Η ίδια δήλωσε χαρακτηριστικά:

«Μου αρέσει να προσφέρω πράγματα σε ανθρώπους που έχουν λιγότερα ή και καθόλου πράγματα σε σχέση με εμένα. Αυτά τα παιδιά είναι άστεγα και δεν είναι μόνο πως βρίσκονται σε ανάγκη. Πολλά από αυτά πέρασαν τραυματικές εμπειρίες και ζουν με αυτές. Το δικό μου τραύμα με βοήθησε να κατανοήσω το τραύμα των άλλων».

Και συνέχισε:

«Δεν έχω τα ίδια προβλήματα που έχετε, αλλά έχω μια ψυχική ασθένεια και αγωνίζομαι κάθε μέρα μαζί της. Πάσχω από PTSD και παλεύω με αυτό κάθε μέρα. Ποτέ δεν το έχω ξαναπεί σε κάποιον αυτό. Αλλά η καλοσύνη που μου έδειξαν τα μέλη της οικογενείας μου, οι φίλοι και οι γιατροί ήταν αυτό που μου έσωσε τη ζωή... Έψαχνα τρόπους για να θεραπεύσω τον εαυτό μου και διαπίστωσα ότι η καλοσύνη είναι ο καλύτερος τρόπος. Ο μοναδικός τρόπος για να βοηθήσει τους ανθρώπους που έχουν ένα τραύμα είναι να τους κάνεις 'ενέσεις' με όσο το δυνατόν περισσότερες θετικές σκέψεις».