Το να περνα΄ς καλά με τον άνθρωπό σου όπου κι αν βρίσκεσαι και σε όποια συνθήκη είναι σίγουρα για όλους τους ανθρώπους το ζητούμενο. Κάποιο το καταφέρνουν και κάποιοι το προσπαθούν, η Βάσω Λασκαράκη και ο Λευτέρης Σουλτάτος όμως ανήκουν στην πρώτη κατηγορία.
Περνούν καλά μαζί και φαίνεται. Η ηθοποιός και ο πετυχημένος chef έχουν εκμυστηρευτεί σε συνεντεύξεις τους πως από την πρώτη στιγμή που γνωρίστηκαν ήξεραν πως βρήκαν το άλλο τους μισό.
«Ο Λευτέρης ήταν μια καινούρια αφετηρία για μένα, μια επανεκκίνηση για πολλά πράγματα. Ήταν τόνωση και συναισθηματικό restart, πολύ έντονο και ξαφνικό. Δεν ήταν εύκολο για τα δικά μου δεδομένα αυτό που συνέβη σε σχετικά σύντομο διάστημα. Ήρθε εκεί που δεν το περίμενα. Τα μηδένισε όλα και τα πήγε από την αρχή. Και έτσι είναι μέχρι τώρα.
Ο Λευτέρης είναι ένας πολύ δυνατός χαρακτήρας. Πολύ συχνά ταρακουνάει τα νερά. Ενώ είναι ορθολογιστής, είναι και παρορμητικός. Δεν καταλαβαίνει τίποτα, είναι οδοστρωτήρας. Όταν είπα «τώρα τι θα γίνει; Εγώ δεν έπρεπε να είμαι εδώ. Έπρεπε να κάτσω σπίτι μου, να τα βάψω μαύρα», γιατί όλα αυτά συνέβησαν ξαφνικά, ο Λευτέρης είπε «ή τώρα ή ποτέ». Και κάπως έτσι έγινε το μεγάλο ξεκίνημα αυτής της σχέσης, που φαινόταν ότι δεν θα είχε επιστροφή» εξομολογήθηκε πριν λίγο καιρό η Βάσω Λασκαράκη για τον σύζυγό της σε μια κοινή τους συνέντευξη στο περιοδικό ΟΚ! ενώ ο Λευτέρης Σουλτάτος δήλωσε:
«Η Βάσω έχει όλα όσα θέλει κάθε άντρας. Να έχει μια φίλη στη διάρκεια της μέρας για να μπορεί να ανταλλάσσει απόψεις και συμβουλές. Να είναι καλή μάνα γιατί τότε θα τη σέβεται. Να έχει τεράστια κατανόηση, όπως η Βάσω. Νομίζω αγαπώ τα πάντα στη Βάσω, εκτός από την γκρίνια της. (Γελάει) Είμαι τρελά ερωτευμένος μαζί της».
Αυτές τις γιορτές οι δυο τους βρίσκονται μαζί στη Θεσσαλονίκη. Εκείνη- που κατάγεται κιόλας από εκεί- γιατί πρωταγωνιστεί στην παράσταση "Λαπωνία" που παίζεται εκεί στο Θέατρο Κολοσσαίον και εκείνος για να είναι μαζί της... Και χθες το βράδυ, τον έβγαλε βόλτα να γιορτάσουν μαζί την παραμονή στους δρόμους της Συμπρωτεύουσας που φυσικά έσφιζαν από ζωή κι από μουσική. Και κάπου εκεί στη μέση του δρόμου πιασμένοι χέρι χέρι χόρεψαν στον ρυθμό του ταγουδιού που ακουγόταν από μακριά περπατώντας ευτυχισμένοι...
