Γεια σου θεια Λουκια! Διαβαζω καθε μερα τις συμβουλες σου και θελω να σε συγχαρω για το εργο σου. Το προβλημα μου εχει να κανει με τη μητερα μου. Μια ζωη τσακωνομασταν, παντα υψωνε τη φωνη της οποτε ηθελε να περασει το δικο της, παντα ηταν υπερβολικη, υπερπροστατευτικη και ποτε δεν σκεφτοταν πριν μιλησει. Τα λογια της με πληγωναν τις περισσοτερες φορες. Τωρα που εφυγα στο εξωτερικο ευτυχως εχουμε λιγοτερη επαφη αλλα θελει συνεχως να μιλαμε μεσω σκαιπ για να μαθαινει νεα μου, αλλα παντα οι συζητησεις μας καταληγουν σε ψιλοκαυγαδες με τις δυο μας να φωναζουμε. Τον τελευταιο καιρο μαλιστα εχει διαγνωστει με καρκινο του μαστου και ειναι ακομα πιο ευερεθιστη. Σημερα εγινε το αποκορυφωμα. Με κατηγορησε οτι πριν 2 χρονια ειχα κλεψει κοσμηματα της, τα οποια δεν εβρισκε πια και οτι τα πουλησα σε χρυσοχοο. Της ειπα οτι ντρεπομαι για λογαριασμο της αλλα η απαντηση της ηταν οτι δεν μπορω να της το βγαλω απο το μυαλο και οτι ειναι 100% σιγουρη.
Αποτελεσμα; Την απεκλεισα απο καθε μεσο κοινωνικης δικτυωσης για να μην με ενοχλει πια. Αισθανομαι ομως ασχημα για κεινη. Ειναι αρρωστη και δεν ξερω για ποσο καιρο θα ζησει και ποια θα ειναι η κατασταση της. Αλλα εγω πληγωθηκα παρα πολυ απο αυτο που ειπε και ολη μου τη ζωη πληγωνομαι απο τα χαζα και απερισκεπτα λογια της. Τι να κανω; Βοθησε με σε παρακαλω.
Γίνε φίλος της θείας Λουκίας και στο FaceBook
Κοριτσάκι μου, εφόσον καταλαβαίνεις πολύ σωστά ότι τα λόγια της μητέρας σου δεν έχουν βάση και λέγονται πάνω στα νεύρα της, δεν υπάρχει λόγος να την ξεσυνερίζεσαι και να τα παίρνεις τοις μετρητοίς.
Προφανώς είναι παρορμητική ως χαρακτήρας και δεν αντιλαμβάνεται ότι όσα λέει μπορεί να πληγώνουν τους άλλους. Καταλαβαίνω βέβαια ότι θα ήθελες να ήταν περισσότερο υπομονετική και να είχε περισσότερη κατανόηση απέναντι σου, όμως το πιθανότερο είναι ότι φέρεται έτσι σε όλους -στο βαθμό που της επιτρέπεται- και δεν το κάνει προσωπικά μόνο σε σένα για να σε κοντράρει.
Ούτως ή άλλως, είσαι πια σε μια ηλικία που δεν χρειάζεσαι την έγκριση της για να ζήσεις τη ζωή σου όπως ακριβώς θέλεις και γι' αυτό δεν υπάρχει και λόγος να συζητάς μαζί της θέματα στα οποία ξέρεις ότι έχετε διαφορετικές απόψεις. Με άλλα λόγια θα πρέπει να δείξεις περισσότερη ωριμότητα και αυτοσυγκράτηση από εκείνη προκειμένου να μπορέσεις να κρατήσεις από τη σχέση σας μόνο τα καλά που έχει να σου προσφέρει, παραμερίζοντας τα αρνητικά της.
Τώρα, ως προς την ιστορία με τα κοσμήματα, όντως ήταν μεγάλη χοντράδα να σε κατηγορήσει για κλοπή. Ωστόσο, πιστεύω ότι πρέπει να είναι ιδιαίτερα αναστατωμένη με τη διάγνωση του καρκίνου κι αυτό την κάνει ακόμα πιο εριστική και νευρική. Βέβαια, ο καρκίνος στο στήθος έχει πάρα πολύ μεγάλες πιθανότητες επιβίωσης εφόσον διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί έγκαιρα. Αλλά δεν παύει να είναι μια έκτακτη κατάσταση απειλητική για την την ίδια της την ύπαρξη που σίγουρα θα επηρεάσει τη ζωή της μελλοντικά με πολλούς και απρόβλεπτους τρόπους.
Γι' αυτό νομίζω ότι θα πρέπει να είσαι πιο επιεικής μαζί της σ' αυτή τη φάση, έστω κι αν εκείνη δεν ήταν ποτέ έτσι μαζί σου. Φυσικά, δεν λέω να σπεύσεις να επανεμφανιστείς στο Skype και ν' αρχίσεις να της μιλάς σαν να μην τρέχει τίποτα, αφού είναι λογικό να είσαι φουρκισμένη αυτή τη στιγμή και είναι πολύ εύκολο να χάσεις ξανά τον έλεγχο.
Άσε λοιπόν λίγες μέρες να περάσουν μέχρι να ξεθυμάνουν τα νεύρα σου και μετά μπορείς να της στείλεις ένα γραπτό μήνυμα που να της λες ότι στεναχωρήθηκες πάρα πολύ με τις κατηγορίες της, ότι σε καμιά περίπτωση δεν θα έκανες κάτι τέτοιο, ότι θα πρέπει να ψάξει αλλού για να βρει τον ένοχο της κλοπής των κοσμημάτων κι ότι παρόλα αυτά, την αγαπάς πάντα πάρα πολύ και ανησυχείς σοβαρά για την υγεία της και θέλεις να ξέρεις τι συμβαίνει.
Εντωμεταξύ βέβαια, μπορείς να μαθαίνεις τα νέα της από άλλα πρόσωπα της οικογένειας σου για να μην τρελαθείς από την αγωνία περιμένοντας την απάντηση της, η οποία το πιθανότερο είναι να εκφραστεί σε εντελώς άλλο τόνο σε σχέση με την τελευταία φορά που της μίλησες.
Γενικότερα να θυμάσαι ότι ο γραπτός λόγος μας αναγκάζει να εκφραζόμαστε με μεγαλύτερη ψυχραιμία και να γινόμαστε περισσότερο σαφείς σε σχέση με τον προφορικό λόγο, γι' αυτό και είναι ένα πολύτιμο εργαλείο όταν τα πράγματα φαίνεται να εκτροχιάζονται σε μια σχέση.
Από εκεί και πέρα, αν η μητέρα σου δεν καταφέρει να δείξει την αυτοσυγκράτηση που χρειάζεται και δεν παραδεχτεί το λάθος της και πάλι δεν χρειάζεται να το πάρεις προσωπικά. Απλά κράτα μια επαφή μαζί της έστω και μέσω μηνυμάτων και αργά ή γρήγορα θα έρθει ο καιρός που θα γλυκάνετε και οι δύο και όλα θα γίνουν όπως πριν ή και καλύτερα από πριν.
Άλλωστε, να ξέρεις ότι γενικότερα όλες οι μαμάδες λίγο-πολύ συγκρούονται με τις κόρες τους και τις τρελαίνουν σε κάποιες φάσεις. Αλλά έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως αυτό συμβαίνει γιατί τους μοιάζουμε περισσότερο απ' όσο θα θέλαμε να παραδεχτούμε κι όχι γιατί έχουμε πραγματικά τόσες διαφορές μαζί τους όσες μπορεί να φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Υπομονή λοιπόν...
