«Έχει τύχει να περάσω με 2 ευρώ το μήνα. Δεν με ενδιέφερε. Είχα στέγη και ρύζι στο ντουλάπι. Υπήρξαν αρκετά καλοί άνθρωποι, φίλοι και γείτονες, όπου πήγαινα και έτρωγα σ΄εκείνους. Δεν είχα αυτοκίνητο και κυκλοφορούσα με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Είχα το νου μου σε κάθε στάση, μην τυχόν και μπει κάποιος ελεγκτής, ώστε να προλάβω να βγω πριν με πιάσει χωρίς εισιτήριο και ξεφτιλιστώ. Τελικά συνέβη κι αυτό. Έγινα ρεζίλι, αλλά δεν πειράζει. Μου είχαν επίσης κόψει πολλές φορές το ρεύμα και το τηλέφωνο. Είναι κάτι που το έχει ζήσει ο μισός τουλάχιστον πληθυσμός της χώρας μας, και σίγουρα πολλοί το αντιμετωπίζουν και τώρα που μιλάμε. Για τουλάχιστον ένα χρόνο, έπαιρνα συσσίτιο από την εκκλησία. Πήγαινε με το ταπεράκι μου κάθε μέρα και έπαιρνα το φαγητό μου. Συνέβη πριν από τέσσερα χρόνια. Αλλά ακόμα και όταν δεν είχα ούτε τα βασικά, αν έβλεπα ότι ένας άνθρωπος δίπλα μου είχε μεγαλύτερη ανάγκη, έδινα ο,τι μπορούσα. Όταν δίνεις, η ίδια η ζωή στα επιστρέφει διπλάσια. Δεν το έκανα βέβαια με την λογική της ανταπόδοσης», ανέφερε χαρακτηριστικά ο γνωστός ηθοποιός που αυτήν την περίοδο κάνει εντατικές πρόβες, καθώς πρωταγωνιστεί στην νέα όπερα της Αννας Βίσση και του Νίκου Καρβέλα «Οι καμπάνες του Εντελβάις» στο θέατρο Πάνθεον.