Όταν έγινε το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου στους Δίδυμους Πύργους, η ίδια βρισκόταν στη Νέα Υόρκη για μουσικές σπουδές και τώρα θυμάται:
«Ήμουν εκεί όταν έγινε το τρομοκρατικό χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους. Θυμάμαι, είχα πρωινό μάθημα και ξαφνικά μπήκε μέσα ο υπεύθυνος της σχολής και ενημέρωσε τον καθηγητή μας ότι πρέπει να φύγουμε. Όταν μας είπαν τι συνέβη, δεν καταλάβαμε το μέγεθος της καταστροφής. Αρχίσαμε να το συνειδητοποιούμε όταν μπήκαμε στο αυτοκίνητο μαζί με τους συμμαθητές μου για να γυρίσουμε στα σπίτια μας. Είχε τόση κίνηση, που μας πήρε 2,5 ώρες για να διανύσουμε μια διαδρομή 10 λεπτών. Προσπαθούσαμε να επικοινωνήσουμε με τους γονείς μας και δεν μπορούσαμε να πιάσουμε γραμμή. Όταν πια φτάσαμε σπίτι, το τηλέφωνο δεν σταματούσε να χτυπάει. Για πολύ καιρό μετά ζούσαμε σε ασφυκτικό κλοιό, με την αστυνομία να κάνει έλεγχο κάθε λίγο και λιγάκι, να μας απαγορεύουν να πάμε στο Μανχάταν, αν δεν ήμασταν πολύ σε ένα αυτοκίνητο. Εκεί ομολογώ άρχισα να φοβάμαι, γιατί ήταν όλοι μουδιασμένοι. Το Μανχάταν είχε μεταμορφωθεί σε πόλη-φάντασμα και όπου και αν πήγαινες, άκουγες φήμες για νέο τρομοκρατικό χτύπημα. Για εβδομάδες κοιμόμουν με δυο φίλες στο ίδιο κρεβάτι, φοβόμασταν ότι κάτι κακό θα συμβεί».
