Συζώ με τον σύντροφο μου εδώ και 5 χρόνια και πριν 1,5 χρόνο αρραβωνιαστήκαμε. Το πρόβλημα μου είναι πως το τελευταίο διάστημα έχει αλλάξει πολύ συμπεριφορά. Είναι πολύ πιεσμένος διότι η δουλειά του δεν πηγαίνει καλά και τα βάζει μαζί μου λέγοντας πως εγώ δεν δουλεύω και δεν ενδιαφέρομαι για το τι περνάει. Του εξηγώ πως φυσικά και ενδιαφέρομαι απλά δεν βγάζω το άγχος μου με τον τρόπο που το κάνει αυτός. Επίσης έχω ένα μηνιαίο εισόδημα με το οποίο μπορώ και προσφέρω στα έξοδα του σπιτιού μας. Όσο για την δουλειά ξέρει πως ψάχνω αλλά δυστυχώς δεν βρίσκω κάτι. Το θέμα είναι πως το τελευταίο διάστημα όταν προσπαθώ να κάνω κάποια συζήτηση μου λέει πως γκρινιάζω, πως δεν είναι κατάλληλη η ώρα και απλά κάθεται και πίνει χωρίς να μου μιλάει.
Αν τον ρωτήσω που πάει, μου λέει όπου θέλει θα πάει, δεν θα μου δώσει αναφορά και οτι θέλει θα κάνει απο την στιγμη που δεν δουλευω και τα κανει ολα μονος του δεν εχω δικαιωμα να ρωταω. Νιώθω σαν να είμαι ο κηδεμόνας και αυτός το παιδί που αντιδράει. Πριν 2 εβδομάδες είχε μια έκρηξη μετά από την ερώτηση μου "που πας", άρχισε να φωνάζει πως εδώ και ένα μήνα γκρινιάζω και έφυγε για 1 ώρα από το σπίτι. Όταν γύρισε και την επομένη το μονο που μου είπε είναι πως δεν σου μιλάω για την απαίσια συμπεριφορά σου και είσαι τιμωρία.
Πήγαμε για σ/κ στις πατρικές μας οικογένειες και με άφησε στο πατρικό μου. Του τηλεφώνησα την επομένη μέρα, δεν απάντησε ούτε με ξαναπήρε. Έμαθα πως γύρισε στο σπίτι που μένουμε μαζί, χωρίς να με ενημερώσει και επίσης είπε σε κοινό μας φιλο πως είμαι τιμωρία! Για 4 ημέρες δεν υπήρχε καμία επικοινωνία και την 5 ημέρα μου στέλνει μήνυμα πως θα ξενοικιάσει το σπίτι και να πάω να πάρω τα πράγματα μου. Του τηλεφώνησα και πάλι δεν απαντούσε. Μαθαίνω από την ιδιοκτήτρια ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Έχουν περάσει 5 ημέρες και δεν έχει επικοινωνήσει ούτε απαντάει στα τηλεφωνήματά μου. Μετά από τόσα χρόνια σχέσης, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ξαφνικά δεν μιλάει. Να με πάρει να μου πει ό,τι νιώθει ή ίσως ότι θέλει το χρόνο του ή ότι θέλει να χωρίσουμε. Νιώθω απογοήτευση γιατί αυτό τον άνθρωπο, δεν τον αναγνωρίζω και δεν ξέρω τι να κάνω και πώς να χειριστώ την κατάσταση. Είμαι σίγουρη ότι δεν υπάρχει 3ο άτομο και επίσης οι τσακωμοί μας συμβαίνουν κάθε φορά που έχει πάει μόνος του στους δικούς του. Ευχαριστώ.
Γίνε φίλος της θείας Λουκίας και στο FaceBook
Νατάσσα μου, είναι ξεκάθαρο ότι με αυτόν τον άνθρωπο έχετε σημαντικές διαφορές στο πώς βλέπετε τις ερωτικές σχέσεις συνολικά και ταυτόχρονα, ένα σοβαρό πρόβλημα επικοινωνίας. Με αυτά τα δεδομένα, είναι πολύ δύσκολο να περιμένεις μια ευτυχισμένη συνέχεια στον δεσμό σας.
Βλέπεις, όταν δύο άνθρωποι δεν μπορούν να συμφωνήσουν στο τι περιμένουν ο ένας από τον άλλον και στο είδος της σχέσης που θέλουν να έχουν, τότε η σχέση δεν μπορεί να πάει και πολύ μακριά.
Πιο συγκεκριμένα τώρα, εκείνος έχει μια «παραδοσιακή» αντίληψη για τη σχέση σας μέσα στην οποία βλέπει τον εαυτό του ως κυρίαρχο, εκείνον που βάζει τους κανόνες στους οποίους περιμένει να υπακούσεις χωρίς δεύτερη κουβέντα και σε περίπτωση που δεν το κάνεις, εκείνος αποσύρει την «εύνοια» του. Με άλλα λόγια σε βλέπει σαν ιδιοκτησία του και όχι σαν ισότιμο μέλος του ζευγαριού.
Αυτό δεν έχει καμιά σχέση με το αν δουλεύεις ή όχι. Άλλωστε, από τη στιγμή που συμβάλλεις οικονομικά στην κοινή σας ζωή με τα εισοδήματα σου από άλλες πηγές, θα μπορούσες και να μην εργαστείς ποτέ, χωρίς να αλλάξει κάτι στη ισορροπία μεταξύ σας. Όμως, ακόμη κι αν δεν συνέβαλες οικονομικά, αλλά μόνο με την εργασία σου μέσα στο σπίτι ως νοικοκυρά και πάλι αυτό είναι αρκετό για να είσαι ισότιμο μέλος του ζευγαριού –κάτι απαραίτητο για μια ευτυχισμένη ερωτική σχέση, ιδιαίτερα στη σύγχρονη εποχή.
Από τη στιγμή λοιπόν που ο αρραβωνιαστικός σου θεωρεί ότι εκείνος μπορεί να πηγαίνει όπου θέλει χωρίς να σου δίνει λογαριασμό, αρνείται να συζητήσει μαζί σου σαν ώριμος άνθρωπος, σου κάνει μούτρα και πιστεύει ότι έχει το δικαίωμα να σε βάζει «τιμωρία» (το σκέφτομαι και γελάω δεν σου κρύβω) για να σε συνετίσει και να πάψεις να «γκρινιάζεις», νομίζω ότι δεν υπάρχει βάση διαπραγμάτευσης μαζί του και το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να πας να πάρεις τα πράγματα σου από το σπίτι, ανεξάρτητα από το τι θέλει ή δεν θέλει εκείνος.
Προφανώς, η οικογένεια του έχει παίξει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση αυτών των απόψεων του, γι’ αυτό και η κατάσταση χειροτερεύει όποτε επισκέπτεται του γονείς του. Όμως, μην γελιέσαι ότι έτσι ήταν πάντα κι απλά δεν είχε εκδηλωθεί, καθώς δεν είχαν προκύψει οι συγκεκριμένες συνθήκες.
Δηλαδή, από τη μια η επισημοποίηση της σχέσης σας, με την οποία εκείνος θεώρησε ότι απέκτησε δικαίωμα ιδιοκτησίας επάνω σου και από την άλλη τα οικονομικά προβλήματα που πυροδότησαν το άγχος του τον έκαναν να εκφράσει τον χειρότερο του εαυτό, τον οποίο λογικά δεν είχες γνωρίσει μέχρι τότε, γιατί υποθέτω ότι αν τον είχες γνωρίσει δεν θα έφτανες στο σημείο να τον αρραβωνιαστείς.
Βέβαια, όλη αυτή η περιπέτεια θα μπορούσε να έχει αποτραπεί αν είχατε κάνει τις κατάλληλες συζητήσεις πριν φτάσετε στον αρραβώνα ή ακόμα καλύτερα, πριν τη συμβίωση. Όμως, «στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα» που λέει κι ο λαός…
Τώρα, το μόνο που μένει είναι να ευλογείς την τύχη σου, αφού αυτό το τελευταίο επεισόδιο, το οποίο φτάνει στα όρια της γελοιότητας, σου δίνει την ευκαιρία να ξεφύγεις από αυτή την άρρωστη κατάσταση εγκαίρως, πριν μπλέξεις χειρότερα μ’ αυτόν τον άνθρωπο. Αξιοποίησε την! Φύγε και μην προσπαθήσεις να σώσεις αυτή τη σχέση, γιατί τότε είναι σίγουρο ότι θα σε καταστρέψει, ψυχολογικά, ηθικά και κοινωνικά.
