Μια ιστορία που ξεκινάει από παλιά
Η μπίρα βαφτίστηκε από τους Ρωμαίους, καθώς το όνομά της έχει τις ρίζες του στο λατινικό «bibere», που σημαίνει «πίνω».
Ωστόσο, ευρήματα που χρονολογούνται πριν από 6.000 χρόνια αναφέρονται στην τυχαία ανακάλυψη της ζύμωσης από τους Σουμέριους. Πιθανότατα, ένα κομμάτι ψωμιού που βράχηκε και ξεχάστηκε άρχισε να ζυμώνεται με τη βοήθεια ζυμών του αέρα και τελικά παράχθηκε μια αλκοολούχος πούλπα. Οι Σουμέριοι ήταν οι πρώτοι που πρόσφεραν μπίρα στους θεούς τους.
Η παραγωγή μπίρας αναπτύχθηκε περαιτέρω από τους Βαβυλωνίους και συνεχίστηκε από τους Αιγυπτίους. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, οι Αιγύπτιοι παρήγαγαν μπίρα και πρόσθεταν χουρμάδες για να βελτιώσουν τη γεύση της.
Στην αρχαία Ελλάδα παραγόταν μπίρα, που αναφέρεται στον Ομηρο ως «κρίθινος οίνος».
Η μπίρα άρχισε να τελειοποιείται στα χρόνια του Μεσαίωνα. Εκείνη την περίοδο, βοήθησε στο να περιοριστεί η πανώλη, καθώς λόγω του αλκοόλ δεν μπορούσε να μολυνθεί όπως το νερό.
Στο τέλος της πρώτης χιλιετίας, άρχισε η παραγωγή μπίρας στα μοναστήρια. Οι μοναχοί αναζητούσαν ένα θρεπτικό και νόστιμο ποτό για να συνοδεύουν τα γεύματά τους και γρήγορα κατάφεραν να παράγουν μπίρα υψηλής ποιότητας.
Το ποτό των μοναχών έγινε πολύ δημοφιλές και σε άλλες περιοχές.
Το 1516 καθιερώνεται από τον Δούκα της Βαυαρίας ο «νόμος περι καθαρότητας της μπίρας», που ορίζει τις προδιαγραφές που πρέπει να έχει η γερμανική μπίρα, θέτοντας έτσι το πρώτο πρότυπο παραγωγής.
100% φυσικό προϊόν
Οι πρώτες ύλες από τις οποίες παρασκευάζεται η μπίρα είναι η βύνη κριθαριού, η μαγιά, ο λυκίσκος και το νερό. Από τον συνδυασμό των τεσσάρων αυτών φυσικών συστατικών παράγονται 40.000 και πλέον τύποι μπίρας. Υπάρχουν, όμως, και περιπτώσεις όπου η βύνη μπορεί να προέρχεται από σιτάρι, σίκαλη, ρύζι ή κάποιο άλλο δημητριακό, ανάλογα με τη χώρα προέλευσης και την έμπνευση του παραγωγού. Κάθε μπίρα έχει τον δικό της τρόπο παρασκευής, ενώ συχνά αρωματίζονται με κάποιο μπαχαρικό (π.χ. κύμινο ή κόλιαντρο). Τα βασικά στάδια παραγωγής της μπίρας είναι τρία: Η βυνοποίηση, η ζυθοποίηση και η ζύμωση.
Τα είδη της μπίρας
Υπάρχουν πολλά χαρακτηριστικά βάσει των οποίων γίνεται η κατηγοριοποίηση κάθε μπίρας. Τα σημαντικότερα, όμως, είναι ο τρόπος ζύμωσης και ο τύπος βύνης. Το πρώτο καθορίζει το είδος της μπίρας και το δεύτερο διαμορφώνει το χρώμα της. Eτσι, ανάλογα με τον συνδυασμό, έχουμε μπίρες lager ή ale αλλά και ξανθές, μαύρες, άσπρες και κόκκινες.
Τύπος - περιγραφή
Lager Ξανθιά μπίρα με βυθοζύμες, είδος που αντιπροσωπεύει το 90% της παγκόσμιας παραγωγής: Amstel, Heineken, Αλφα, ΒΙΟΣ 5, ol, Amtel Pule, Amtel Light, Buckler, Foter’, Deperado, Birra Moretti, Kirin Ichiban
Pilener Ξανθιά μπίρα lager με εντονότερη γεύση λυκίσκου: Amtel Premium Pilener, Ficher, Kruovice Imperial
Dark lager Μαύρη μπίρα lager, αλλά με αρκετή ποσότητα μαύρης βύνης: Amtel Bock, Kruovice Cerne
Wei Σταρένια άσπρη μπίρα με θολό χρώμα: Erdinger Wei, Erdinger Dunkel
Ale Μπίρα με αφροζύμες, συνήθως με φρουτώδες άρωμα: McFarland, Murphy’ Irih Red, Duvel, Newcatle Brown Ale, Johnmith’ Extra mooth
tout Μαύρη μπίρα, αποτέλεσμα έντονα καβουρδισμένης βύνης: Murphy’ Irih tout
Trappit Μοναστηριακή μπίρα με επαναζύμωση στη φιάλη: Chimay Blue, Red & White
Οι μπύρες στην Ελλάδα
Amstel
Η πρώτη σε κατανάλωση lager στην Ελλάδα, με 45 και πλέον χρόνια ποιοτικής παρουσίας. Το χρυσό της χρώμα είναι αποτέλεσμα συνδυασμού ανοιχτόχρωμης και σκουρόχρωμης βύνης.
Heineken
Η premium μπίρα με παρουσία διεθνώς σε 170 και πλέον χώρες. Μοναδική λόγω της μεθόδου καλλιέργειας μιας ειδικής μαγιάς. Εχει γεμάτη γεύση και διακριτικό άρωμα λυκίσκου και βύνης.
Aλφα
H δροσερή, ελαφριά, ξεδιψαστική, ξανθιά lager, που πίνεται εύκολα και διαθέτει πλούσιο αφρό. Εχει απαλό άρωμα βύνης και μαγιάς.
Ficher
Ξανθιά Pilener υψηλής ποιότητας με καταγωγή από το Στρασβούργο, στην Αλσατία. Συνδυάζει τον εκλεπτυσμό της Γαλλίας και τη γερμανική παράδοση στη δημιουργία μπίρας.
Bios 5
Η 1η lager στον κόσμο από 5 δημητριακά, ελληνικής παραγωγής. Περιέχει κριθάρι, σιτάρι, σίκαλη, καλαμπόκι και ρύζι.
Η απόλαυση στο ποτήρι
Το σωστό ποτήρι αναδεικνύει το άρωμα και τη γεύση κάθε μπίρας.
Lager & Pilener
Σερβίρονται σε ψηλό ποτήρι που λεπταίνει προς τα κάτω.
Ale & tout
Σερβίρεται σε pint, ποτήρι με ευθείες πλευρές και διάμετρο στομίου ελαφρώς μεγαλύτερη από τη διάμετρο του κορμού, ενώ μερικές ale σερβίρονται σε ποτήρι τουλίπα και μάλιστα κολονάτο.
Wei
Σερβίρεται σε πολύ ψηλό ποτήρι με στόμιο που κλείνει στο τέλος.
Η τελετουργία του σερβιρίσματος
Εκτός από το είδος του ποτηριού και τη σωστή θερμοκρασία, σημαντικό ρόλο στην απόλαυση μιας μπίρας παίζει και το σωστό σερβίρισμα.
Xρησιμοποιούμε καθαρό ποτήρι με τον λογότυπο του προϊόντος, για διαυγή μπίρα χωρίς εσωτερικές φυσαλίδες, σωστή γεύση και διατήρηση αφρού. Μπορεί να είναι σε θερμοκρασία περιβάλλοντος ή παγωμένο. (Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να είναι στεγνό).
Mπίρα από φιάλη Η φιάλη και το ποτήρι πρέπει να κρατιούνται υπό γωνία 45 μοιρών και ο λαιμός της φιάλης να ακουμπάει στα χείλη του ποτηριού. Γεμίζοντας το ποτήρι αργά, σχηματίζεται ένα στενό στρογγυλό δαχτυλίδι αφρού στο πάνω μέρος του και αφήνοντάς το να σταθεί, ο αφρός «ανεβαίνει» επάνω. Για περισσότερο αφρό ακολουθείται η ίδια τακτική, αλλά με γρηγορότερο άδειασμα του περιεχόμενου της φιάλης μέσα στο ποτήρι.
Mπίρα με επαναζύμωση στη φιάλη Γεμίζουμε το ποτήρι αργά μέχρι τη μέση. Κουνάμε τη φιάλη κυκλικά δεξιά ή αριστερά ώστε να ανακατευτεί η μαγιά που έχει κατακαθίσει. Αδειάζουμε γρήγορα το περιεχόμενο της φιάλης στο ποτήρι ώστε να σχηματιστεί ο απαραίτητος αφρός. Σερβίρουμε κρατώντας το ποτήρι από το κάτω μέρος, ιδανικά πάνω στο αντίστοιχο σουβέρ, με τον λογότυπο προς την πλευρά εκείνου που σερβίρουμε.
Σημ.: Πίνοντας την μπίρα μας σε ποτήρι, μπορούμε να ελέγχουμε τον αφρό της και να απολαμβάνουμε το χρώμα της. Ενα σωστό στρώμα αφρού προστατεύει την μπίρα από το οξυγόνο και τη διατηρεί φρέσκια για περισσότερη ώρα.