Ανδριανού: "Στο φινάλε θα πάρουν όλοι αυτό που τους αξίζει"

23.03.2015
Επιστρέφοντας στην «τελευταία πράξη» των «Κλεμμένων Ονείρων», η Αννα Αδριανού μιλάει για το τέλος της καθημερινής σειράς του Mega αλλά και για το bullying

Η Αννα Σπανού επιστρέφει για την «τελευταία πράξη» των «Κλεμμένων Ονείρων»... Είναι ένα πρόσωπο «κλειδί», μια και από αυτήν ξεκίνησαν όλα. Μπαίνει ξανά στη ζωή του Σταύρου ως φύλακας-άγγελός του, δίνοντας ένα σημαντικό χέρι βοηθείας για να αντιμετωπίσει τις δύσκολες καταστάσεις που βιώνει.

Τι ρόλο λοιπόν θα διαδραματίσει η Αννα στο φινάλε;

Αφού πλήρωσε πολύ ακριβά όλα όσα έκανε, έχει αποκτήσει τη γλυκύτητα και την ωριμότητα που αποκτούν οι άνθρωποι όταν έχουν βιώσει την απώλεια και τον πόνο. Η Αννα δεν απέκτησε ποτέ ένα παιδί, όμως θα αποκτήσει ένα παιδί... Θα σταθεί σαν μάνα στον Σταύρο που έχει χάσει τις δύο του μητέρες.

Πώς θέλετε να είναι το φινάλε; Είστε οπαδός του happy end;

Υπάρχουν δύο είδη τέλους. Το happy end των αμερικάνικων ταινιών που όλα βαίνουν καλώς και επιδιορθώνονται και υπάρχει και ένα άλλο είδος το οποίο θεωρώ και αυτό happy end, αυτό που οι ήρωες παίρνουν τελικά ό,τι τους αξίζει. Αυτό που έχουμε δει και στις αρχαίες τραγωδίες. Ολοκληρώνονται με μεγάλες απώλειες για τους ήρωες, όμως ο θεατής βλέποντας την ολοκλήρωση δεν νιώθει ελλιπής. Γιατί επέρχεται η κάθαρση των πραγμάτων. Σε μια σειρά, λοιπόν, όπως τα «Κλεμμένα» που είδαμε την πάλη του καλού με το κακό, η κάθαρση είναι πολύ σημαντική. Αυτό λοιπόν θα δούμε στο φινάλε. Καθένας θα πάρει αυτό που του αξίζει.

Ερχομαι στο θέμα των ημερών που απασχολεί όλους μας, το bullying. Θέμα το οποίο απασχόλησε και τα «Κλεμμένα Ονειρα» με ιστορίες εντός του κολεγίου, αλλά και μια παλαιότερη σειρά σας, την «Επαφή». Θα ήθελα να μου πείτε τη γνώμη σας...

Είναι καταδικαστέο και φρικτό. Συμπτωματικά εδώ και έναν χρόνο προετοιμάζω τη διασκευή ενός θεατρικού έργου με θέμα την εφηβική βία. Πιστεύω λοιπόν πως σε έναν βαθμό είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι. Γιατί στις μέρες μας περισσότερο στην Ελλάδα παρά στο εξωτερικό, η «λατρεία» των παιδιών μας και η άποψη «παιδιά είναι δεν φταίνε», μπορεί να τα οδηγήσει σε εγκληματικές πράξεις και συμπεριφορές. Στις μέρες μας η βία είναι απλό θέαμα. Διαβρώνει τις ψυχές των ανθρώπων, και ειδικά των εφήβων. Ας μην ξεχνάμε επίσης πως βιώνουμε μια εποχή με χαρακτηριστικό την έλλειψη ιδανικών και αξιών. Τα παιδιά δεν έχουν να πιστέψουν σε πράγματα. Πρέπει να τους μαθαίνουμε από την ηλικία των τεσσάρων και των πέντε χρόνων την κατανόηση των εννοιών «συμπόνια», «ισότητα» και «σεβασμός στη διαφορετικότητα». Η βία πρέπει να στιγματίζεται κάτω από οποιαδήποτε κατάσταση.

  • Η Αννα Αδριανού βρίσκεται σε συζητήσεις για μια νέα σειρά βασισμένη σε μια ιδιαίτερα πρωτότυπη ιδέα, ενώ παράλληλα έχει γράψει το σενάριο μιας νέας κινηματογραφικής ταινίας με σκηνοθέτιδα την Ισαβέλλα Μαυράκη που βασίζεται στη νουβέλα του Β. Βασιλικού «Μάγδα» .

ΑΛΕΞΗΣ ΜΙΧΑΣ