Αγαπητη θεια Λουκια διαβαζω εδω και χρονια τη στηλη σου. Πολλες φορες εχω αναρωτηθει τι σπουδες εχεις κανει και η αποψη σου ειναι παντα τοσο περιεκτικη και σφαιρικη. Καποια στιγμη θα μπορουσες να το μοιραστεις μαζι μας. Εδώ και δυο χρονια κανω την ειδικοτητα μου σε ενα νοσοκομειο. Μεχρι πριν ενα χρονο δουλευε ως ειδικευομενος σε αλλο τμημα ενας πολυ καλος μου φιλος που κανουμε παρεα απο τη φοιτητικη εποχη εδω και 8 χρονια. Φετος ειχε φυγει. Λίγο μετα το Πασχα ειχε ερθει για μερικες μερες και βγηκαμε με παρεα το βραδυ. Μου ειπε οτι θα ερχοταν την επομενη χρονια πισω (βεβαια εγω τελειωνω και θα φυγω). Τελικα για να μην τα πολυλογω περασαμε το βραδυ μαζι. Ειχε ερθει για ΣΚ και θα εφευγε τη Δευτερα.
Την Κυριακη του ειπα να βρεθουμε το βραδυ και ακυρωσε το προγραμμα του οποτε και ηρθε σπιτι μου. Αφου καναμε sex μια φορα μου ειπε πως ηταν αρρωστος (οντως ηταν) και κουρασμενος και την επομενη μερα πετουσε και επρεπε να φυγει. Τον ρωτησα αν ειναι ολα καλα και ηταν υπερβολικα απολογητικος του στυλ οτι ναι ολα ειναι μια χαρα και θα χαρει αν τελικα ειμαι εδω και του χρονου και δεν εχει να κανει με μενα...
Απο τοτε δεν ξαναμιλησαμε... Ενα μηνα μετα τον βλεπω στο νοσοκομειο να δουλευει στο τμημα που δουλευε και οπως καταλαβαινεις επαθα ενα μικρο σοκ. Τελικα τον ειχαν καλεσει νωριτερα. Κρατησα μια αρκετα απομακρη σταση (γενικα ειμαι αρκετα κλειστος χαρακτηρας). Τελικα βρεθηκαμε εξω με κοινες παρεες και συναντηθηκαμε μερικες φορες τυχαια και αρχισαμε να μιλαμε περισσοτερο για ασχετα παντα θεματα. Του εστειλα μνμ να βρεθουμε αλλα ειχε δουλεια. Μετα απο μερικες μερες θα πηγαιναμε για ποτο με φιλους και τον καλεσα αλλα ειχε κανονισει, απο τοτε δεν του ξαειπα κατι. Ετυχε να μου πει να φυγουμε μαζι απο τη δουλεια και ξαναμιλήσαμε για ωρα για ασχετα θεματα και μαλιστα κυριως μιλουσα εγω.
Βλεπω στη δουλεια να με κοιταει συνεχεια, να μου κανει πλακα... Οι φιλοι μου συναδελφοι που δεν μας ηξεραν απο παλια μου εχουν πεταξει πολλες σποντες για τη σχεση μας, παρολο που δεν ξερουν τιποτα και στη δουλεια ειμαστε και οι δυο τυπικοι και επαγγελματιες. Πλεον δειχνω αρκετα αδιαφορη αλλα με εχει κουρασει η κατασταση. Δεν θα ηθελα να απομακρυνθουμε αλλα δεν μπορω να το συζητησω μαζι του.
Φοβαμαι μηπως ηταν μια φαση για να ξεπερασει την πρωην του ή απλα το μετανιωσε, δεδομενου οτι και οι δυο ειχαμε μια ροπη στο να μετανιωνουμε ευκολα στο παρελθον. Αρχικα και για μενα ηταν μια φαση, αφου δεν μπορουσε να συνεχισει λογω αποστασης και εγω σκοπευα να ψαξω δουλεια σε αλλη χωρα εαν δε μεινω στο νοσοκομειο, αλλα τωρα ολο αυτο με πληγωνει.
Γίνε φίλος της θείας Λουκίας και στο FaceBook
Αγαπητή μου, σ' ευχαριστώ για την εκτίμηση, την αφοσίωση και τα καλά σου λόγια και θα προσπαθήσω να σταθώ στο ύψος των προσδοκιών σου, ως προς το ερώτημα σου. Ως προς το δικό μου στίγμα, έχω επιλέξει να εκτίθεμαι και να κρίνομαι μόνο από την ποιότητα και το αποτέλεσμα της δουλειάς μου καθώς πιστεύω ότι οτιδήποτε άλλο δεν έχει σημασία και δεν αλλάζει κάτι ουσιαστικά.
Στο θέμα σου λοιπόν, απ' ότι καταλαβαίνω από την αφήγηση σου, εξ αρχής εκείνος αντιλαμβανόταν τη σχέση σας ως ερωτικά φιλική χωρίς άλλες προσδοκίες για μια σοβαρότερη εξέλιξη. Εξάλλου γι' αυτό σου είπε ότι θα χαιρόταν να σε έβρισκε εκεί «και του χρόνου» (τύπου 'να μη χαθούμε' ένα πράγμα) και δεν έκανε καμιά προσπάθεια να σε ενημερώσει για την πρόωρη επιστροφή του.
Προφανώς δεν είναι σε φάση για κάτι περισσότερο και πιθανώς να νομίζει ότι μπορεί εσύ ποντάρεις σε κάτι τέτοιο και γι' αυτό προσπαθεί να μην σου δίνει ελπίδες, κρατώντας αυτή την οριακά ευγενική στάση απέναντι σου (εξ ου και οι αρνήσεις στις δύο προσκλήσεις σου).
Αυτό δεν σημαίνει ότι μετάνιωσε για τη βραδιά που κάνατε έρωτα. Σημαίνει απλά ότι δεν θέλει κάτι περισσότερο μαζί σου, για τους δικούς του λόγους και εσύ δεν έχεις κανένα λόγο να το παίρνεις προσωπικά.
Θα μου πεις, ότι αν νιώθει έτσι, θα μπορούσε να σου το ξεκαθαρίσει προς αποφυγή παρεξηγήσεων και δεν θα έχεις άδικο. Όμως, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν λειτουργούν με τόση αμεσότητα, ενώ συχνά ίσως να νιώθουν και μια αμηχανία ή μπορεί και κάποια ενοχή όταν επιλέγουν να απορρίψουν μια ερωτική πρόταση -έστω και για ελεύθερη σχέση- κι έτσι προτιμούν να «κρύβονται» για να αποφύγουν την απευθείας εξήγηση.
Από την άλλη καταλαβαίνω ότι εσύ είσαι τύπος πιο σταράτος, ότι θα ήθελες τα πράγματα να είναι πιο ξεκάθαρα μεταξύ σας και θα προτιμούσες να κρατήσετε επαφή έστω και μόνο σε φιλικό επίπεδο, αλλά έξω καρδιά, χωρίς τυπικότητες.
Αν αυτή είναι η περίπτωση, τότε δεν έχεις κανένα λόγο να διστάζεις να του το πεις δια ζώσης, με την πρώτη ευκαιρία που θα έχετε λίγο χρόνο οι δυο σας, ακόμη και στον διάδρομο. Να του πεις δηλαδή κάτι σαν, «Κοίτα, καταλαβαίνω ότι δεν είσαι σε φάση για κάτι περισσότερο αλλά θέλω να ξέρεις ότι μου αρέσει η παρέα σου γενικότερα, θα ήθελα να παραμέναμε φίλοι μεταξύ μας όπως παλιά και μ' ενοχλεί αυτή η αμήχανη φάση».
Έτσι, οτιδήποτε κι αν σου πει αυτός, όπως κι αν αντιδράσει, θα έχεις καταφέρει να ξαλαφρώσεις την ψυχή σου και θα πάψει να σε πληγώνει η όλη κατάσταση.
Βλέπεις, αυτό που στην πραγματικότητα σε πληγώνει είναι ότι επέτρεψες στον εαυτό σου να επενδύσει συναισθηματικά επάνω του λιγουλάκι παραπάνω απ' ότι εκείνος μπορούσε ν' ανταπεξέλθει, ίσως άρχισες να κάνεις κάποια όνειρα για τους δυο σας και τώρα του «χρεώνεις» ότι σε πούλησε κατά κάποιο τρόπο. Όμως αυτό δεν είναι αλήθεια και είναι άδικο και για τους δυο σας. Εκείνος, υπήρξε σαφής εξαρχής απέναντι σου, έστω και με τον δικό του, «ενοχικό», έμμεσο τρόπο. Δεν σου υποσχέθηκε αιώνια αγάπη κι αφοσίωση, ούτε σε υποχρέωσε να πέσεις στο κρεβάτι μαζί του. Εσύ τον προσκάλεσες στο σπίτι σου τη νύχτα που κάνατε σεξ κι εκείνος απλώς ανταποκρίθηκε επειδή το ήθελε. Αυτό είναι όλο μέχρι στιγμής.
Τώρα, αφού του ξεκαθαρίσεις τη θέση σου θα φανεί κατά πόσο αξίζει την εμπιστοσύνη σου και στο φιλικό επίπεδο. Γιατί αν θέλει κι εκείνος να μείνετε πραγματικοί φίλοι, θα καταλάβει ότι δεν υπάρχει λόγος για τόση ψυχρότητα απέναντι σας και η σχέση σας θα αποκατασταθεί στα προ σεξ επίπεδα -ή τουλάχιστον ως ένα σημαντικό βαθμό. Αν πάλι εκείνος είχε μοναδικό στόχο να σε «ρίξει στο κρεβάτι» από την αρχή που κάνατε παρέα και δεν τον ενδιέφερε ποτέ η φιλία σου, τότε δεν πρόκειται ν' αλλάξει τη στάση του στο πιο θερμό και εσύ θα πρέπει να καταλάβεις ότι απλά ήταν λάθος σου να ποντάρεις επάνω του και έτσι θα έχεις μάθει κάτι περισσότερο για τους άντρες και για τον εαυτό σου.
Όπως κι αν έχει, η ειλικρίνεια και η αλήθεια θα σε απελευθερώσει, όπως πάντοτε συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις, αρκεί να παραμένεις πάντα και πρώτα απ' όλους ειλικρινής με τον εαυτό σου.
Σου εύχομαι καλή τύχη!
