Ο μικρός Δημήτρης ήρθε αντιμέτωπος με μια σοβαρή αυτοάνοση ασθένεια που ακούει στο όνομα Myasthenia Gravis και χρειάστηκε να μεταφερθεί εσπευσμένα στο νοσοκομείο, όπου και έμεινε δυο μήνες!
O μικρός Δημήτρης αναρρώνει πλέον στο σπίτι με τους γονείς και τον μικρό του αδελφό του και η Καλομοίρα συγκλονίζει μέσα από το κείμενό της, στο οποίο εξηγεί τι συνέβη ενώ μας συμβουλεύει να κάνουμε την προσφορά μας στα ιδρύματα που το έχουν ανάγκη. Διάβασε όλο το κείμενο στα Αγγλικά ΕΔΩ. (kalomoira.com)
«Ο μικρός Δημήτρης ήταν στο νοσοκομείο για δυο εβδομάδες και επιτέλους τον έχουμε κοντά μας στο σπίτι τις τελευταίες δυο εβδομάδες. Είμαστε τόσο χαρούμενοι και ανακουφισμένοι που πηγαίνουν όλα καλά. Όταν τον μεταφέραμε στο νοσοκομείο με πρόβλημα στην αναπνοή και πεσμένα βλέφαρα, οι γιατροί διέγνωσαν πως πάσχει από την ασθένεια Myasthenia Gravis. Πρόκειται για μια σπάνια ασθέ- νεια νευρολογικής φύσης, κι ακόμα πιο σπάνια σε παιδιά 2 ετών. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους τους γιατρούς και το προσωπικό στο Fairfax Children's Hospital στη Virginia αλλά και στο National Children's Hospital στο DC για τη φροντίδα που παρείχαν στο γιο μας.
Είναι όλοι ήρωες σε αυτά τα νοσοκομεία και αξίζουν το σεβασμό μας. Ο Γιώργος και εγώ θέλουμε να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στις οικογένειές μας για την αγάπη και τη στήριξή τους σε αυτόν τον αγώνα μας. Σε μια δύσκολη στιγμή, μια καλή κουβέντα πάντα βοηθά και μας δίνει ελπίδα και δύναμη, όταν το χρειαζόμαστε περισσότερο.
Ο Γιώργος κι εγώ συγκινηθήκαμε από τους γονείς που γνωρίσαμε στα νοσοκομεία, των οποίων τα παιδιά υποφέρουν από σοβαρότερες ασθένειες. Η δύναμη, το κουράγιο και η αγάπη τους μας άγγιξε. Πάντα εύχομαι να είναι καλά τα παιδιά και πηγαίνω στο νοσοκομείο για να περάσω λίγο χρόνο μαζί με παιδιά που υποφέρουν, αλλά αυτήν τη φορά τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Ο γιος μας είχε το πρόβλημα υγείας τώρα και εμείς νιώσαμε απερίγραπτο πόνο. Εύχομαι κανένας γονιός να μην ζήσει κάτι τέτοιο . Αυτές τις στιγμές συνειδητοποιείς πόσο σημαντικό πράγμα είναι η υγεία μας. Εύχομαι να βρεθούν θεραπείες για όλες τις ασθένειές εκεί έξω και να μας φυλά ο Θεός.
Βρείτε τον τρόπο να προσφέρετε σήμερα κι όλας, είτε πρόκειται για την Myasthenia Gravis, την παγκόσμια πείνα, τον καρ-κίνο και ό,τι άλλο σας συγκινεί.
Εύχομαι σε σας και στις οικογένειες σας μια ζωή γεμάτη υγεία, ειρήνη, αγάπη και χαμόγελα, ό,τι κι αν σας συμβεί. Ας προσευχηθούμε για όλους τους ανθρώπους, μικρούς και μεγάλους για να είναι υγιείς και δυνατοί. Οι προσευχές μας και η αγαπή μας είναι γι' αυτούς, μακάρι να αλλάξουμε τον κόσμο».
*Έχετε υπόψη:οι λέξεις ασθε- νειες και καρκ- κινος έχουν γραφτεί έτσι, για να μειωθεί η κακή τους ενέργεια.
Our last day in the hospital.
Our little Demetri had been in the hospital for about two weeks and finally came home about two weeks ago. We're so happy and relieved that he's doing so much better. After rushing him to the hospital with a breathing problem and droopy eye lids, the doctors concluded that he had Myasthenia Gravis. It is a rare neurological dis-ease, and even rarer in two year olds, but we are so grateful that he is doing so much better and feel ready for this new journey in our lives. We want to thank all of the doctors at Fairfax Children's Hospital in Virginia and of course National Children's Hospital in DC for the excellent care they provided to our son. They are all heroes in those hospitals and deserve the uttermost respect.
George and I were also so appreciative to our families for all of their love and support during this struggle. In our time of need, a kind word really went a long way and really gave us hope and strength when we needed it the most.
George and I were so touched and moved by the parents we met whose children were also in the hospital with even more severe difficulties then our son. Their strength, courage, and love really left a mark on us. I always prayed for children to get better and visited children’s hospitals to spend some time with the kids there...but this time it was different. My son was on the other side and the massive pain George and I were feeling was just indescribable. I wish that NO parent would have to go through any of this ever. I realized even more how grateful we should be for our health. I wish and pray that we find cures to all the dis-eases that are out there. The more research we are able to do for dis-eases, the better we will be equipped, God forbid, when someone is affected by them.
Please find it in your heart to donate to a cause today. Whether it be for Myasthenia Gravis, World Hunger, Ca-ncer, or something that moves you. Here are links to some of the charities that I am passionate about, but please feel free to send me some links of others so I can add them to my list.
I am wishing for all of you and your families to have a lifetime of HEALTH, PEACE, LOVE & EVERYDAY SMILES, no matter what comes your way. Let us pray together for all people, little and big to be able to be healthy and strong. With our prayers and love...we just might be able to change the world....
*note: the words dis-eases and ca-ncer are purposly written like that to weaken their energy.
Στη χώρα μας υπάρχουν περίπου 200 με 300 ασθενείς ανά εκατομμύριο δηλαδή τουλάχιστον 3000 ασθενείς.
