Από την Κατερίνα Χριστακοπούλου

Ένα απίστευτο άτομο, ένας καθόλου αναμενόμενος άνθρωπος, με αστείρευτο χιούμορ, μια γυναίκα που δεν έχει καμία σχέση με τις τυπικές νοικοκυρές που ερμηνεύει στην τηλεόραση ή στο θέατρο. Αυτή είναι η Ελένη Γερασιμίδου!

Κατά τη διάρκεια της συζήτησής μας η αγαπημένη ηθοποιός ξαναθυμάται το love story με το σύζυγό της, επίσης ηθοποιό, Αντώνη Ξένο, σκάει στα γέλια και εξηγεί πώς εξελίχθηκε η σχέση τους. Σήμερα μου αποκαλύπτει ότι στην ουσία ήταν εναντίον του γάμου, απλώς της προέκυψε. Εξαιρετική ηθοποιός, λατρεύει το θέατρο, αλλά το μεγάλο όνειρό της ήταν να γίνει δημοσιογράφος! Όταν η καριέρα της συνάντησε την επιτυχία και «έπεφταν βροχή» οι επαγγελματικές προτάσεις, ξαφνικά εγκατέλειψε την Αθήνα και προτίμησε να «παλεύει» για πέντε χρόνια δίνοντας παραστάσεις σε ένα καφεθέατρο της Θεσσαλονίκης, γιατί το είδε σαν μέρος μιας άλλης εκφραστικής διαδικασίας. Η χαμηλών τόνων Ελένη έχει κερδίσει το σεβασμό του κοινού, αλλά και των ανθρώπων του χώρου της, αγωνιζόμενη σκληρά για τα δικαιώματα του κλάδου τους, καθώς μέχρι πέρυσι ήταν η πρόεδρος του Σωματείου Ηθοποιών.

Τη βρήκαμε στην Παλλήνη, όπου ζει ευτυχισμένη τα τελευταία 7 χρόνια, στο σπίτι που κατάφερε επιτέλους να φτιάξει. Δέχτηκε πρόθυμα να δώσει συνέντευξη στο ΛΟΙΠΟΝ, γιατί είδε την πρότασή μου σαν αφορμή για ψυχανάλυση! Η αγαπητή και τρομερή Ελένη Γερασιμίδου δεν είναι απλώς μια σπουδαία ηθοποιός. Είναι, πράγματι, εντυπωσιακό ότι καταφέρνει να διαγράφει μια μακρά θεατρική πορεία, ενώ παράλληλα οι παλιές δημοσιογραφικές της τάσεις την ωθούν και σε άλλα μονοπάτια, όπως το να γράφει γλαφυρά βιβλία, που γεννούν νέα ερωτήματα στον αναγνώστη, και ύστερα να τα παίρνει και να τα κάνει θέατρο. Όπως το φετινό έργο της «Αυτές», που παρουσίασε στο Θέατρο «Παραμυθίας» και έχει σαν θέμα του την προσπάθεια μιας γυναίκας μέσα από πληθώρα συναισθημάτων και εσωτερικών συγκρούσεων να επαναπροσδιορίσει τον ιστορικό της ρόλο. Πολύ καλή η παρουσία της και στο φετινό σίριαλ της ΕΡΤ «Χρυσά κορίτσια», στο οποίο συμπληρώνει την αχτύπητη τετράδα μαζί με τις Μίρκα Παπακωνσταντίνου, Ντίνα Κώνστα και Υβόννη Μαλτέζου.

Ποιο λάθος σας θα ξανακάνατε;

«Θα ξαναέκανα αυτό που ήταν λάθος για τον πολύ κόσμο, όχι για μένα. Δηλαδή, το ότι έφυγα από την Αθήνα και πήγα στη Θεσσαλονίκη για πέντε χρόνια παλεύοντας θεατρικά με το σύζυγό μου σε ένα καφεθέατρο. Στην πορεία ήταν πολύ ωφέλιμη εμπειρία. Απλώς ήταν μια ταλαιπωρία πιο πολύ οικονομικής παρά καλλιτεχνικής φύσης».

Υστερα από τόσα χρόνια επιτυχίας βρίσκεστε ακόμη στην «πρώτη γραμμή»...

«Δεν παραπονιέμαι, γιατί έχω και το σίριαλ, που μου αποφέρει τόσα όσα μου χρειάζονται για να ζω αξιοπρεπώς, αλλά στην πρώτη γραμμή δεν είμαι. Δεν είμαι στις πρώτες επιλογές των θεάτρων τα τελευταία χρόνια. Έχουν αναπτυχθεί θεατρικά μονοπώλια. Με φωνάζουν όταν με έχουν ανάγκη και το να σε φωνάζουν καμιά φορά ως δεύτερη επιλογή δεν είναι και τόσο πρώτη γραμμή. Δηλαδή, πέντε, έξι προτάσεις από τη μια σεζόν για τη μεθεπόμενη δεν υπάρχουν πια. Δεν μπορώ να πω ότι μου είναι και πολύ ευχάριστο».

Νιώθετε ανασφάλεια;

«Από την αρχή που θα μπει κανείς σ' αυτό το επάγγελμα μέχρι να... ψοφήσει νιώθει ανασφάλεια».

Ποιους θαυμάζετε;

«Θαυμάζω τους διευθυντές φωτογραφίας των θεάτρων. Μου φαίνεται μαγικό ότι ξέρουν πώς να κάνουν με τεχνητά μέσα και με τις λάμπες να παίζουν με τα χρώματα, τις ώρες, τις εποχές, το πρωί ή το βράδυ. Μου φαίνεται επίσης τρομερή η μουσική. Ότι πιάνεις ένα όργανο και διασκορπίζεις μαγεία. Παλιότερα μου φαινόταν μαγικό και το να καταφέρει κάποιος να μαγειρέψει ντολμαδάκια γιαλαντζί».

Είστε φυσιογνωμίστρια;

«Ναι, και πολλές φορές πάω επίτηδες κόντρα σ' αυτή την πρώτη εντύπωση θέλοντας να πιστέψω σε μια πιο ρεαλιστική κοσμοθεωρία που λες τώρα γιατί να μην τον χωνεύω αυτόν τον άνθρωπο;, αλλά τελικά αποδεικνύεται ότι είχα από την αρχή δίκιο».

Ποια είναι η επόμενη δουλειά σας;

«Τον Ιούλιο θα παρουσιάσουμε, με δική μου παραγωγή χαμηλού προϋπολογισμού, γιατί δεν έχω και τόσο πολλά λεφτά για να κάνω κάτι μεγαλύτερο, τρεις κωμωδίες από τις Ζακυνθινές ομιλίες, τις οποίες θα σκηνοθετήσω και θα παίξω μαζί με το σύζυγό μου Αντώνη Ξένο, την κόρη μου Αγγελική Ξένου, που είναι επίσης ηθοποιός, την Ανδριανή Τουντοπούλου και ένα νέο ηθοποιό, τον Δημήτρη Προδρόμου».

Δεν θα κάνετε διακοπές;

«Δεν μου αρέσουν οι διακοπές, πλήττω πάρα πολύ. Εντάξει, οι ηθοποιοί δεν είμαστε και δημόσιοι υπάλληλοι που πλήττουν στην εργασία τους».

Παίρνετε ρίσκα στη ζωή σας;

«Εάν εννοείτε αν παίζω στο χρηματιστήριο, όχι. Τέτοια ρίσκα δεν τα παίρνω».

Γιατί αποφασίσατε να γίνετε ηθοποιός, αφού το μεγάλο σας όνειρο ήταν η δημοσιογραφία;

«Με παρότρυνε η μητέρα μου, μια πολύ προοδευτική γυναίκα. Φαίνεται είχε διακρίνει την κρυφή έφεσή μου όταν διάβαζα Σαρτρ και τον έκανα θεατρικό έργο στο σχολείο. Έτσι, έκανα στροφή και τελείωσα τη δραματική σχολή του Κυριαζή Χαρατσάρη στη Θεσσαλονίκη. Ξεκίνησα από τη συμπρωτεύουσα και από το Θεατρικό εργαστήρι. Έπειτα ήρθα στην Αθήνα και δημιουργήσαμε μια ομάδα με τον Γιάννη Καλατζόπουλο, το Θέατρο του λαού. Μετά δούλεψα στη Βέροια πριν γίνει ΔΗΠΕΘΕ και στο Θεσσαλικό με την Άννα Βαγενά. Πολύ επιτυχημένη ήταν η παράσταση στην οποία πήρα μέρος με τα πρώτα κείμενα του Λάκη Λαζόπουλου, που τότε ήταν φοιτητής ακόμα, το Κάτι τρέχει στα γύφτικα και αργότερα πέσανε οι προτάσεις βροχή και ξαναβρέθηκα στην Αθήνα».

Είστε τυχερό άτομο;

«Ναι, πιστεύω ότι είμαι τυχερή. Παρόλο που έχω αγωνιστεί και βασανιστεί πολύ και έχω μείνει και άνεργη και έχω πεινάσει κιόλας. Λέω τυχερή, γιατί υπάρχουν κι άλλοι θαυμάσιοι ηθοποιοί, που δεν τους δόθηκαν ευκαιρίες».

Τα τελευταία χρόνια δουλεύετε μαζί με το σύζυγό σας

«Δεν δουλέψαμε πολύ μαζί, έτυχε να τον φωνάξουν. Αυτό πρέπει να το ξεκαθαρίσω, γιατί κάποιοι μου είπαν α, έβαλες και τον άντρα σου. Δεν μπορώ να βάλω κανέναν πουθενά και δεν το καταδέχονται κιόλας οι δικοί μου. Εντάξει, όταν κάνουμε δική μας δουλειά, είναι τελείως διαφορετικό και αυτό γίνεται και από ανάγκη πολλές φορές».

Γιατί παντρευτήκατε, ενώ είστε εναντίον του γάμου;

«Ας όψεται ο έρωτας, γιατί οι προϋποθέσεις δεν ήταν και οι ιδανικότερες από οικονομικής απόψεως. Ούτε κατάλαβα πώς έγινε και πώς πέρασαν τόσα χρόνια με τον ίδιο άνθρωπο».

Ποιος έκανε το πρώτο βήμα;

«Ήμασταν και οι δύο ερωτευμένοι, αλλά εγώ έδωσα το θάρρος, γιατί ακόμα θα... περπατούσαμε».

Με τι στραβώνετε γύρω από το θεσμό του γάμου;

«Με το κτήμα του Νάσιουτζικ».

Δηλαδή;

«Έχουν γίνει της μόδας οι γάμοι στα κτήματα. Επειδή ο τάδε πολύ πλούσιος έκανε το γάμο του σε κτήμα, μερικοί ψωνίζονται και βάζουν τον μπαμπά τους το φτωχό να πληρώσει ακριβά! Μμμ τώρα σκέφτομαι ότι αν το οικόπεδό μου στην Παλλήνη δεν ήταν κατηφορικό, θα άνοιγα κι εγώ μια τέτοια επιχείρηση. Στραβώνω και όταν κάποιοι δεν παντρεύονται γιατί δεν έχουν».

Σας τρομάζει το γεγονός ότι ο πλανήτης χάνεται;

«Ναι, και είναι τραγικό. Εγώ όμως δεν θέλω να είναι το μέλλον ζοφερό. Αν το αποφασίσουμε όλοι, θα αλλάξει. Η ελπίδα σηκώνει ψηλά το κεφάλι και δεν μένει σε μια γωνιά να οδύρεται για τη μοίρα του κόσμου. Άμα καθόμαστε σαν κότες και λέμε μόνο α, τι κρίμα!. Αυτοί που κατέστρεψαν τον πλανήτη πουλάνε τώρα μια απολύτως ψεύτικη οικολογία. Το θέμα είναι να μάθουμε να υποψιαζόμαστε, να σκεφτόμαστε και να αντιστεκόμαστε. Πίσω από την είδηση πρέπει να καταλαβαίνεις τι γίνεται. Απλό μυαλό θέλει, αρκεί βέβαια να υπάρχει μυαλό».

Τι συμβουλεύετε την κόρη σας;

«Τίποτα. Εμείς δεν συμβουλεύουμε εδώ πέρα».

Ποιος από τους τρεις σας στην οικογένεια είναι το πιο σκληρό καρύδι;

«Κανείς. Όμως, παίζουμε κι αυτόν το ρόλο εναλλάξ, για να περνάει η ώρα και να μη βαριόμαστε».

Σε ποιους ανθρώπους, εκτός από την οικογένειά σας, έχετε «επενδύσει»;

«Στους παιδικούς φίλους μου, που τους έχω κρατήσει μέχρι σήμερα. Είναι μεγάλη χαρά να χτυπάνε ξαφνικά την πόρτα και ολόκληρο το σπίτι να γίνεται ένα μεγάλο στρωμένο τραπέζι».

Τι εύχεστε στον εαυτό σας;

«Να μπορέσω να τελειώσω τη ζωή μου με αξιοπρέπεια. Τα χρήματα που κερδίζω θέλω να είναι ίσα ίσα για να ζω αξιοπρεπώς. Αν το καταφέρω αυτό, θα είναι άθλος».

Για ποιο πράγμα δεν σας παρεξηγούν οι φίλοι και οι συνεργάτες σας;

«Για το ότι είμαι λίγο βρομόστομη. Τις γριές Πόντιες είμαι κι εγώ Πόντια δεν τις παρεξηγεί κανένας όταν λένε βρομόλογα. Όσο γερνάω, λοιπόν, θα γίνω μια γριά που θα περπατάει στο δρόμο και θα βρίζει τον κόσμο».