Θεια Λουκια, συγχαρητηρια για την στηλη σου, το προβλημα μου ειναι το εξης: προσπαθω να χωρισω μετα απο 4 χρονια σχεσης, ειμαι 20 και αυτος 22. Σπουδαζουμε σε αλλες πολεις αλλα καταγομαστε απο ιδιο μερος. οποτε βλεπομαστε καθε χριστουγεννα, πασχα καλοκαιρι και αν τυχει και παει ο ενας στον αλλο καπου στο ενδιαμεσο... Το προβλημα ειναι οτι ενω του λεω οτι δεν αντεχω αλλο την αποσταση και ολα αυτα και οτι θελω να χωρισουμε, κανει οτι δεν καταλαβαινει και ειναι οπως παντα γλυκος,τρυφερος καλομιλητος! Με τρελαινει! Του φωναζω, ουρλιαζω και του λεω οτι δεν τον θελω, οτι θελω την ησυχια μου να βρω τον εαυτο μου κτλ κλαιει για λιγο και μετα παλι τα ιδια. Με παιρνει τηλ και ειναι σαν να μην εχει συμβει τπτ.. δεν θελω να τον πληγωνω αλλα σαν μονη λυση μου δινει να μην του ξανασηκωσω το τηλ. και να μην ξαναασχοληθω... Δεν αντεχω και δεν ξερω πως να το διαχειρτιστω. Νομιζω οτι θα με τρελανει. Ξερω πολυ καλα τι θελω αλλα αυτος δεν το καταλαβαινει. Εχει προσκοληθει πανω μου, νιωθω οτι ειναι εξαρτημενος. Οτι δεν μπορει να ανασανει μακρυα μ και με απειλει οτι θα κανει κακο στον εαυτο του. Δεν με νοιαζει, πραγματικα δεν με νοιαζει. Ας κανει οτι θελει. Να ηρεμισω θελω μονο. Να απαλλαγω και δεν ξερω πως.

Γίνε φίλος της θείας Λουκίας και στο FaceBook

Μάνια μου, αφού θέλεις ν' απαλλαγείς από αυτόν τον άνθρωπο το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να του δηλώσεις ότι έχετε χωρίσει (πρόσεξε: να του δηλώσεις, όχι να του ζητήσεις ή να του πεις ότι θέλεις να χωρίσετε). Μετά απλά βάλε το κινητό σου να απορρίπτει τις κλήσεις του, διάγραψε τον από το Φέισμπουκ και τα σχετικά και ενημέρωσε όλους τους κοινούς σας φίλους για την εξέλιξη αυτή και για το γεγονός ότι δεν θέλεις να έχεις καμιά επαφή πλέον μαζί του, ώστε να μην προσπαθήσουν να σας τα «ξαναφτιάξουν».

Θα ήταν βέβαια πολύ ευκολότερο αν αυτός ο τύπος είχε λίγη περισσότερη αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό, ώστε να μην σε υποχρεώσει να του φερθείς έτσι και να χωρίζατε ήρεμα, ομαλά κι ευγενικά. Όμως υπάρχουν και άνθρωποι που δεν παίρνουν από λόγια και δεν μπορούν να σεβαστούν τον προσωπικό σου χώρο και σ' αυτές τις περιπτώσεις δεν έχεις και πολλές επιλογές: απλά πρέπει να γίνεις «σκληρή» και δυσάρεστη.

Με άλλα λόγια, κάνε την καρδιά σου πέτρα και προχώρα στη ζωή σου χωρίς αυτόν. Αργά ή γρήγορα θα αναγκαστεί να το χωνέψει και να προχωρήσει κι εκείνος. Όσο όμως καταφέρνει να σε κρατάει με τις κλάψες και τα τερτίπια του, τίποτα δεν πρόκειται ν' αλλάξει για κανέναν από τους δυο σας. Ίσα-ίσα που έτσι τον επιβεβαιώνεις και του δείχνεις ότι σε έχει του χεριού του.

Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα κι αν δεν μπορείς να τη δεχτείς, τότε δεν είναι μόνο εκείνος εξαρτημένος, αλλά κι εσύ που γκρινιάζεις γιατί δήθεν δεν μπορείς αν τον χωρίσεις...