Ηάλικη sangria (προφέρεται «σανγρία» και ελληνιστί «σανγκρία») είναι πολύ αγαπητή διεθνώς και ταυτίζεται αυτόματα και εμβληματικά με την Ισπανία, από όπου προέρχεται, αν και έχει τις ρίζες της στη μακρά ευρωπαϊκή ιστορία του ποτού punch. Και στην αρχαία Ελλάδα, βέβαια, αρωματίζονταν κάποια κρασιά για διάφορους λόγους ?και η ρετσίνα, άλλωστε, είναι ένα τέτοιο κρασί. Πολύ αργότερα, από το 17ο αιώνα περίπου και έπειτα, ξεκινά στη δυτική Ευρώπη η παράδοση του punch, ενός ποτού από κόκκινο κυρίως κρασί, συνήθως από το Μπορντό, που αναμειγνυόταν με μπράντι, φρούτα και μπαχαρικά.
Ηταν, λοιπόν, φυσικό η πολυφυτεμένη με σταφύλια -και δη κόκκινα- Ισπανία να μην μείνει εκτός αυτής της παράδοσης. Οι Ισπανοί, μάλιστα, εμπνεόμενοι από το κόκκινο χρώμα αυτού του punch, δεν δίστασαν να το ονομάσουν «αιμορραγία» (η κυριολεκτική σημασία της λέξης «sangria», η οποία προέρχεται από το «sangre», που σημαίνει «αίμα»), στοιχείο το οποίο συμβολίζει τη δύναμη και τη ζωτικότητα. Τη φήμη της η σανγκρία, ωστόσο, άρχισε να την αποκτά τον 20ό αιώνα, χάρη σε μια μεγάλη διεθνή έκθεση στη Νέα Υόρκη κατά τη δεκαετία του ’60, στη διάρκεια της οποίας οι Ισπανοί προσέφεραν αυτό το ποτό.
Βασικά υλικά της συνταγής του είναι το κόκκινο κρασί, τα φρούτα, οι χυμοί τους και το μπράντι. Χρησιμοποιούνται συνήθως εσπεριδοειδή, που δίνουν στη σανγκρία την ξεδιψαστική και αναψυκτική σπιρτάδα της, καθιστώντας την ιδανικό ποτό του θέρους, μπορεί κανείς να πειραματιστεί και με φράουλες, δαμάσκηνα, μήλα, αχλάδια, ροδάκινα, βερίκοκα, μάνγκο, ανανά, σταφύλια (αποφεύγοντας όσα έχουν πολύ μαλακή σάρκα). Αντί για μπράντι μπορεί να προστεθεί βότκα, τζιν, ρούμι, ενώ η γλυκύτητά της μπορεί να ρυθμιστεί με μέλι ή ζάχαρη, λικέρ, γλυκό κρασί ή γκαζόζα. Ανάλογα με την προτίμησή μας, η σανγκρία μπορεί να περιέχει και γλυκά μπαχαρικά, όπως κανέλα και μοσχοκάρυδο (με μέτρο), αλλά και πιο πικάντικα ή εξωτικά, όπως τζίντζερ.
ΜΕ ΤΙ ΚΡΑΣΙ ΓΙΝΕΤΑΙ
Παραδοσιακά, χρησιμοποιείται το ισπανικό κρασί της Ριόχα, μπορεί όμως να χρησιμοποιηθεί οποιοδήποτε κόκκινο φρουτώδες κρασί. Υπάρχει και η λευκή σανγκρία, από λευκό κρασί με νεκταρίνια και ροδάκινα (κυρίως στη νότια Ισπανία). Το λευκό πρέπει να είναι αρωματικό και να έχει αρκετή οξύτητα. Σανγκρία παρασκευάζεται και με αφρώδεις οίνους (όπως οι ισπανικοί cava ή άλλοι), ενώ και πολλές κόκκινες παραλλαγές της, πριν σερβιριστούν, αναμειγνύονται με αφρώδες νερό ή σόδα.
Περιέχει βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, ενώ δεν έχει πάρα πολύ αλκοόλ και θερμίδες (ανάλογα με τη συνταγή). Ωστόσο, ευχάριστη και ξεδιψαστική όπως είναι, εξαπατά καλύπτοντας το αλκοόλ της, με αποτέλεσμα η κατανάλωσή της να απαιτεί μεγάλη προσοχή ώστε να είναι υπεύθυνη.
«ΚΛΑΣΙΚΗ» ΣΑΝΓΚΡΙΑ
Αναμειγνύουμε σε βαθύ μπολ 1 μπουκάλι ερυθρό ξηρό κρασί, 1/3 φλιτζανιού μπράντι, τους χυμούς από 1 πορτοκάλι και 1 λεμόνι, 2 πορτοκάλια και 2 μήλα (ή ακτινίδια ή ροδάκινα ή συνδυασμό) σε μικρά κομμάτια και 1 κουτ. σούπας ζάχαρη. Βάζουμε το μείγμα στο ψυγείο για 12 περίπου ώρες. Αμέσως πριν από το σερβίρισμα προσθέτουμε 1 φλιτζάνι ανθρακούχο νερό ή σόδα και σερβίρουμε σε ποτήρια κρασιού με παγάκια. Αν ο αφρισμός δεν είναι επιθυμητός, πριν σερβίρουμε, αντί για ανθρακούχο νερό (ή σόδα), προσθέτουμε στο μείγμα 1½ φλιτζάνι παγάκια και ανακατεύουμε μέχρι να λιώσουν.
