Πολλά έχουν ακουστεί και ακόμα περισσότερα έχουν γραφτεί σχετικά με την απόφαση του γιου της Αλίκης Βουγιουκλάκη, του Γιάννη Παπαμιχαήλ, να μεταφέρει στην τηλεόραση τη ζωή της μητέρας του. Ο ίδιος ωστόσο συνεχίζει ακάθεκτος, αφήνοντας στην άκρη όσα αρνητικά λέγονται. Μάλιστα, την περασμένη εβδομάδα, στο μνημόσυνο που τελέστηκε για τα 12 χρόνια μετά από το θάνατο της Αλίκης, ο Γιάννης βρήκε την ευκαιρία και της μιλούσε επί δύο ώρες!
Στις 23 Ιουλίου 1996 έφυγε από κοντά μας η Αλίκη. Μπορεί να έχουν περάσει 12 ολόκληρα χρόνια, ωστόσο λείπει σε όλους τους Έλληνες και πολύ περισσότερο στο γιο της, ο οποίος νιώθει απέραντη μοναξιά χωρίς αυτήν, όπως έχει δηλώσει επανειλημμένα στις συνεντεύξεις του!
Με αφορμή λοιπόν το μνημόσυνο προς τιμήν της μεγάλης μας ηθοποιού, βρέθηκε η κατάλληλη ευκαιρία να της «ανοίξει» την καρδιά του.
Την περασμένη Τρίτη ο Γιάννης πήγε στο Α Νεκροταφείο Αθηνών με μια αγκαλιά κατακόκκινα τριαντάφυλλα λουλούδια που άρεσαν πολύ στη μητέρα του. Στάθηκε μπροστά στο μνήμα της για αρκετή ώρα βουβός. Όσοι τον είδαν εκείνο το απόγευμα λένε ότι ήταν πολύ συγκινημένος και πως σχεδόν για δύο ώρες και αφού όλοι οι παρευρισκόμενοι είχαν αποχωρίσει καθόταν γαλήνιος και της μιλούσε ψιθυριστά. Κάθε φορά που επισκέπτεται το συγκεκριμένο χώρο είναι φορτισμένος συναισθηματικά και αισθάνεται ότι η μητέρα του είναι εκεί και τον ακούει. Έτσι όπως έκανε πάντα δηλαδή όσο ήταν εν ζωή.
Ο Γιάννης ήθελε να τη βεβαιώσει ότι η απόφασή του να μεταφέρει τη ζωή της στο γυαλί σε καμία περίπτωση δεν θα την έθιγε ως προσωπικότητα, ως καλλιτέχνιδα και ως γυναίκα! Ότι στόχος του είναι να αναδείξει όλα τα θετικά της χαρίσματα, έτσι όπως λίγοι είχαν την τύχη να γνωρίζουν πολύ καλά όσο αυτός. Σε καμία περίπτωση δεν θέλει να προσβάλει τη μνήμη της και το έργο της, αφού πάντα τη λάτρευε, τη λατρεύει και θα τη λατρεύει σε όλη τη ζωή του. Είναι γνωστό άλλωστε ότι και για την Αλίκη ο γιος της ήταν η ζωή της. Φεύγοντας από το κοιμητήριο, ο Γιάννης Παπαμιχαήλ ένιωθε ήδη καλύτερα ψυχολογικά και πιο δυνατός από ποτέ να συνεχίσει τα γυρίσματα αλλά και τη συγγραφή του βιβλίου για τη ζωή της αείμνηστης μητέρας του! Β.Σ.
