«Πάντα θέλω να είμαι όπου με χρειάζονται-να βλέπω με την ψυχή και τα μάτια τους. Καλύπτω τις ιστορίες των προσφύγων και των μεταναστών για περισσότερα από 25 χρόνια, όμως φέτος ήταν διαφορετικά: οι πρόσφυγες έρχονται στη χώρα μου. Πέρσι ήμουν στα σύνορα της Τουρκίας, στο Σουρούκ, φωτογραφίζοντας τους χιλιάδες Κούρδους που εγκατέλειπαν το Κομπάνι. Φέτος στη Λέσβο ένας από εκείνους με αναγνώρισε. “Τα κατάφερα φίλε μου, τα κατάφερα” μου είπε». Αυτά είναι μερικά από τα λόγια του μεγάλου δημιουργού από διάφορες συνεντεύξεις που είχε δώσει. Ο Γιάννης Μπεχράκης δεν είναι πια ανάμεσα μας, το έργο του όμως θα μας συντροφεύει για πάντα. Έδωσε σκληρές μάχες στη ζωή του για να απαθανατίσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις στιγμές που εκείνος ήθελε, έχασε όμως την πιο σημαντική μάχη και την πιο άνιση. Ο σπουδαιότερος Έλληνας φωτογράφος και κορυφαίος του κόσμου για τον Guardian κάλυψε την προσφυγική κρίση με ουσιαστικό, ανθρώπινο και ασφαλώς δημοσιογραφικό τρόπο και κατόρθωσε να είναι ο μοναδικός Έλληνας που έφερε το βραβείο Πούλιτζερ στην Ελλάδα. Ωστόσο αυτό δεν ήταν το μαναδικό βραβείο για τον δημιουργό. Κέρδισε επάξια τον τίτλο του «Έλληνα φωτορεπόρτερ της χρονιάς» και μάλιστα 7 φορές από την Fuji. Ξεχώρησε επίσης ανάμεσα σε 4.000 φωτογράφους από 122 χώρες και 40.000 φωτογραφίες, κερδίζοντας το πρώτο βραβείο στην κατηγορία «Ειδήσεις» στον παγκόσμιο φωτογραφικό διαγωνισμό WORLD PRESS PHOTO. Ευχαριστούμε Γιάννη Μπεχράκη! Δείτε παρακάτω ολόκληρο το συγκλονιστικό φωτογραφικό υλικό που μας χάρισε.