξε ένα παιχνίδι εναντίον σας ή ότι υπήρχαν και άλλοι άνθρωποι πίσω από αυτή;

«Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να πω περισσότερα. Αυτό το δήλωσα και έγιναν και δικαστήρια για όσα είπα. Δεν μπορώ να δηλώσω περισσότερα, αλλά να φωνάξω, γιατί δεν έχω άλλο τρόπο αυτή τη στιγμή να αποδείξω αυτό που πιστεύω και να ζητήσω από τη δικαιοσύνη να μου δώσει ένα δεύτερο τεστ DNA, γιατί στο πρώτο μπορεί να έγινε ένα λάθος. Θέλω να δω αν πράγματι έγινε λάθος ή όχι».

Η κοινή γνώμη, πάντως, θεωρεί ότι το παιδί είναι δικό σας

«Το ξέρω. Ακόμα και αν πεθάνω εγώ, τα παιδιά μου είναι υποχρεωμένα να ζητήσουν από αυτό το παιδί να κάνει ένα τεστ DNA εκ νέου, για να δουν αν είναι όντως αδερφός τους, γιατί ο πατέρας τους άφησε μια διαθήκη στην οποία δεν πιστεύει ότι είναι πατέρας αυτού του παιδιού. Αυτή τη στιγμή βγάζω μια κραυγή απελπισμένου ανθρώπου, που πιστεύει ότι δεν έχει βρει το δίκιο του».

Πολλοί μπορούν να εναντιωθούν σε όσα λέτε και να πουν: «Γιατί ο Πασχάλης εκμεταλλεύεται το παιδάκι, που είναι 3 ετών;»...

«Ο Πασχάλης θέλει να σιγουρευτεί ότι αυτό το παιδί δεν είναι δικό του. Εγώ δεν τα έχω με το παιδί».

Ξεκινάτε με το «Δεν είναι δικό μου» πάντως

«Βέβαια, γιατί αυτό πιστεύω».

Αισθανθήκατε ποτέ την περιέργεια να δείτε αυτό το παιδί;

«Δεν έχω κανένα λόγο».

Συνήθως τα παιδιά μοιάζουν στους γονείς τους. Μπορεί, για παράδειγμα, να βλέπατε ένα παιδάκι που όντως σας έμοιαζε. Δεν θελήσατε ποτέ να δείτε από κοντά πώς είναι;

«Το είδα δυο τρεις φορές. Μία φορά στο σπίτι του και μία όταν ήρθαν να πάρουν αίμα».

Δεν νιώσατε κάτι;

«Όχι. Τίποτα απολύτως».

Δεν παρατηρήσατε αν σας μοιάζει;

«Το είδα όπως θα το έβλεπε ένας πατέρας, και δεν μου μοιάζει. Δεν μου λέει τίποτα αυτό το παιδάκι σαν πατέρα. Από εκεί και πέρα, όλοι επιμένετε στη δική μου συμπεριφορά επάνω στο θέμα παιδί. Η αχαρακτήριστη συμπεριφορά της μητέρας, που την κάλεσα να έρθει να κάνουμε το τεστ και να τελειώνουμε εδώ και τώρα και μου έστειλε δέκα σελίδες απάντηση, στις οποίες το μόνο που επαναλαμβάνει είναι μα το ξέρατε πολύ καλά ότι είναι δικό σας το παιδί, για να μου πει στο τέλος δεν θα έρθω, δεν χωράει κριτική;».

Λέτε ουσιαστικά ότι δεν έχει επιχειρήματα

«Ασφαλώς δεν έχει και μας έχει πρήξει στα ψέματα για την τετραετή σχέση. Ένα σωρό φανταστικές ιστορίες. Όλα τα δικαστήρια τα έχει χάσει περί τετραετούς σχέσης. Δεν είχε ποτέ ένα μάρτυρα που να μας έχει δει μαζί».

Η Αλίκη και οι ισορροπίες

Χάλασε τις ισορροπίες στην οικογένειά σας αυτό το γεγονός;

«Όχι δεν τις χάλασε, απλώς μας πόνεσε και μας πονάει μέσω εμού κυρίως».

Δηλαδή, θέλετε να μου πείτε ότι δεν υπήρχαν στιγμές έντασης;

«Σαφώς υπήρξαν στιγμές έντασης, αλλά δεν ήταν ικανές να κρατήσουν περισσότερο από μισή ώρα με τρία τέταρτα».

Η ίδια πάντως τόνισε πως αν δεν σας αγαπούσε τόσο, θα σας είχε χωρίσει.

«Ασφαλώς. Η Αλίκη απάντησε: Θα τον είχα χωρίσει, διότι πανελληνίως τη θεωρούν την κερατωμένη σύζυγο. Αυτό προσβάλλει μια προσωπικότητα και είναι εύλογο να αντιδρά έτσι».

Γιατί πιστεύετε ότι παρ όλα αυτά δεν σας έχει συγχωρέσει; Το νιώθετε μέσα σας;

«Όχι. Το πιστεύω, γιατί εγώ, στη θέση της, δεν θα με συγχωρούσα».

Αν ήσασταν στη θέση της, θα χωρίζατε;

«Όχι, γιατί ζήσαμε και ζούμε πολύ δυνατές στιγμές στη ζωή μας».

Οι περισσότεροι πάντως πιστεύουν και οι σατιρικοί δημιουργοί επαυξάνουν ότι ο Πασχάλης τρώει παντόφλα από την Αλίκη. Είναι αλήθεια;

«Ασφαλώς δεν είναι αλήθεια. Η σάτιρα όμως είναι σάτιρα και γελάσαμε και εμείς με αυτό».

Ο Θεοφάνους και η Πάνια

Είστε ένας πολύ σημαντικός καλλιτέχνης. Δεν μέτρησε η σχεδόν καθημερινή παρουσία σας στην τηλεόραση μετά από αυτό το γεγονός;

«Όχι, δεν έκανε καλό στη δουλειά μου. Όσον αφορά την καριέρα μου, αυτή τη στιγμή ετοιμάζω μια δουλειά. Ήδη μια δισκογραφική μου πρόταση υπάρχει στο Internet και μπορεί να την κατεβάσει κανείς δωρεάν από το προσωπικό μου site www.Paschalis.gr αλλά και από το site της δισκογραφικής εταιρείας του Λάμπρου Κωνσταντάρα www.vanillamusic.gr. Πρόκειται για δύο τραγούδια, το «Σε παρακαλάω», και μια επανεκτέλεση του «Μη με μαρτυρήσεις»».

Άρα δεν κάνετε μια δουλειά που πρόκειται να κυκλοφορήσει στα δισκοπωλεία;

«Αυτή τη στιγμή δεν την κάνουμε στα δισκοπωλεία. Υπάρχει στη σκέψη μας, όμως, να ετοιμάσουμε μια ολοκληρωμένη δουλειά».

Θα εμφανίζεστε σε ένα μικρό μαγαζί, το «Galazio»;

«Δεν είναι μικρό μαγαζί. Πηγαίνω σε ένα χώρο που θα είμαι πάλι ο κυρίαρχος του προγράμματος, γιατί πιστεύω ότι στην αθηναϊκή νύχτα της διασκέδασης και της ψυχαγωγίας υπάρχουν δύο ειδών προγράμματα, ένα τα μπουζούκια και, από την άλλη, το... πασχαλέικο πρόγραμμα, που είναι χορευτικό και άκρως ψυχαγωγικό».

Πολλοί εξεπλάγησαν επίσης όταν κυκλοφορούσαν φήμες ότι θα συμμετείχατε στην κριτική επιτροπή του talent show που ήταν να παρουσιάσει η Αννίτα Πάνια.

«Ήταν ένας διαγωνισμός από τον οποίο θα έβγαιναν ταλέντα».

Στο «Χ-Factor» ο Γιώργος Θεοφάνους είναι πολλές φορές αγενής και εριστικός με τα παιδιά. Πώς το σχολιάζετε;

«Μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι, αλλά δεν μπορεί ένας γνώστης των πραγμάτων να πατήσει κάτω τη γνώση του, προκειμένου να κάνει το χατίρι κάποιων. Νομίζω ότι ο Γιώργος Θεοφάνους είναι ένας αξιόλογος μουσικοσυνθέτης, που υπερασπίζεται τις γνώσεις του και το κριτήριό του».

Αν είχατε μπροστά σας την Τουτουνζή σήμερα, τι θα της λέγατε;

«Τίποτα απολύτως».

Δεν θα είχατε καν την απορία να πείτε: «Γιατί το έκανες αυτό»;

«Όχι, γιατί ξέρω γιατί το έκανε. Θα το πούμε όταν θα τελειώσει η ιστορία».

Κλείνοντας, τι λείπει από τη ζωή σας;

«Ηρεμία και το τέλος αυτής της ιστορίας. Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα θέλω να τελειώσει αυτή η ιστορία».