Ο πρόεδρος του Ιδρύματος Ωνάση και διαχειριστής σχεδόν της μισής περιουσίας του θρυλικού Αριστοτέλη Ωνάση, Αντώνης Παπαδημητρίου, μίλησε στο Ενώπιος Ενωπίω για την κραταιά οικογένεια και τη σχέση του ιδρύματος με τα μέλη της, μεταξύ αυτών και την τελευταία εν ζωή απόγονο, την Αθηνά Ωνάση.
«Η Αθηνά Ωνάση είναι η εγγονή του Ωνάση και τη σεβόμαστε με αυτήν την ιδιο΄τητα. Δεν είχα την ευκαιρία να τη γνωρίσω ποτέ. Ούτε κάποιο από τα άλλα μέλη του διοικητικού συμβουλίου τη γνώρισε.
Δεν θέλησε να έχει καμία σχέση με μάς. Είναι όμως σεβαστό πρόσωπο για το Ίδρυμα Ωνάση» είπε χαρακτηριστικά.
Ο κ. Παπαδημητρίου αναφέρθηκε στην περιουσία του ιδρύματος αλλά και ειδικότερα τη μεγάλη δικαστική διαμάχη του πατέρα της Αθηνάς, Τιερί Ρουσέλ με το ίδρυμα προκειμένου να πάρει τον έλεγχο της περιουσίας της κόρης του, μια διαμάχη που κατέληξε εις βάρος του και από τα ελβετικά και τα ελληνικά δικαστήρια.
«Η Χριστίνα Ωνάση θέλοντας να προστατέψει την κόρη της, επέβαλε στη διαχείριση της περιουσίας της κόρης μια 5μελή επιτροπή (μεταξύ αυτών ο Ρουσέλ και ο πατέρα του, Στέλιος Παπαδημητρίου). Στην αρχή τα πράγματα ήταν κάπως βατά. Στη συνέχεια ο Ρουσέλ είχε απαιτήσεις από τους άλλους 4 συνδιαχειριστές που δεν συμφωνούσαν γιατί θεωρούσαν ότι δεν ήταν προς το συμφέρον της ανήλικης. Μετά ήρθε μια μεγάλη δικαστική διαμάχη. Τα ελβετικά δικαστήρια κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρχε τίποτα μεμπτό στη διαχείριση της περιουσίας από τους Έλληνες και ότι υπήρχε σύγκρουση συμφερόντων πατέρα και κόρης που δεν ήταν προς το συμφέρον της μικρής Αθηνάς η διαχείριση από τους 5 και την ανέθεσε στην ΚPMG. Έτσι απαλλαγήκαμε από ένα μεγάλο α΄γχος. Παράλληλα ο Ρουσέλ καταδικάστηκε για δυσφήμιση από τα ελληνικά δικαστήρια. Πήρε πολύ χρόνο και κόπο και ήταν ψυχικό βάρος για όλους» ανέφερε. Όπως μάλιστα έχει πει παλιότερα, εξαιτίας όλου του στρες, ο πατέρας του, που ήταν πρόεδρος του Ιδρύματος, νόσησε με καρκίνο και απεβίωσε.
Ο κ. Παπαδημητρίου εξήγησε πώς η διαθήκη του Αριστοτέλη Ωνάση άφηνε τη μισή του περιουσία στο ίδρυμα και την άλλη μισή στη Χριστι΄να Ωνάση.
«Ο πατέρας μου είχε τη διαθήκη του πατέρα της. Έχανε τη μισή της περιουσία και έχανε και τον έλεγχο και προέβλεπε ότι το ΔΣ του ιδρύματος θα είχε καθοριστικό ρόλο στη διαχείριση της περιουσίας του. Το ΔΣ του Ιδρύματος με βούληση του Ωνάση δεν προβλέπει πουθενά ότι πρέπει να υπάρχει μέλος που να ανήκει στην οικογένεια. Η Χριστίνα δεν ήθελε μια ομάδα ξένων να ελέγχουν την περιουσία της. Τελικά υπήρξε ένας ιστορικός συμβιβασμός με πρωτοβουλία του πατέρα μου και έγινε ένας πλήρης διαχωρισμός της περιουσίας του ιδρύματος από αυτήν της Χριστίνας, δύο περιουσίες αυτοτελείς και οικονομικά και διαχειριστικά».
Για τη σχέση του με τον Αριστοτέλη Ωνάση, ο κ. Παπαδημητρίου εξήγησε ότι πάντα ήταν το αφεντικό του πατέρα του και η σκιά του έπεφτε βαριά στην οικογένειά του. Δεν τον είχε γνωρίσει, είχε γνωρίσει όμως τον αείμνηστο Αλέξανδρο Ωνάση, που χαρακτήρισε «καλό παιδί» που είχε ως πατρική φιγούρα τον δικό του πατέρα, Στέλιο Παπαδημητρίου.
«Προσωπικά δεν τον γνώρισα, η παρουσία του στην οικογένεια΄ μας ήταν βαριά και σταθερή. Έπαιρνε τηλέφωνο κλασικά βράδυ την ώρα που τρώγαμε οικογενειακά και σήκωνα το τηλε΄φωνο και ο πατέρας μου δυσανασχετούσε. Γνώρισα καλά τον Αλέξανδρο. Ήταν 23 ετών και εγώ 15. Πολύ προσφιλής, αγαπούσε τον πατέρα μου, τον θεωρούσε κα΄τι μεταξύ μεγάλου αδελφού και πατέρα. Ήταν στο ίδιο γραφείο με τον πατέρα μου. Ήταν κατά κάποιον τρόπο μέντοράς του, ήταν καλό παιδί» τόνισε.
