Ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης έχει γενέθλια σήμερα και η Δανάη Μπάρκα, ό,τι πιο κοντινό σε κόρη έχει, αφού με τη μητέρα της, Βίκυ Σταυροπούλου τη μεγάλωσαν μαζί ζώντας όλοι στο ίδιο σπίτι, του αφιέρωσε μια πολύ ξεχωριστή ανάρτηση.
Ο Χρήστος μου έχει γενέθλια. 💛🎂
Μαζι του πάντα θα γιορτάζω σαν να έχω εγώ γιορτή,γιατί αν δεν είχε γεννηθεί και δεν τον είχα στη ζωή μου θα ήμουν σίγουρα δυστυχισμένη.
Ο Χρήστος μου που είναι αυστηρός,που δεν αποκαλύπτει τις σκεψεις και τα συναισθήματα του εύκολα,που είναι φωνακλάς όταν του πατήσεις το κουμπί,που είναι ξινούλης για λίγο αν έχει ξυπνήσει στραβά,που ειναι ο πιο ταλαντούχος ηθοποιός του πλανήτη Γη,που είναι η πιο ωραία αγκαλιά του κόσμου. Ο Χρήστος μου ο καλύτερος μάγειρας που έχω γνωρίσει,και ο πιο ωραίος αγρότης που φτιάχνει τον κήπο μας γεμάτο χρώματα.
Ο Χρήστος μου που όταν παιζω στο θέατρο και είναι από κάτω τρέμω ολόκληρη απ το άγχος.
Ο Χρήστος που δεν με «γέννησε» αλλά με «αναγέννησε» με την παιδεία του,με την αγάπη του & με την φροντίδα του.
Ο Χρήστος μου που δεν γεννήθηκε «μπαμπάς» αλλά έγινε όταν η μοίρα τον έφερε στον δρόμο μου κι από τότε παίρνει σίγουρα το βραβειο του καλύτερου «δεύτερου μπαμπά» του κόσμου.
Ο Χρήστος μου,ο ινφλουενσερ της καρδιάς μου, είναι ο αγαπημένος μου ανθρωπος σ όλο τον κόσμο και είναι τύχη κι ευλογία που τον έχω!
Να σε χαίρομαι φαδερ ♥️
Σε αγαπώ ! Πάντα,για πάντα,από πάντα 🥰
Δανάη Μπάρκα: "Προέρχομαι κι εγώ από μια οικογένεια διαφορετική για κάποιους"
ΜΙα πολύ φορτισμένη συγκινησιακά ανάρτηση, βέβαια, έκανε και ο ίδιος ο εορτάζων ο οποίος μοιράστηκε μια φωτογραφία από το χθες.
Ιδού τι έγραψε στη λεζάντα:
Δεν ξέρω τι μ έκανε να ψάξω αυτό το παιδάκι στην ασπρόμαυρη φωτο του 60’.Ποια διάθεση ,ποια αναρωτηση,ποιος εαυτος ψάχνει τι? Η απλά είναι μια φωτο που όποτε τη βλέπω με συγκινεί…με τις δυο αγαπημένες μου ξαδερφες την Ελπίδα και την Τζοαννα,καλοκαίρι στο Μεγαλοχωρι,στο Καμμένο Χωριό, που γεννήθηκα και μεγαλωσα! Μάλλον προσπαθώ να αναγκάσω το χρόνο να τρέξει πίσω ,κόντρα στην πραγματικοτητα που τρεχει μπροστα με χίλια!
Δοξάζω το Θεό τη μοίρα μου την τύχη μου για όλο αυτό το ταξίδι που ήταν πραγματικά γεμάτο συγκινησεις,ερωτες,αγωνες,χαρές,λύπες,νίκες ,στραπάτσα και πάλι απ την αρχή. Εδώ στην ανοιξιάτικη ελληνική εξοχη ,που έχω την τύχη ν απολαμβάνω και σ αυτά τα γενέθλια μου,μου ήρθαν στο μυαλό οι στίχοι του Ελυτη
«… Ο χρόνος είναι γρήγορος ίσκιος πουλιών
Τα μάτια μου ορθάνοιχτα μες στις εικόνες του
Γύρω απ' την ολοπράσινη επιτυχία των φύλλων
Οι πεταλούδες ζουν μεγάλες περιπέτειες
Ενώ η αθωότητα
Ξεντύνεται το τελευταίο της ψέμα
Γλυκιά περιπέτεια Γλυκιά
Η Ζωή.
…..»
αυτά…. καλή σας μέρα,καλή μεγάλη Εβδομάδα,καλή ανασταση!
