Η Κατερίνα Γκαγκάκη μίλησε στη διαδικτυακή εκπομπή του Κωνσταντίνου Ζησιμόπουλου, Τime to talk και μεταξύ άλλων μίλησε για τις καταστάσεις που της δημιουργούν αίσθηση αποτυχίας.
«Θα έλεγε κανείς drama queen. Συνήθως είναι όλα προβληματικά, οι επιλογές μου είναι λίγο περίεργες με αποτέλεσμα να έχω πάντα κάτι να έχω να αλλάξω. Είμαι ένας δύσκολος άνθρωπος. Δημιουργώ δυστοκίες εκεί που δεν υπάρχουν.
Άμα με ρωτήσεις θα σου πω ότι όλοι με εγκατέλειψαν και φταίνε οι άλλοι. Είναι ωραίο να ξέρεις τι συμβαίνει και τι κάνεις. Με τα χρόνια ανακάλυψα ότι όταν το δεις δεν σημαίνει ότι σταματάς να το κάνεις, θέλει δουλειά.
Από μία στιγμή της ζωής μας και μετά δεν έχει νόημα να ξέρω τι μου προκάλεσε κάτι, σημασία έχει να βρω έναν τρόπο να είμαι λειτουργική. Δεν με ενδιαφέρει πια το γιατί δημιουργώ προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν».
Η επικοινωνιολόγος αναφέρθηκε στην ψυχοθεραπεία που έκανε από μικρή λόγω διατροφικών διαταραχών αλλά δεν ήταν πάντα με τη δική της συμμετοχή και θέληση. «Από τα πολλά χρόνια, τα χρήσιμα ήταν λίγα και κάποια ζητήματα τα κατάλαβα, κάποια θεώρησα ότι τα βελτίωσα, πέρασα τη φάση ότι έφταιγαν οι γονείς μου μου έφυγαν».
Όπως είπε, «είμαι πολύ ανασφαλής άνθρωπος. Μεγάλωσα σε ε΄να σπίτι με τρομακτική αναγνώριση, με τον κόσμο να γυρνάει γύρω από μένα και την αγωνία να τα κάνω όλα καλά. Δεν μπορώ να φανταστώ γιατί όλοι τα κάνουν όλα καλύτερα από μένα. Πολλά πράγματα θα τα διεκδικούσα αλλιώς αν πίστευα ότι τα αξίζω αλλιώς και δεν θα ήμουν στη μεταβατική περίοδο που είμαι τώρα».
Όπως αποκάλυψε, θεωρεί αποτυχία το να ζητά βοήθεια από άλλους, επηρεασμένη από την οικογενειακή της ανατροφή.
«Το να ζητήσω βοήθεια για μένα σημαίνει ότι απέτυχα. Δεν έχω ζητήσει ποτέ. Ακόμα και πριν από 15 μέρες που μετακόμισα ξανά 10 άνθρωποι προσφέρθηκαν για βοήθεια και είπα όχι. Βρέθηκα ολομόναχη με αποτέλεσμα να καταρρεύσω κάποια στιγμή. Αυτό το είχε πάρα πολύ έντονα ο μπαμπάς μου, το ότι δεν ζητάμε ποτέ. Μεταξύ μας, τα πάντα ο ένας για τον άλλο, από άλλους που είναι έξω από αυτό ποτέ. Και δεν χρειάστηκε να ζητήσω γιατί κάπως έμπαιναν όλα σε μια σειρά, μόνη μου. Αυτό το μόνη μου, που ακούγεται λες και είσαι 2χρονο, δεν μπορώ να το ξεπεράσω. Θα είναι αποτυχία αν ζητήσω βοήθεια, ναι είναι αποτυχία.
Αδειαζα το σπίτι των γονιών μου το καλοκαίρι γιατί το πούλησα γιατί αποτυχία είναι ότι δεν είχα βρει το επόμενο βήμα και χρειαζόμουν να αισθανθώ οκ οικονομικά καθώς δεν ήθελα να αλλάξω τον τρόπο ζωής μου. Αποτυχία είναι ότι πούλησα το σπίτι που ήταν όλα τόσο τακτοποιημένα για να τα πάρω εγώ και να κάνω το επόμενο βήμα. Αποτυχία είναι ότι δεν έχω να δώσω τη σκυτάλη σε κανέναν από εδώ και μπρος, γιατί δεν έκανα δική μου οικογένεια. Αποτυχία είναι ότι χρειάζομαι να εκποιήσω πράγματα. Όλο αυτό μου φαίνεται ότι δεν τα κατάφερα.
Είμαι ικανή αν κάποιος με συστήσει για δουλειά να το σαμποτάρω εγώ.
Δεν μπορώ να είμαι κοντά με κανέναν και δεν ξέρω πώς προέκυψε γιατί προέρχομαι από μια εξωστρεφή οικογένεια που δείχναμε την αγάπη μας. Στο σπίτι μου δεν καλώ σχεδόν ποτέ κόσμο. Είναι ένα κομμάτι που θέλω οι άλλοι να κάτσουν έξω. Οι σχέσεις είναι δύσκολες. Έχω προφανέστατα θέμα με το συνδέεσται, προσπαθώ αυτή την περίοδο. Και πάλι όμως είναι προσπάθεια. Είμαι με έναν άνθρωπο που αγαπάω πάρα πολύ, φιλικές σχέσεις έχω ελάχιστες αλλά γερές. Είχα μια φιλική σχέση από παιδί και στα 40 μου αποφάσισα ότι με πνίγει και δεν ξαναμίλησα. Το μόνη μου δεν πια τόσο ανακουφιστικό όσο όταν ήμουν μικρή. Αισθάνομαι ντροπή να λες στα 53 ότι είσαι μόνη σου γιατί έφυγαν οι γονείς σου. Είναι ένα θέμα γιατί άνευ όρων ήταν μόνο εκείνοι. Νομίζω ότι όταν ζητάω βοήθεια από τον άλλον τον επιβαρύνω και μετά όταν φύγει είναι πιο δύσκολα», εξομολογήθηκε.
