Ο λόγος για τον Βασίλη Μπαλούτη, ο οποίος αν και στενός συγγενής του διάσημου τραγουδιστή, είναι άστεγος εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
«Από μικρό παιδί η μοίρα δεν στάθηκε καλή μαζί μου. Ήμουν μοναχοπαίδι και οι γονείς μου ήταν πολύ καλοί άνθρωποι. Όμως σε ηλικία 17 ετών έχασα τη μάνα μου και λίγους μήνες μετά πέθανε και ο πατέρας μου. Στην αρχή όλοι οι συγγενείς ενδιαφέρονταν για μένα, μετά όμως εξαφανίστηκαν», δηλώνει ο 65χρονος άνδρας.
Και συνεχίζει, μιλώντας με τα καλύτερα λόγια για τον ξάδερφο του, Πασχάλη, ο οποίος είναι ο μόνος από την οικογένεια που ακόμα και τώρα τον βοηθά όσο μπορεί. «Ο Πασχάλης με βοηθάει. Είναι ο μόνος από τους συγγενείς που με βοηθάει. Όποτε με βλέπει μου δίνει χρήματα και μου λέει ότι αν χρειαστώ οτιδήποτε, να μην διστάσω να τον ενοχλήσω. Δεν θέλω όμως να γίνομαι βάρος. Να, τώρα προσπαθεί να βρει ό, τι ένσημα είχα, μήπως και μπορέσει να μου βγάλει μια σύνταξη. Είναι ο άνθρωπος που δεν θα με αφήσει άταφο αν πεθάνω. Του χρωστάω πολλά», δηλώνει συγκινημένος για τον τραγουδιστή.
Η ζωή του 65χρονου Βασίλη μοιάζει με μυθιστόρημα, αλλά με τη χειρότερη πλοκή. «Οι γονείς μου είχαν χρέη σε τράπεζα και εφορία. Αν και δούλευα στα ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης, δεν κατάφερα να τα πληρώσω. Έτσι, όταν έφτασα 20 χρονών έκαναν κατάσχεση στο σπίτι μου. Έκτοτε δεν μπόρεσα να σηκώσω κεφάλι. Ήρθα στην Αθήνα για να αναζητήσω την τύχη μου, αλλά και εδώ ζούγκλα είναι. Κάνω μεροκάματα και προσπαθώ να ζω με αξιοπρέπεια, έστω και στον δρόμο. Πλέον, η οικογένειά μου είναι τα παιδιά που ζουν εδώ μαζί μου», δηλώνει.
Ο Μπαλούτης (η μητέρα του ήταν αδελφή του πατέρα του Τερζή) ζει στη γέφυρα στην Πέτρου Ράλλη. Ακόμη και με βροχές και με κρύα, εκείνος μαζεύει κάθε πρωί το… «νοικοκυριό» του, κάνει κάποιες δουλειές του ποδαριού για να εξασφαλίσει μία αξιοπρεπή ζωή, έστω και στο δρόμο και τα βράδια επιστρέφει ξανά στη γέφυρα.
Πηγή: Espresso
