Όλο αυτό το διάστημα, η ηθοποιός προτίμησε τη σιωπή, ενώ αφοσιώθηκε στη δουλειά της καθώς ήταν για εκείνη μία μορφή ψυχοθεραπείας.

«Το θέατρο είναι για μένα μια μορφή ψυχοθεραπείας. Άλλωστε είναι και κάτι που έτσι κι αλλιώς αγαπώ να κάνω» δηλώνει στο περιοδικό YES. Και προσθέτει: «Είτε θετικό είτε αρνητικό συναίσθημα, το παίρνω μαζί μου στη σκηνή και το χρησιμοποιώ στο ρόλο, δεν το αρνούμαι».

Στη συνέχεια δηλώνει: «Κάθε φορά πάνω στη σκηνή νιώθω να μεταμορφώνομαι. Θεωρώ ότι η ενασχόληση με το θέατρο μας κάνει καλύτερους ανθρώπους, μπορεί να ανοίξει τους ορίζοντές μας, να μας πάει μπροστά, ανεξάρτητα από το αν θα το ακολουθήσει κάποιος σαν επάγγελμα».

Αυτούς τους τέσσερις μήνες από την απώλεια του αγαπημένου της, η ηθοποιός δεν είναι μόνη της. «Υπάρχουν 2-3 άνθρωποι από το χώρο που τους νιώθω πολύ κοντά μου και τους εμπιστεύομαι» δηλώνει χαρακτηριστικά.